پنجشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۰ - ۰۷:۲۰
۰ نفر

آتوسا رقمی: معمولاً حرف از مجسمه که می‌شود، انتظار داریم چیزی آشنا، چیزی مشخص را ببینیم؛ مثلاً شیر، فیل، انسانی در حال اسب‌سواری یا...، اما سازه‌ای برنزی که حتی شبیه هیچ شکل آشنای هندسی هم نیست، با یک سوراخ رویش؟!

این مجسمه یک اثر هنری مدرن است.   

اواخر قرن نوزدهم میلادی، گروهی از هنرمندان و متفکران به این نتیجه رسیدند که قوانین سنتی و مرسوم هنری و حتی غیرهنری با شرایط جدید زندگی مردم همخوانی ندارد.در آن زمان جامعه به‌سرعت تغییر می‌کرد و به سوی صنعتی شدنِ هرچه بیشتر پیش می‌رفت و دیگر قوانین قدیمی جواب‌گوی شکل تازۀ زندگی مردم نبود.

برای همین آنها قوانینی را که از نظرشان با شکل تازۀ زندگی مردم تناسب بیشتری داشت، شکل دادند و بر اساس آنها آثارشان را خلق کردند.

«ژاکلین باربارا هپ‌وُرث» از مهم‌ترین هنرمندان قرن بیستم و به‌عقیدۀ بعضی‌ها بزرگ‌ترین هنرمند زن این قرن است. باربارا هپ‌ورث در ویک‌فیلد، در یورک‌شایر غربی (انگلستان)متولد شد و  به همراه هنرمندان دیگر هم‌دوره‌اش مثل «هیچنز»، «مور» و «گابو» در شکل‌گیری و پیشرفت هنر مدرن نقش مهمی داشت.

«شکل تنها»  مشهورترین و در عین‌حال بزرگ‌ترین مجسمۀ اوست که سال 1961 میلادی به یاد دوست و کلکسیونر آثارش ساخته است. نمونۀ اصلی این مجسمه حالا در محوطۀ جلوی ساختمان سازمان ملل در نیویورک قرار دارد.

جالب است بدانید که بعدها سیمون، یکی از سه فرزند هپ‌ورث نیز هنرمند شد.

کد خبر 131620
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز