من بازی با ماداگاسکار را ندیدم اما 2 دیدار رفت و برگشت برابر مالدیو را تماشا کردم. تیم ما در بازی برگشت در ماله کیفیت خوبی نداشت. منظورم از کیفیت زدن گل‌های زیاد نیست. شاید اگر ما 3 بر صفر هم پیروز می‌شدیم باز هم من همین نظر را داشتم. در آن مسابقه سعی کردم تعداد پاس‌های سالم تیم ملی را بشمارم اما به آمار بدی رسیدم. شاید مسائلی مانند فاصله کم 2 مسابقه، شرایط آب‌وهوایی مالدیو یا پرواز و مسائل دیگر بر بازی بی‌کیفیت تیم ملی تأثیرگذار بود اما معتقدم غیبت برخی از بازیکنان ما مانند حاج‌صفی، اولادی، تیموریان و نکونام در این بازی احساس شد. مربی به‌دلیل آنکه با تیم زندگی می‌کند می‌تواند بهترین ترکیب را به میدان بفرستد اما این مسئله چیزی را عوض نمی‌کند زیرا شیوه بازی ما برابر مالدیو بسیار نازل و بی‌کیفیت بود. البته کی‌روش، مقصر آنچه دیدم نیست.
امیدوارم در آینده که با حریفان قدرتمندتری بازی داریم شاهد بازی خوب و با کیفیتی از تیم ملی باشیم و بازی بی‌کیفیت ملی‌پوشان ما در همان ماله جا مانده باشد. البته نمی‌توانیم از یک مربی که 4 - 3 ماه است به فوتبال ایران آمده انتظار داشته باشیم یکباره همه چیز را تغییر دهد. سرمربی به زمان نیاز دارد. او بعد از مدت‌ها دست به کار شده چرا که ابتدای حضورش مسابقات لیگ برگزار می‌شد و پس از آن یک اردوی پرفشار در اتریش داشتیم، بنابراین نمی‌‌توان یکباره تحول ایجاد کرد. فوتبال یک بازی زمان‌بر است و باید پله پله و به آرامی جلو برویم. این 3 مسابقه در واقع سیاه‌مشق کی‌روش بوده است. راه نجات یک فوتبال فقط داشتن یک سرمربی خوب نیست. باید مدیریت، برنامه‌ریزی، سرمایه‌گذاری و... را برای داشتن یک فوتبال خوب داشت. یک مربی به تنهایی نمی‌تواند یک فوتبال را نجات دهد.
