رویدادی که در آن بهترین‌های سینمای جهان در شاخه‌های مختلف انتخاب شده و پس از رأی‌گیری کلی از داوران آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا، بهترین‌ها در هر شاخه برگزیده می‌شوند.
اما منتقدان نشریات معتبر جهان نیز در این میان اقدام به پیش‌بینی برندگان در روزهای پیش از برگزاری مراسم می‌کنند و غالباً برآورد آنها براساس سابقه کارگردان و یا هنرپیشه‌ها در مراسم اسکار و همچنین سلیقه داوران آکادمی است.
مارک اولسن از نشریه لس‌آنجلس تایمز در این زمینه می‌نویسد:در بین پنج نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم «بابل»، «جداافتاده»، «نامه‌هایی از ایوجیما»، « دوشیزه سان شاین» و «ملکه»؛ سابقه نشان می‌دهد که هر کدام از این فیلم‌ها بنا به دلایلی تاریخی و یا آماری شانس دریافت جایزه را دارند.
هر چند که اگر فیلم «دختران رویایی» جایگزین فیلم ایستوود شده بود بدون شک شانس اصلی اسکار به حساب می‌آمد اما اکنون شانس این فیلم‌ها تا حد زیادی یکسان است. گرچه فیلم اسکورسیزی به دلیل حضور خود او و هنرپیشگانی چون جک نیکلسون و لئوناردو دی‌کاپریو از شانس بیشتری برخوردار است.
اما من برخلاف سایر منتقدان تصور می‌کنم که در شاخه بهترین بازیگر شاهد شگفتی‌هایی باشیم. البته در شاخه بهترین هنرپیشه زن، جایزه را می‌توان تا حدی از آن هلن میرن برای بازی در فیلم «ملکه» دانست ولی دو رقیب اصلی برای دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد وجود دارد که پیتر اوتول برای فیلم «ونوس» و فارست‌ویتاکر برای «آخرین پادشاه اسکاتلند» است.
اوتول 8 بار نامزد اسکار بوده و با توجه به سن و سال او شاید نتوان نامزد دیگری را برای او متصور بود از این‌رو شاید داوران با وجود بازی خوب ویتاکر، اسکار را برای احترام به چندین دهه فعالیت اوتول به او واگذار کنند.
در شاخه بهترین هنرپیشه نقش مکمل نیز هیچ چیز قطعی نیست و گرچه جنیفرهادسن اکثر جوایز سالیانه را برای بازی در فیلم دختران رویایی دریافت کرده است، اما اگر فیلم سان‌شاین برنده بزرگ مراسم اسکار باشد، باید این جایزه را در دستان برسلین متصور بود.
در شاخه بهترین هنرپیشه مرد نقش مکمل نیز داستان مشابهی وجود دارد و با وجود شانس خوب ادی مورفی به خاطر بازی در فیلم دختران رویایی، جکی‌ارل هیلی از فیلم دوشیزه سان‌شاین می‌تواند شگفتی ساز باشد.
در شاخه بهترین فیلمنامه اقتباسی و غیراقتباسی، برندگان تا حد زیادی قابل پیش‌بینی هستند. در شاخه فیلمنامه غیراقتباسی باید جایزه را برای مایکل آرنت به خاطر فیلم سان‌شاین در نظر گرفت، هر چند که پیترمورگان برای فیلم ملکه و گیلرمو آریاگا برای فیلم «بابل» هم شانس اندکی دارند.
در شاخه فیلمنامه اقتباسی نیز ویلیام موناهان بهترین گزینه برای دریافت اسکار به خاطر فیلم جدا افتاده است اما شاید فیلمنامه دو فیلم فرزندان انسان و بورات هر دو مورد توجه قرار گیرند.
اما با وجود اینکه سخت است که در نظر بگیریم آهنگساز فیلم‌هایی چون «خوب، بد، زشت»، «روزی روزگاری آمریکا» و«مأموریت» تا به حال اسکاری دریافت نکرده است. ولی لااقل می‌توانیم خوشحال باشیم که انیوموریکونه جایزه اسکار افتخاری امسال را دریافت خواهد کرد.
ریچارد کورلیس منتقد نشریه تایم نیز در مورد اسکار و برندگان احتمالی آن در این هفته‌نامه می‌نویسد: این احتمال وجود دارد که امسال برای نخستین بار سه هنرپیشه سیاه پوست- ادی مورفی و جینفر هادسن (برای فیلم دختران رویایی) و فارست ویتاکر (آخرین پادشاه اسکاتلند) جایزه اسکار دریافت کنند که این اتفاق برای نخستین بار در تاریخ اسکار خواهد بود. همچنین دو ناکام بزرگ در اسکار امسال مارتین اسکورسیزی و پیتر اوتول هستند که قبلاً به ترتیب پنج و هفت بار نامزد اسکار بوده‌اند، اما هر دوی آنها رقبای سرسختی دارند.
پیتر اوتول، فارست ویتاکر را به عنوان رقیب دارد و کلینت ایستوود هم رقیب اصلی اسکورسیزی در شاخه بهترین کارگردانی است، ولی در شاخه بهترین فیلم گرچه «بابل» اکثر جوایز سالیانه را به خود اختصاص داده ولی چون در اکثر سالها جوایز بهترین فیلم و بهترین کارگردان به یک فیلم داده شده، «جدا افتاده» اسکورسیزی شانس فراوانی را خواهد داشت. اما فیلم «سان شاین» که جایزه بهترین فیلم را از انجمن تهیه‌کنندگان آمریکا دریافت کرد می‌تواند شگفتی‌ساز مراسم امسال باشد.
امسال برخلاف سالهای گذشته تنها یک فیلم در بین 5 نامزد دریافت جوایز اسکار «جدا افتاده» فروشی بالاتر از یک صد میلیون دلار داشته است که البته به لطف حضور هنرپیشگان سرشناس آن است و دو فیلم «بابل» و «نامه‌هایی از ایوجیما» حدود 50 میلیون دلار فروختند.
گرچه ایستوود از نگاه برخی منتقدان یک رقیب اصلی محسوب می‌شود ولی خود او چنین نظری ندارد و می‌گوید: «من اسکار را میدان رقابت نمی‌دانم و تصور نمی‌کنم مارتین اسکورسیزی و سایر کارگردانها چنین عقیده‌ای داشته باشند و هر کسی که بهترین کار را ارائه داده باشد، می‌تواند امیدوار به دریافت جایزه باشد.»
در شاخه بهترین هنرپیشه نیز گرچه ویتاکر اکثر جوایز بازیگری را دریافت کرده است ولی شگفتی در ثانیه آخر همیشه قابل پیش‌بینی است و به این خاطر نباید پیتر اوتول را برای فیلم «ونوس» بدون شانس بدانیم. همانطور که در سال 1987 باب هاسکینز تمامی جوایز سالیانه را برای فیلم «مونالیزا» گرفت ولی اسکار به پل نیومن برای دنباله فیلم بیلیاردباز اهدا شد.
اما قطعی‌ترین گزینه برای گرفتن اسکار امسال، هلن میرن برای بازی در فیلم «ملکه» است. به نحوی که بنگاه شرط‌بندی ویلیام هیل تصمیم گرفته تا هیچ شرطی را برای این هنرپیشه نپذیرد، چرا که در صورت انتخاب او در مراسم روز 25 فوریه حداقل باید 100 هزار پوند به افرادی که تا به حال روی او شرط بسته‌اند، بپردازد!
در نهایت، دیویدکار، او اسکات و شارون وکسمن در یک رأی‌گیری مشترک برندگان احتمالی اسکار را در شاخه‌های اصلی انتخاب کرده‌اند. آنها فیلم «جدا افتاده» از اسکورسیزی را شایسته دریافت اسکار بهترین فیلم و مارتین اسکورسیزی را لایق جایزه اسکار کارگردانی می‌دانند.
در شاخه بهترین هنرپیشه مرد و زن، انتخاب این منتقدان همچون اکثر انجمن‌های منتقدان است و فارست ویتاکر را برای فیلم «آخرین پادشاه اسکاتلند» و هلن میرن برای فیلم «ملکه» برگزیده‌اند.
