به گزارش ایسنا، موی سر بتهوون برای رسیدن به دستان محققان، راه درازی را طی کرده و نسل‌های مختلف از آن محافظت کرده‌اند؛ موی سر این موسیقیدان بزرگ، حتی از زندان «آشوتیس» نازی‌ها نیز جان سالم به در برده است.
سرانجام یک تیم تحقیقاتی با همکاری هنرمند ایتالیایی، موی سر بتهوون را در سال 2009 در حراجی ساتبی خریداری کرده و توانستند نمونه DNA را از موی سر بتهون استخراج کنند.
«اسکات میچل» آهنگساز اسکاتلندی از فناوری «سیماتیکس» برای ساخت نت موسیقی استفاده کرد. فناوری سیماتیکس بررسی نقوش و اشکال ایجاد شده توسط فرکانس‌های موسیقی زمان عبور دادن از آب یا لایه نازک شن است.
این آهنگساز 22 آمینو اسید منحصر به فرد را در نمونه DNA بتهوون مشخص کرد و برای هر یک، نت موسیقی اختصاص داد و بر اساس نت‌های موسیقی یک قطعه آهنگ برای پیانو و ویولن نوشت.
بر اساس نامه‌های عاشقانه بتهوون نیز شعری تهیه شد و محصول نهایی یک آهنگ پنج دقیقه‌ای به نام «آخرین ترانه لودویگ» بود.
بدین ترتیب، موسیقیدان برجسته آلمانی، پس از گذشت 200 سال از زمان مرگش، موفق شد اثری جدیدی را به مردم دنیا هدیه کند
