وی در خانواده‌ای پروتستان به دنیا آمد. پدرش کشاورز و مادرش دختر یک کشیش پروتستان بود. در ابتدا نام وی کیم سانگ چو بود اما بعدها به کیم ایل سونگ تغییر یافت.
او دو برادر و یک خواهر داشت، برادر بزرگش توسط ژاپنی‌ها کشته شد و برادر دیگرش بعدها به عنوان معاون او در حکومت کمونیستی کره شمالی منصوب شد.
کیم ایل سونگ اولین رهبر جمهوری دمکراتیک خلق کره (شمالی) از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۹۴ بود که به مدت ۴۷ سال بر آن سرزمین رهبری کرد.
اعلامیه معروف چوچه (Chuche) از او است که از سال ۱۹۵۵ رعایت می‌شود طبق این اعلامیه، کره‌ای‌ها باید از هویت ملی خود دفاع کنند، غرور ملی خود را از دست ندهند و تنها به خود متکی باشند.
با این که چین و روسیه به کره شمالی کمک بسیار کرده‌اند، کیم در اعلامیه چوچه به مردم کره توصیه کرده است که متوجه باشند کاری نکنند که این دو دولت دوست برای تغییر سیاست‌های ملی کره (شمالی) اعمال نفوذ کنند.
او تاکید بر مبارزه بی امان با امپریالیسم، زورگویی و استثمار کرده است. کیم ایل سونگ که هشتم ژوئیه ۱۹۹۴ درگذشت هرگز از فکر تامین وحدت شبه جزیره کره خارج نشد.
کیم ایل سونگ که یک کشاورز زاده بود در جوانی با خانواده اش به منچوری چین رفته بود. بعدها در آنجا یک دسته پارتیزان مسلح برای جنگ چریکی با ژاپنی‌ها تشکیل داده بود که بر اثر فشار نیروهای ژاپنی در سال ۱۹۴۱ مجبور به عقب نشینی به شوروی شده و در آنجا به ارتش سرخ پیوسته و سرگرد شده بود.
وی در سال ۱۹۴۵ با ارتش سرخ وارد کره شد و پس از تقسیم موقت شبه جزیره کره به تصمیم آمریکا، در اندک زمانی نخست وزیر بخش شمالی شد و در سال ۱۹۵۰ موفق شد استالین را موافق نقشه حمله نظامی به قسمت جنوبی کره کند که این حمله ۲۵ ژوئن ۱۹۵۰ آغاز شد و نتیجه‌اش ادامه تقسیم کره به 2 کشور بوده است.
برنامه اتمی کره از کیم ایل سونگ است و معتقد بود اگر یک کشور بخواهد زنده و پایدار بماند باید بتواند به تنهایی از خود دفاع کند و اگر از لحاظ دفاعی نیرومند باشد دیگران در صدد حمله نظامی به آن برنخواهند آمد، زیرا که گمان خواهند کرد برایشان گران تمام شود. کیم ایل سونگ در سال 1994 و در سن 82 سالگی درگذشت و پسرش کیم جونگ ایل به رهبری کرهٔ شمالی برگزیده شد.
