بر اساس گزارش‌های تیم تحقیقاتی سازمان اقیانوس‌شناسی آمریکا موسوم به نوآ، اجتماعات گسترده‌ای از چندین نوع مرجان کف‌زی در اعماق تقریبی 4600 فوتی (1400 متری) یافت شده‌اند که بدنشان با ماده‌ای سیاهرنگ و از مشتقات نفت پوشیده شده است.
محدوده فوق‌الذکر فاصله چندانی با محدوده آسیب‌پذیر آب‌های عمیق که به شدت تحت حفاظت است، ندارد.
تیموتی شانک از مؤسسه اقیانوس‌شناسی وددزهیل که عضو این گروه تحقیقاتی است، می‌گوید: مرجان‌هایی که ما مشاهده کردیم همه یا مرده‌اند یا در حال مرگ بوده‌اند و در برخی موارد تنها چیزی که از آنها باقی مانده بود، اسکلتشان بود؛ به همین سادگی. من سابق بر این هرگز چنین چیزی ندیده بودم. زمانی که ما سعی کردیم از آنها نمونه‌برداری کنیم ماده سیاهرنگی که من نمی‌دانم چگونه می‌توان آن را تشریح کرد، از بدنه آنها به پایین می‌ریخت.
شاهدی بر عواقب نشت نفت در خلیج مکزیک
محققان می‌گویند که حدود 90درصد از 40 گروه عمده مرجان‌های به شدت آسیب‌دیده خلیج مکزیک، بی‌رنگ شده‌اند.
گروهی از مرجان‌های سخت‌پوست‌تر نیز که حدودا 400متر با محدوده فوق‌الذکر فاصله دارند، مورد آزمایش قرار گرفتند و وجود ماده سیاهرنگی مشابه در پوسته آنها به تأیید دانشمندان رسیده است.
سرپرست این گروه تحقیقاتی چارلز فیشر از دانشگاه پن‌استیت در مصاحبه با بخش خبری مجله نشنال‌جئوگرافی گفت: مرجان‌ها می‌میرند اما مرگ آنها یک‌مرتبه اتفاق نمی‌افتد. اتفاق اخیر دلالت بر وقوع یک فاجعه دارد. تأثیر نشت نفت از مخازن شرکت بی‌پی در کشتار اخیر مرجان‌ها مدرک محکمی است که قابل انکار نیست.
رابطه چاه نفت با مرگ مرجان‌ها
موضوعی که هم اکنون مورد توجه دانشمندان قرار گرفته این است که مرجان‌های مرده دقیقا در همان عمقی یافت شده‌اند که چاه نفت مهار شده است.
فیشر می‌گوید: مجاورت محل پیدا شدن اجساد مرجان‌ها با محل وقوع فاجعه نشت نفت و خصوصا عمق مشابه هر دو محل، مدرک روشنی است که تأثیر این فاجعه را غیرقابل انکار ساخته است. شباهت مشاهدات اخیر همگی دلالت دارد بر اینکه بدون شک مرگومیر مرجان‌ها با مسئله نشت نفت مربوط است. کاهش اکسیژن محلول در آب و ایجاد ترکیبات مختلف از نفت همه و همه مسائلی است که قطعا در مرگومیر اخیر مؤثر بوده است.
دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که نفت ظرف چند ماه تجزیه نخواهد شد و لذا ترکیبات سمی احتمالا اثرات شدید و پنهانی‌ای بر حیات دریایی خلیج خواهند داشت. دیوید هولاندر که یک اقیانوس‌شناس از دانشگاه فلوریداست، در ماه آگوست (مرداد ماه) اعلام کرد که موجودات ساکن آب‌های عمیق نسبت به هیدروکربن‌های آلاینده (ترکیبی از مشتقات نفت) به‌شدت عکس‌العمل نشان داده‌اند.
جان پاول همکار هولاندر به بخش خبری نشنال‌جئوگرافی گفت که مرگومیر اخیر مرجان‌ها چیزی بیشتر از یک تله مرگ است. وی گفت: این موضوع مرا شگفت‌زده نمی‌کند.
اتفاق اخیر را می‌توان به نوک یک توده یخچالی تشبیه کرد که تازه نمایان شده است، هنوز چیزهای زیادی از خلیج مکزیک مانده که ما باید ظرف 3 الی 5سال آینده با آنها روبه‌رو شویم. در عین حال تمامی دانشمندان قویا تأکید دارند که رسوبات و بقایای مرجان‌ها بایستی در آزمایشگاه‌های مجهزتر مورد بررسی قرار گیرند تا منشأ آنها صددرصد تأیید شود.
کشف گورستان مرجانی
سفر تحقیقاتی اخیر مبنای یکی از مطالعات مهمی است که روی مرجان‌های آب‌های عمیق در خلیج‌مکزیک صورت گرفته است. این گروه تحقیقاتی در ظرف 5 سال اخیر در ابعادی وسیع و به دقت این منطقه را مورد مطالعه قرار داده اند.
نشت گاز طبیعی در این اعماق (1400 متری) سبب جذب میکروارگانیسم‌های خاصی می‌شود که در ساخت صخره‌های مرجانی دخیل هستند. این میکروارگانیسم‌ها یک سطح سخت به‌وجود می‌آورند که مرجان‌ها روی آنها رشد می‌کنند. در خلال هزاران سال، تنوع گسترده‌ای از مرجان‌ها در این اعماق شکل گرفته است. اغلب دسترسی و مطالعه این گروه مرجانی بسیار سخت است. نظر به نشت نفت در خلیج مکزیک امسال گروه تحقیقاتی مجبور شد که مطالعات خود را روی اثرات نفت بر مرجان‌ها متمرکز کند.
گروه تحقیقاتی در آخرین مراحل مطالعات 3هفته‌ای خود با گورستانی از مرجان‌ها در محدوده‌ای به وسعت 15 در 40متر برخورد کرد. سابق بر این در هیچ‌یک از مراحل سفر گروه با چنین ضایعه‌ای برخورد نکرده بود. شانک از وودز هیل می‌گوید: در واقع ما امیدوار بودیم که چیزی پیدا نکنیم اما... فیشر از پن‌استیت اضافه کرد که ما به دنبال تغییرات جزیی و خاصی بودیم اما چیزی که ما با آن مواجه شدیم به هیچ‌وجه جزیی نبود. هنوز لازم است که مطالعات بیشتری در خلیج انجام شود.
اریک کوردز از دانشگاه تمپل با گروه تحقیقاتی همراه بوده اما در زمان کشف اخیر خود شخصا در محل نبوده است. وی که از طریق ای‌میل با بخش خبری نشنال جئوگرافی تماس داشته می‌گوید که خبرها همه ما را ناراحت کرده است اما این نشان می‌دهد که ما هنوز هم کارهای زیادی را باید انجام دهیم. کوردز و همکارانش درصدد هستند که از روبات‌های جدیدی که قابلیت رفتن به زیر آب را دارند، استفاده کنند. استفاده از این نوع روبات‌‌ها می‌تو‌اند به دانشمندان کمک کند که بتوانند بیشتر و دقیق‌تر روی مرجان‌های آسیب‌دیده تحقیق کنند.
