فردای آن روز از باشگاه که بر‌می‌گردی راهی فروشگاه بزرگی می‌شوی که تبلیغاتی با مضمون «حق با مشتری است» و « اعتماد شما افتخار ماست» را کنار در‌های ورودی نصب کرده است. فهرست یا بهتر است بگوییم طومار خرید را از جیب در آورده و وارد فروشگاه می‌شوی.
کوله‌پشتی به پشت از جلوی نگهبان در‌های ورودی عبور می‌کنی و سبد چهارچرخی را که زیاد سالم و گوش به فرمان نیست به جلو می‌رانی. یکی کنار گوشَت زمزمه می‌کند آقا بن با تخفیف ویژه می‌خرید؟ زمزمه را نشنیده می‌گیری و دنبال برچسب قیمت بسته‌های گوشت و مرغ می‌گردی. بی‌نتیجه یکی را انتخاب می‌کنی و داخل سبد می‌گذاری. بوی خوبی به مشام می‌رسد.
ظرف خوشبوکننده لباس در ردیف نخست قفسه شوینده‌ها نشتی داشته و کاپشن‌ات را کثیف کرده است. روی دیوار دستشویی چشم‌ات به برچسب هشدار دهنده در مورد دوربین مداربسته می‌خورد. غرغر کنان به صندوق می‌رسی و بعد از گرفتن یک بسته آدامس به جای باقی پولت، راهی در‌های خروجی می‌شوی. نگهبان می‌گوید آقا لطفا کوله پشتی‌تان را باز کنید. نصب این همه دوربین مداربسته، تابلو‌های کنار در‌های ورودی و بی‌احترامی به خریدار را نمی‌توانی با هم جمع کنی. سرانجام پیشنهاد می‌کنی که مانند فروشگاه شهروند کنار در‌های ورودی، وسایل را داخل کیسه‌ای پلمپ کنند و با اعصاب خریدار بازی نکنند.
ورود‌ممنوع
کی گفته پیادهرو قوانین راهنمایی و رانندگی ندارد؟ موتورسوار‌ها در این محدوده به هیچ‌وجه بدون کلاه‌ایمنی تردد نمی‌کنند؛ از رهگذران نیز بدون راهنما سبقت نگرفته و برای اطمینان هم دست‌کم چند بوق ممتد و مقطع برای آنها می‌زنند. تمام اینها یک طرف، تصویری هم که محسن پور‌محسن برای ما ارسال کرده به خوبی نشان می‌دهد بسیاری راننده‌های خودرو‌ها نیز حتی در پیادهرو تابلوی ورود ممنوع را جدی گرفته و از آن پیروی می‌کنند. برای نمونه، این راننده به محض رسیدن به تابلوی یاد‌شده متوقف شده و بقیه مسیر را پیاده‌طی کرده است.
سطل خالی
اگر بخواهیم با توجه به نیمه پر لیوان رفتار برخی شهروندان را بررسی کنیم متوجه بسیاری نکات مثبت می‌شویم. برای نمونه برخی افراد به قدری در مورد پاره نشدن کیسه‌های زباله و تبعات منفی آن حساس هستند که به هیچ‌وجه کیسه‌ها را داخل سطل مکانیزه نمی‌اندازند - مبادا در اثر این پرتاب، پاره شود- بلکه آن‌را خیلی آرام و بااحتیاط کنار این سطل می‌گذارند. نتیجه دیگر این رفتار این است که موش‌ها و گربه‌ها از گرسنگی درسرمای زمستان خلاص شده و دلی از عزا در می‌آورند. البته باقی شهروندان با رفتاری بهتر دقت خود را معطوف به سلامت کیسه و جای گرفتن آن در سطل زباله می‌کنند. علاوه بر این حیوانات را نیز در جای مناسب‌تری تغذیه می‌کنند. برای نمونه، به‌جای سطل زباله، بام خانه را برای تغذیه حیوانات یا دانه دادن به پرنده‌ها انتخاب می‌کنند.
گذراندن اوقات فراغت روی نرده
هیچ بعید نیست آن دسته از افرادی که به‌جای عبور از پل عابرپیاده، از روی نرده‌ها و گاردریل وسط خیابان یا بزرگراه عبور می‌کنند، وقتی ببینند دسترسی به نیمکت مخصوص آنها توسط موتورسیکلتی غیرممکن شده است، هوس کنند که روی نرده کنار خیابان بنشینند. این در حالی است که گذراندن اوقات‌فراغت به این شکل نه‌تنها جلوه زیبایی ندارد بلکه پیامدهایی مانند سقوط یا آسیب‌رساندن به وسایل عمومی شهر را نیز در پی دارد. بارها دیده شده است که نرده‌های نصب‌شده در خیابان وسیله ابراز توانایی‌های جسمی افراد قرار گرفته‌اند؛ یکی از روی آنها باپرش سه‌گام می‌پرد و دیگری برای بازکردن راهش آنها را از هم جدا می‌کند. برخی نیز آینده نگری می‌کنند و نرده‌ها را می‌برند تا در روز‌های آینده راحت‌تر وارد بزرگراه یا خیابان شوند.
