او که در دولت پیشین انگلیس وزیر انرژی و تغییرات جوی بوده، اینک فرصت یافته بیشتر خودش را نشان دهد و در مجامع سیاسی نسبت به برادرش نقش پررنگ‌تری ایفا کند.
گرچه هر دو برادر، در یک کالج تحصیل کرده و در آکسفورد، فلسفه، اقتصاد و سیاست خوانده‌اند، تا‌کنون حضور دیوید میلیبند در عرصه سیاسی انگلیس بیشتر احساس می‌شد اما حالا که اد در یک پیروزی خیره‌کننده موفق شده رهبری حزبش را به دست بگیرد، ظاهرا نوبت به دیوید رسیده که نفر دوم بودن را تجربه کند.
دیوید و اد میلیبند از ابتدای فعالیت سیاسی شان به عضویت حزب کارگر درآمدند و با اینکه هر دو عضو کابینه گوردون براون، نخست‌وزیر سابق بوده‌اند و به‌عنوان وزیر در کنار یکدیگر خدمت کرده‌اند، یکی از تونی‌بلر حمایت کرده و دیگری از براون.
مبارزه انتخاباتی دو برادر برای پست ریاست حزب کارگر بسیار طولانی و جدی بود، با این حال آنها تلاش کردند تا جایی که امکان دارد از جدل در محافل عمومی پرهیز کنند اما این حفظ ظاهر کردن‌ها چندان طول نکشید و بحران رابطه این دو برای همه آشکار شد. به‌همین دلیل نگرانی‌هایی وجود دارد که این جدال لفظی شروعی باشد برای بروز تنش‌های جدی‌تر.
اونا کینگ، یکی از دوستان برادران میلیبند که از کودکی با آنها بزرگ شده درباره آینده رابطه آنها می‌گوید: «سیاست می‌تواند باعث فروپاشی این خانواده شود».
میلیبندها در خانواده‌ای بزرگ شده‌اند که کاملا با سیاست آشناست. پدرشان رالف، یک یهودی لهستانی بود که از حمله نازی‌ها به بلژیک در سال1940 جان سالم به در برده و یکی از تئوریسین‌های مارکسیست پیشرو نسل خویش بود.
مادرشان ماریون کوزاک نیز یکی از چهره‌های شناخته شده چپگرا در انگلیس است. او از فعالان قدیمی سازمان مبارزه برای خلع سلاح هسته‌ای است و بر خلاف همسرش، عضو حزب کارگر است. با اینکه رالف میلیبند از منتقدان سرسخت حزب کارگر بود و چندان با پسرانش موافق نبود، باقی ماندن کوزاک در حزب کارگر تأثیر بسیاری در فعالیت سیاسی پسرانش داشته است.
هرچند گفته می‌شود تفکرات سیاسی اد به پدرش بیشتر نزدیک است تا به دیوید اما حقیقت این است که این دوپسر از سوسیالیسم پدرشان بسیار فاصله دارند. زیرا او سال‌ها پیش از تولد فرزندانش، حزب کارگر را تحریم کرده بود.
دکتر مارک استیرز یکی از اساتید دانشگاه آکسفورد بر این باور است که ماریون کوزاک بیشتر روی اد اثر گذاشته است و بسیاری از خط‌مشی‌های اد در مسائل اساسی از عقاید مادرش سرچشمه گرفته است.
برادران میلیبند از همان دوران دانشجویی درگیر فعالیت‌های سیاسی بوده‌اند و گفته می‌شد، دیوید از برادرش متعصب‌تر است و با وجود توانایی‌های سیاسی بسیاری که دارد در برقراری روابط اجتماعی تاحدودی ناتوان است.
اد مدتی به‌عنوان خبرنگار برای تلویزیون کار کرد و سپس توسط هریت هرمان، جانشین فعلی رهبر حزب کارگر که آن زمان وزیر در سایه دولت حزب کارگر بود به‌عنوان پژوهشگر و نویسنده متون سخنرانی، استخدام شد.
زمانی که حزب کارگر بر سر کار آمد، اد به یکی از حامیان و دوستان اصلی و مهم گوردون براون تبدیل شد.
مهارت او در فرونشاندن جنجال‌ها باعث شد که نقش مهمی در آرام کردن جنگ میان طرفداران تونی‌بلر و حامیان گوردون براون ایفا کند. گفته می‌شود، گاهی از سوی کمپ براون، اد را به داونینگ‌استریت - محل کار دیوید و تونی‌بلر- اعزام می‌کردند که صلح را میان دو جناح برقرار کند. به گفته خودش او سعی می‌کرد اختلافات بی‌اساس را برطرف کند.
اد در سال2005 به‌عنوان نماینده دنکستر شمالی به مجلس راه یافت. اد نیز مانند برادرش به نسلی از سیاستمداران حزب کارگر تعلق داشت که جز قدرت، هیچ‌چیز نمی‌شناسند.
آن طور که رئیس جدید چهل‌‌ساله حزب کارگر در برنامه‌های تبلیغاتی خود عنوان کرده، وضع مالیات برای ثروتمندان، برخورد با نابرابری و بازسازی صنعت انگلیس سیاست‌های اصلی او را تشکیل می‌دهند. آنچه موجب شد اد حمایت چپ‌ها را جلب کند، حفظ مالیات 50درصدی و مخالفت با ساخت سومین باند پرواز در فرودگاه هیترو بود. این موضع اد مورد تحسین طرفداران محیط‌زیست نیز قرار گرفت.
برادران میلیبند هر دو از مخالفان جنگ عراق هستند به‌طوری که اد حمله سال2003 به عراق را یک اشتباه تراژیک می‌داند و می‌گوید: اگر در آن زمان نماینده مجلس بود حتما به این رأی می‌داد که به بازرسان سلاح‌های کشتار جمعی زمان بیشتری بدهند.
به‌نظر می‌رسد اد در اندیشه ایجاد تغییر در حزب کارگر است اما از آنجا که می‌داند ممکن است به مخالفت با حزب متهم شود، بسیار با احتیاط قدم برمی‌دارد. به همین دلیل در صحبت‌هایش هر گونه مخالفت با حزب را تکذیب می‌کند.
اد برای پیروزی در انتخابات، سلسله مبارزات طولانی مدتی در سراسر کشور در پیش گرفته بود که هیچ‌یک با اعتراض‌های مردمی مواجه نشد اما زمانی که رقابت دوبرادر به نقطه اوج خود رسید و روشن شد که جنگی در راه است، تنش‌هایی درگرفت.
طرفداران اد او را بسیار مهربان‌تر و خوش برخوردتر از دیوید می‌دانند و دم خور بودن او با رأی دهندگان معمولی می‌تواند نشان از این ادعا داشته باشد اما برخی از مفسران معتقدند این شیوه رفتار اد، ماسکی است برای پوشاندن چهره یک قاتل بالفطره. آنها نگران این هستند که اد در سال‌های حضور در کنار گوردون براون، سرسختی را از او آموخته است.
می‌توان گفت او در رقابت با برادر شناخته شده‌اش، علاوه بر سرسختی، جربزه نیز از خود نشان داد. پیترماندلسون، از اعضای تشکیلات کارگر جدید که حامی دیوید بود، بابت پیروزی برادرش به او هشدار داده بود و سرانجام همین طور شد و اد توانست بدون بیگانه یا منزوی کردن جریان اصلی حزبش به‌عنوان کاندیدای تغییر بر مسند قدرت تکیه بزند. او از حمایت چهره‌های با نفوذ قدیمی حزب مانند لرد کینوک، رهبر سابق حزب و جانشین سابق او، لرد هترزلی بهره می‌برد.
علاوه بر چهره‌های شاخص سیاسی، 3 اتحادیه از 4 اتحادیه تجاری بزرگ انگلیس از اد حمایت کردند که البته این موضوع حاشیه‌هایی نیز به‌دنبال داشت. اتحادیه یونایت unite متهم شد به اینکه همراه با برگه‌های رأی‌گیری که برای 950هزار عضو خود فرستاده، بروشورهایی نیز ارسال کرده که در آن حمایت خود از اد را اعلام کرده است؛ حرکتی که نقض قوانین مبارزات انتخاباتی به‌حساب می‌آید.
در این بروشور آمده است: او می‌فهمد حزب کارگر به تغییر نیاز دارد و بهترین کاندیداست؛ برای اینکه میان حزب و نگرانی‌های طبقه کارگر پیوندی جدید برقرار کند.
آن طور که اد بیان کرده، دیگر دوره دو دستگی و نفاق به سر آمده و باید گذشته حزب کارگر را که در دو جناح بلر یا براون خلاصه می‌شد، فراموش کرد.
بی‌بی‌سی
