در تحقیق جدیدی که بر مبنای آن محققان اطلاعات مربوط به مصدومین تصادفات حاد و جدی را مورد بررسی قرار داده‌اند مشخص شد که وجود کیسه هوا در خودروها، 45 درصد خطر آسیب دیدن کلیه‌ها را کاهش می‌دهد.
دکتر برایان ولزک، محقق ارشد این تحقیق می‌گوید: در جریان تحقیقات ما مشخص شد کلیه 4/3درصد افرادی که خودروی آنها دارای کیسه هوا بود، دچار آسیب شده است، در حالی‌که 4/7درصد از آن دسته از افرادی که خودروی آنها دارای کیسه هوا نبود دچار آسیب‌هایی در ناحیه کلیه شده بودند.
درحالی‌که در نتیجه تحقیقات انجام شده مشخص شد که کیسه‌های هوایی که در جلوی خودروها قرار دارند در کاهش آسیب به کلیه‌ها مؤثرند محققان همچنین دریافتند که کیسه‌های هوای جانبی نیز از آسیب رسیدن به کلیه جلوگیری می‌کنند.
بر مبنای تحقیقات محققان همچنین مشخص شد که کیسه‌های هوا در هر نوع تصادفی حتی در تصادفات شدید نیز می‌توانند از کلیه در برابر آسیب‌ها محافظت کنند.
تأثیر کیسه‌های هوا در خودروها بر جلوگیری از آسیب‌های شدید جسمانی اثبات شده و این در حالی است که همچنان برخی از خودروسازان داخلی به فکر نصب کیسه هوا در خودروهای ساخت داخل نیفتاد‌ه‌اند و به نصب کمربند ایمنی بدون در نظرداشتن تأثیر مثبت کیسه‌های هوا در حفاظت از جان انسان‌ها اکتفا می‌کنند.
اما کیسه هوا چیست و از چه کیفیت فنی‌ای برخوردار است که جهت حفاظت افراد در برابر آسیب‌ها ، نصب آن در خودروها توصیه می‌شود.
کیسه هوا
کیسه هوا یک وسیله ایمنی امروزی در برخی از خودروهاست که هنگام تصادف پر از باد شده و به شکل بالش بین سرنشین و وسیله‌های روبه‌روی وی در خودرو مانعی نرم می‌سازد.
برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهد که اگر کمربند ایمنی بسته شود کیسه هوا تا ۸ درصد امکان مرگ سرنشین را کاهش می‌دهد.
تا سال‌ها، کمربند ایمنی، تنها وسیله محافظت در داخل اتومبیل بود و اختلاف نظرهایی در مورد امنیت افراد به‌خصوص برای کودکان وجود داشت ولی با گذشت زمان قوانین استفاده اجباری از کمربند ایمنی در کشورهای مختلف وضع شد. آمارها نشان می‌دهد استفاده از کمربند ایمنی جان هزاران نفر را حفظ کرده‌است که ممکن بوده در تصادف‌ها دچار حوادث و سوانح مرگبار شوند. کیسه‌های هوا چندین سال است که در حال ارتقا یافتن است.
نخستین ثبت اختراع در مورد بالش‌های باد شونده، مربوط به سقوط هواپیماهاست که طی جنگ جهانی دوم به ثبت رسیده‌است. در دهه۸۰ نخستین کیسه هوا برای اتومبیل‌ها ساخته شد.
پس از سال۱۹۹۸، تمام اتومبیل‌های در دست ساخت ملزم به داشتن کیسه‌های هوا در سمت راننده و مسافر شدند. آمارها نشان می‌دهد، استفاده از کیسه هوا در اتومبیل‌ها باعث کاهش ۳۰درصدی خطر مرگ در تصادف‌های رودررو می‌شود. هر جسمی که حرکت می‌کند روند حرکت دارد. تا زمانی که هیچ نیروی خارجی به جسم وارد نشود، جسم با همان سرعت اولیه و در همان راستا به حرکت خود ادامه می‌دهد.
خودرو شامل اجزای مختلفی است: خود ماشین، اشیای داخل خودرو و به‌خصوص سرنشینان. اگر از آنها محافظت نشود، درصورت برخورد به هرمانعی ممکن است هر نوع آسیبی به سرنشینان وارد شود؛ حتی اگر ماشین متوقف شود یا سرعتش کاهش یابد. متوقف کردن هر جسم مستلزم وارد کردن نیرو در مدت زمانی معین است.
در هنگام تصادف اتومبیل، برای توقف اشیای داخل اتومبیل به نیرویی نیاز داریم زیرا سرعت حرکت اتومبیل تغییر کرده ولی سرعت حرکت اشیای داخلی تغییر نکرده‌است؛ در ضمن برای این کار زمان چندانی هم در اختیار نیست. هدف از استفاده از وسایل محافظتی در داخل اتومبیل، کمک به توقف مسافران با کمترین آسیب است. استفاده از کیسه هوا نیز برای به صفر رساندن سرعت مسافران با کمترین آسیب یا بدون آسیب است. کیسه هوا باید بین راننده و فرمان اتومبیل قرار گیرد و در کسری از ثانیه عمل کند.
هر کیسه هوا از ۳ قسمت مهم تشکیل شده‌است: خود کیسه هوا که از پارچه نایلونی و سبک ساخته شده و بین فرمان یا داشبورد جاسازی شده‌است. به تازگی نیز در صندلی و درها جاسازی شده‌اند. حسگر یا سنسور وسیله‌ای است که به کیسه، فرمان می‌دهد تا پر از گاز شود. باد شدن زمانی صورت می‌گیرد که نیرویی معادل با سرعت ۱۶ تا ۲۴ کیلومتر بر ساعت، به خودرو وارد شود. در اثر برخورد یک جزء در این سیستم تغییر مکان داده، باعث بسته شدن یک مدار الکتریکی شده و به سنسور فرمان می‌دهد که تصادف اتفاق افتاده‌است.
سنسور، اطلاعات لازم را از شتاب‌سنج دریافت می‌کند. سیستم باد کننده، با ترکیب تری‌نیترید سدیم و نیترات پتاسیم، گاز نیتروژن تولید می‌کند. جریان گاز نیتروژن گرم، کیسه را باد می‌کند. سیستم کیسه هوا، سوخت جامدی را که سریعاً می‌سوزد، مشتعل کرده، مقادیر بسیاری گاز برای پرشدن کیسه ایجاد می‌کند. کیسه سریعاً و با سرعتی حدود ۳۲۲کیلومتر بر ساعت (سریع‌تر از چشم به‌هم‌زدن)، از محل خود خارج می‌شود. یک ثانیه بعد، گاز سریعاً از سوراخ‌های ریزی که در کیسه تعبیه شده خارج می‌شود تا بتوانید دوباره حرکت کنید. هر چه مسافت توقف کوتاه‌تر باشد، ضربه وارده نیز بیشتر است. کمربندایمنی با بیشتر کردن مسافت توقف راننده، باعث کاهش یافتن ضربه وارده می‌شود.
تفاوت کیسه هوا و کمربند ایمنی از لحاظ نیروی وارده
هر چند متوسط نیروهای وارده به راننده‌ای که از کمربند ایمنی مناسب یا از کیسه هوا استفاده می‌کند یکسان است، ولی کیسه هوا طبق اصل پاسکال، فشار یکسانی به تمام نقاطی که با آن در تماس هستند، وارد می‌کند. همان نیرویی که توسط کمربند ایمنی مناسب به راننده وارد می‌شود، این بار توسط کیسه هوا، در سطحی بزرگ‌تر پخش شده و فشار کمتری به بدن وارد می‌شود. استفاده از کیسه هوا به این معنا نیست که نیازی به بستن کمربندایمنی نداریم؛ چون کمربندایمنی باعث می‌شود راننده از جای خود به بیرون پرت نشود در حالی که کیسه هوا باعث می‌شود ضربه وارده به راننده کاهش یابد.
