به دعوت گروهی از تحصیلکردگان ایرانی مقیم کانادا، کنسرتی با حضور سیدعلی اکبر گلپایگانی و به سرپرستی میلاد کیایی (سنتورنواز و آهنگساز) در شرق و غرب کانادا در ژانویه سال 2007 میلادی برگزار شد. این کنسرت در دو سالن بزرگ در تورنتو (شرق کانادا) و سالنی بزرگ در شهر ونکوور (غرب کانادا و در ساحل اقیانوس آرام) صورت پذیرفت. افراد حاضر در سالن بیشتر از چهره‌های دانشگاهی و تحصیلکردگان ایرانی بودند و شخصیت‌های برجسته ایرانی و کانادایی نیز در محل حضور داشتند.
میلاد کیایی، همنواز سال‌های دور و دراز همراه با خواننده این کنسرت، ارکستر کوچک ولی هماهنگ خود را در مدت کوتاهی از نوازندگان برجسته آنجا تشکیل داد. خود او سنتور نواخت و گروه را سرپرستی کرد: بجز یک نوازنده عود، دکتر علی خانوری نوازنده ویولن و از مقلدان استاد تجویدی و مهندس بردیا صادقی نوازنده تنبک ارکستر کیایی را همراهی می‌کردند.
در این برنامه آثاری از استاد ابوالحسن صبا و استاد تجویدی به عنوان مقدمه برنامه نواخته شد. برنامه در دو بخش بود: اول اجرای تعدادی از آهنگ- ترانه‌های معروف با صدای گلپایگانی در سال‌های گذشته و دوم، ردیف‌خوانی به صورت مرکب‌خوانی. در خاتمه چند آهنگ- ترانه درخواستی از آثار معروف ایرانی هم اجرا شد.
بیشتر حاضران برای دیدن مجدد این کنسرت از شرق کانادا به غرب کانادا سفر کرده بودند. سالن مملو از جمعیت بود و بلیت‌ها، از قبل فروش رفته بود. جالب اینکه بیشتر شنوندگان از جوانان و یا میانسالانی بودند که موسیقی دوره گلپا و میلاد کیایی را ندیده بودند. به گفته روزنامه‌های فارسی‌زبان کانادا، این استقبال، دلیل تلاش برای هویت‌یابی است.
در کانادا کمتر اتفاق می‌افتد که یک خواننده مسن بتواند چنین جمعیتی را جذب کند و اشک شوق و نشاط را بر چهره‌هایش جاری نماید. معمولاً مدیران کنسرت‌ها، چندین خواننده و چندین گروه را در یک برنامه کنسرت شرکت می‌دهند تا مشکل عدم تنوع اتفاق نیفتد ولی در مورد این کنسرت چنین اتفاقی نیفتاد.
یکی از حاضران می‌گفت این توانایی هنر است که حرف آخر را می‌زند. این کنسرت، خاطره‌ای از یاد نرفتنی برای ایرانیان مقیم کانادا بود.
