بیش از 4 سال طول کشید تا دولت ژاپن مجموعه‌ای از ساختمان‌های مسکونی را تخریب کند و جست‌وجو برای کشف حقیقت آغاز شود. سال گذشته،2 کاوشگر شروع به حفر زمین کردند تا بقایای اجساد انسان‌ها را جست‌وجو کنند؛ این در حالی است که از این فاجعه به‌ندرت می‌توان خبری در مطبوعات ملی ژاپن پیدا کرد.
روزنامه‌نگاران ژاپنی معمولا از نوشتن گزارش درباره یک قتل اسرارآمیز امتناع نمی‌کنند، اما این جنایات موضوعی متفاوت است. این ساختمان‌ها ممکن است با یکی از فجیع‌ترین جنایاتی که ژاپن در طول جنگ جهانی دوم مرتکب شده است، ارتباط داشته باشند. «واحد 731» یک گروه مخفی در ارتش امپراتوری ژاپن به‌حساب می‌آید که متهم به تولید فناوری‌های شیمیایی و بیوشیمیایی برای استفاده در تسلیحات جنگی شده است. پزشکان آزمایش‌هایی روی انسان‌ها انجام می‌دادند که برای نمونه می‌توان به شکافتن سینه آنها بدون استفاده از داروی بیهوشی اشاره کرد. بعضی از این پزشکان پس از پایان جنگ جهانی دوم در سازمان‌ها و مؤسسات پزشکی ژاپن به سمت‌های بالایی منصوب شدند. نیروهای اشغالگر آمریکایی هم از این اقدام دولت توکیو حمایت کردند.
در دوره جنگ جهانی دوم «تویو ایشی» در دانشکده علوم‌پزشکی ارتش ژاپن مشغول به‌تحصیل در رشته پرستاری بود. به‌دلیل اعتراف‌ها و شهادت‌هایی که وی در سال 2006 میلادی برای دولت توکیو افشا کرد و پرده از راز این جنایت‌ها برداشت، این حفاری‌ها صورت گرفت. این پرستار در آن دانشکده با دکترهایی مواجه می‌شد که روی بقایای بدن انسان‌ها کار می‌کردند. این اندام‌ها درون شیشه‌هایی پر از محلول‌های شیمیایی قرار داشتند. «تویو ایشی» در این باره می‌گوید که نمی‌دانسته دکترها چه کاری انجام می‌داده‌اند. پس از اینکه در سال 1945 میلادی پای آمریکایی‌ها به این قضیه باز شد، آنها فورا به او و همکارانش دستور دادند که کار روی قطعات بدن انسان را متوقف کنند. این پرستار می‌افزاید: اعضای بدن انسان‌ها در محلی دفن شده بودند که حفاران هم‌اکنون مشغول کار کردن در آنجا هستند. «ایشی» تصریح می‌کند که سگی را مشاهده کرده که با یک تکه استخوان انسان در حال فرار بوده است.
هیچ شکی وجود ندارد که دانشکده پزشکی، شعبه مرکزی واحد 731 در توکیو بود. بیشتر فعالیت‌های این واحد در منطقه اشغال شده «مانچوریا» در شمال شرق چین صورت گرفت و قربانیان این آزمایش‌های هولناک، چینی، کره‌ای و روسی بودند. آنها در معرض بیماری‌های طاعون و وبا قرار داشتند و سرانجام به‌صورت زنده کالبد شکافی می‌شدند و از این کار عذاب می‌کشیدند. در میان آنها زنانی هم بودند که به خاطر آزمایش‌هایی که دکترها رویشان انجام می‌دادند باردار می‌شدند.
از سال 2002 میلادی تاکنون، دادگاه‌های توکیو حداقل به این امر اعتراف می‌کنند که واحد 731 در ساخت سلاح‌های میکروبی نقش داشته است. همچنین، شواهد و مدارکی که از آمریکایی‌ها به دست آمده است نشان می‌دهد که بعضی از آن اشغالگران نتایج آزمایش‌ها را ارزیابی می‌کردند. آمریکایی‌ها اقدامات وحشتناکی انجام می‌دادند و از پزشکان در برابر محاکمه به خاطر جنایت‌های جنگی‌ای که مرتکب شده بودند، محافظت می‌کردند.
بسیاری از کارمندان واحد 731 به موقعیت‌ها و مشاغل رده بالایی در دانشگاه‌ها و شرکت‌های مهم داروسازی منصوب شدند و بعضی از آنها نخستین بانک خون تجاری ژاپن به نام «صلیب سبز» را تأسیس کردند. بعدها به خاطر اینکه 200 ژاپنی در اثر تزریق خون‌آلوده به ویروس مهلک ایدز جانشان را از دست دادند، این بانک خون اعتبارش را از دست داد و بدنام شد. حتی پس از اینکه جمجمه‌ها و استخوان‌های تکه‌تکه شده انسان‌ها در سال 1989 میلادی چندصدمتر دورتر از محل حفاری‌ها کشف شد، دولت ژاپن هیچ‌وقت به فجایع و جنایاتی که واحد 731 مرتکب شده بود، اعتراف نکرد. یک ستون سنگی سیاه در محلی که بقایای انسان‌ها در آن دفن شده است، به چشم می‌خورد. کلماتی که روی این ستون نوشته شده است، این بقایا را «نمونه‌های انسانی» توصیف می‌کند. درخواست مقامات چینی از توکیو برای تحویل نمونه‌های دی ان‌ای به آنها برای شناسایی هویت بقایای انسان‌ها، از طرف مقامات ژاپنی رد شده است.
وزارت بهداشت ژاپن تردید دارد که بازرسی‌های جدید بتواند موضوعی را ثابت کند. اما اگر این سازمان اشتباه کند، دولت نائوتوکان، نخست‌وزیر ژاپن، با چالش بزرگی مواجه می‌شود. حزب دمکراتیک ژاپن، نخستین حزب حاکم آن کشور به حساب می‌آید که رهبرانش با گذشته فجیع توکیو ارتباطی ندارند. نائوتوکان تمایل دارد که روابط تیره ژاپن را با همسایگانش به‌خصوص کره‌جنوبی و چین که زمانی مظلوم واقع شده بودند، بهبود بخشد.
هنگامی که نائوتوکان وزیر بهداشت ژاپن بود، کمک کرد تا رسوایی آلودگی مردم به ویروس کشنده ایدز توسط شرکت «صلیب سبز» افشا شود. او به‌خاطر انجام این کار به شهرت رسید. از سوی دیگر، نائوتوکان وعده داد تمام خاک جزیره «آیوجیما» را برای پیدا کردن بقایای 13 هزار سرباز ژاپنی که مفقودالاثر شده‌اند، جست‌وجو خواهد کرد. اگر در مکان دفن اجساد در توکیو بقایای اجساد اتباع خارجی پیدا شود و اقدامی برای بهبود روابط با آن کشورها صورت نگیرد، نائوتوکان خودش را در معرض اتهامات اعمال معیارهای متناقض و دوگانه قرار داده است. اکنون سکوت مطبوعات نشان می‌دهد که مقامات ژاپنی نمی‌خواهند برای کاهش این بحران کاری انجام دهند.
اکونومیست
