این مرد تکنوکرات درون‌گرا که حتی دوستانش از فهمیدن آنچه در سرش می‌گذرد ناتوانند، رکورد میتران در سال1981 را نیز شکست و آرای بسیاری از فرانسویان را از آن خود کرد. اولاند در شرایطی نابسامان در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کرد زیرا بسیاری از مردم او را شکست خورده می‌دانستند. برنار پونیان، شهردار کیمپه و یکی از دوستان اولاند در این‌باره می‌گوید: اولاند آن موقع از شرایط کنونی‌اش بسیار فاصله داشت. مردم گمان می‌کردند او از پیش حذف شده است اما من می‌دانستم این حقیقت ندارد. اولاند جانشین رئیس جمهوری شده که مرد ی جنجالی و حاشیه‌ساز بود. هر چه اولاند معمولی و تودار است سارکوزی حاشیه‌ساز و پرخبر و دوستدار دوربین و رسانه بود. فرانسوی‌ها از اینکه بالاخره از شر سارکوزی خلاص شده‌اند، خوشحالند. سارکوزی در دوره پنج‌ساله ریاست‌جمهوری‌اش ناکارآمد بود و اشتباهات بسیاری مرتکب شد.
با این حال وی سرمنشأ دگرگونی‌های مهمی در عرصه سیاسی فرانسه بود. او برداشت فرانسوی‌ها از روسای جمهورشان و همچنین نگاه آمریکایی‌ها را به فرانسه تغییر داد. رهبران فرانسه معمولا در پایان دوران ریاست‌جمهوری‌شان از کاخ الیزه مستقیما راهی خانه می‌شوند؛ در عمل بازنشسته می‌شوند و در هاله‌ای از احترام قرار می‌گیرند. فرانسوا میتران و ژاک شیراک، دو رئیس جمهورجمهوری پنجم، بسیار مورد احترام قرار دارند و جنبه‌ای اسطوره‌ای برای فرانسوی‌ها یافته‌اند. اعتبار و شهرت آنان همچنان خدشه‌ناپذیر است. ژاک شیراک به‌رغم اتهام سوءاستفاده از اموال عمومی همچنان محبوب است و فرانسوا میتران فقید با وجود آشکارشدن روابط پنهانی‌اش با خدمتکار خود و دختری که از او داشت و سال‌ها پنهان مانده بود، همچنان نماد وقار و غرور فرانسوی‌ها محسوب می‌شود.
سارکوزی اما کاملا متفاوت است. او چهره‌ای زمینی و این دنیایی دارد؛ با تمایلات و خواسته‌هایی که چندان خوشایند مردم نبوده و نیست و شخصا نیز اهمیت نمی‌دهد که دیگران درباره او چگونه قضاوت می‌کنند. وی در شب پیروزی‌اش در انتخابات سال2007 در ضیافت مفصلی حضور یافت، تعطیلاتش را روی کشتی شخصی یکی از حامیان ثروتمندش گذراند و مدتی بعد از همسرش جدا شد تا با یک مدل معروف (کارلا برونی) که در دیزنی لند پاریس با او آشنا شده بود، ازدواج کند.
فرانسوی‌ها به روسای جمهورشان به چشم پدر ملت نگاه می‌کنند. در مورد سارکوزی اما، چاپ تصاویر رئیس‌جمهور درحالی‌که در ساحل دریا حمام آفتاب می‌گیرد یا با شورت ورزشی اطراف کاخ الیزه می‌دود، مردم این کشور را نومید می‌کرد. سارکوزی حتی برای مردم عادی هم چندان احترامی قائل نبود. طرفداران او در عین حال می‌گویند که سارکوزی همیشه در دسترس، جوان، با احساس و صریح‌اللهجه است و از مورد توجه بودن لذت می‌برد. یکی از خصوصیات ناخوشایند سارکوزی تکبر بیش از حدش بوده است. او قد بلندی ندارد و از این بابت احساس نارضایتی می‌کند. سارکوزی در کنار کارلا برونی، همسرش که از او بلندتر است، عمدتا سعی دارد در عکس‌ها بلندتر به‌نظر برسد و در این راه حتی از کفش پاشنه بلند استفاده می‌کند.
حتی در آخرین مناظره تلویزیونی با فرانسوا اولاند که به‌نظر می‌رسید آخرین فرصت سارکوزی برای مجاب کردن فرانسوی‌ها باشد، او بیش از حد احساساتی، پرتحرک و شلوغ به‌نظر می‌رسید. طی 3ساعت مناظره، سارکوزی گاهی مانند یک بوکسور به‌نظر می‌آمد و گاهی شبیه یک نوجوان احساساتی. در آن سو اما، فرانسوا اولاند آرام و باوقار روی صندلی‌اش نشسته بود؛ با شانه‌هایی افراشته و ثابت و مطمئن به خود.
سیاستمداران فرانسوی معمولا از جمعی نخبه و ثابت می‌آیند. در این زمینه نیز مورد سارکوزی یک استثنا بوده است. فرانسوا اولاند همچون یک دولتمرد نمونه فرانسوی، آرام و کناره‌گیر به‌نظر می‌رسد و از برخورد با دیگران می‌پرهیزد. او نمونه خصایصی است که در خارج از فرانسه چندان رغبتی بر نمی‌انگیزد: درون گرا، آرام و نخبه‌گرا. سارکوزی اما هیچ‌گاه مانند یک فرانسوی به چشم نیامده است. وی شیفته آمریکا و فرهنگ آن است و ابایی ندارد این موضوع را به زبان بیاورد.
در افکار عمومی، سارکوزی رئیس‌جمهور ثروتمندان محسوب می‌شد. با این حال دوره او به پایان رسیده است. باید در نظر داشت رای فرانسوی‌ها در این انتخابات نه به اولاند که علیه سارکوزی به صندوق‌ها ریخته شد؛ مخالفتی جدی و بدون تعارف با سیاست‌های او، تکروی‌هایش، تکبر بیجا و سرکشی‌هایش.
