به گزارش آسوشیتدپرس این بازیگر نامزد جایزه اسکار روز چهارشنبه 29 سپتامبر در 85 سالگی در خانه‌اش در لاس وگاس به علت ایست قلبی درگذشت.
کرتیس با بازی در فیلم‌های غیرجدی که از قیافه جذاب و شخصیت گیرای او استفاده می‌کردند، حرفه‌اش را آغاز کرد، اما بعد به طور مداوم به سوی نقش‌قابل‌توجه‌تر حرکت کرد، گرایشی که با نقش‌آفرینی در فیلم "بوی خوش موفقیت" - قصه‌ای درباره کسب و کار عذاب‌آور صنعت نمایش- در سال 1957 شروع شد.
کرتیس در سال 1958 به خاطر بازی 1958 در فیلم "ستیزه‌جویان" در نقش یک سفیدپوست نژادپرست که در حین فرار از زندان با دستبند به یک سیاه‌پوست، با بازی سیدنی پوآتیه، متصل است، نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.
اولین همسر او جانت لی، بازیگر زن فیلم مشهور "روانی" بود؛ جیمی لی کرتیس، هنرپیشه زن، دختر این دو نفر است.
جیمی لی کرتیس در بیانیه‌ای درباره مرگ پدرش گفت: "پدرم میراثی از بازی‌های فوق‌العاده در فیلم‌های سینمایی و نقاشی و کولاژ‌هایش را باقی گذاشت. او کودکان و خانواده‌هایی را به جای گذاشت که عاشقش بودند و به او احترام می‌گذاشتند و همسر و فرزندان همسری که خودش را وقف آنها کرده بود. و نیز طرفدارانی در سراسر دنیا باقی گذاشت."
کرتیس در حالیکه نقش‌های اول کمتری به او پیشنهاد می‌شد، به سوء‌مصرف الکل و مواد غیرمجاز پناه برد، اما بعدها در دهه 1980 به عنوان یک بازیگر کاراکترساز به سینما و تلویزیون بازگشت. خوش‌بینی بی‌‌پروایش به او بازگشت، و او اجازه داد موهای زمانی براق و سیاهش، نقره‌ای شود.
او در سال 1980 به خاطر بازی در نقش، دیوید او سلزنیک تهیه‌کننده مشهور سینما، در فیلم تلویزیونی "جنگ اسکارلت اوهارا" نامزد جایزه تلویزیونی امی شد. حتی پس از آنکه نقش‌های سینمایی و تلویزیونی چندانی به او پیشنهاد نمی‌شد، خودش در قالب یک نویسنده و نقاش بازسازی کرد و تابلوهای رنگ و روغنش تا 20000 دلار به فروش می‌رسید. او در سال 1973 رمان "کید کادی و جولی اسپارو" را نوشت و در سال 1993 خودزندگینامه‌اش را منتشر کرد.
کرتیس در سال 1951 با جانت لی ازدواج کرد، زمانی که هر دوی آنها ستاره‌های جوانی در حال ظهور بودند؛ آنها در سال 1963 جدا شدند.
