مسئولان سازمان ملی جوانان راهکارهایی را برای حل این مشکل پیشنهاد می‌دهند که به‌نظر عملی نمی‌رسند.
مدیرکل فرهنگی سازمان ملی جوانان به‌تازگی از ایجاد مراکز انتخاب همسر در 4 استان کشور خبر داده است و توضیح داده که این مراکز قرار است نخست به شکل آزمایشی فعالیت‌شان را شروع کنند.
به گفته او مجوز تأسیس این مراکز به تشکل‌های غیردولتی داده خواهد شد که خودشان دوره‌های آموزشی را گذرانده باشند.مجید امیدی با تأکید بر اینکه تمامی مراکز همسریابی که هم‌اکنون در کشور فعالیت می‌کنند غیرقانونی‌اند گفته که کلیات این طرح در هیأت دولت نیز تصویب شده و برای بررسی بیشتر به کمیسیون‌های تخصصی فرستاده‌شده و پس از پشت سر گذاشتن فرایند بررسی در هیأت دولت نهایی و ابلاغ میشود.
مراکز تخصصی همسان گزینی و انتخاب همسر برای جوانان در استان‌های تهران، خراسان رضوی، اصفهان و فارس راه‌اندازی میشود.اینکه ایجاد مراکز همسریابی تا چه میزان ازدواج را در کشور رونق می‌بخشد و یا از طلاق جلوگیری می‌کند هنوز روشن نیست و هیچ‌یک از پژوهش‌ها نیز تا‌کنون بر این نکته تأکید نکرده که اگر احیانا یک مرکز دولتی یا خصوصی بر ازدواج افراد نظارت می‌کرد ممکن بود طلاق رخ ندهد.
از سوی دیگر، در حالی‌که مهم‌ترین عامل طلاق،بیکاری، اعتیاد و مشکلات اقتصادی عنوان میشود، این پرسش پیش می‌آید که آیا مراکز انتخاب همسر بر 2عامل اعتیاد و فقر چگونه تأثیر می‌گذارند؟ امیدی گفته که ارائه خدمات مشاوره ازدواج و همسرگزینی برای دختران و پسرانی که برای ازدواج با یکدیگر آشنا شده‌اند ازجمله وظایف مراکز تخصصی ازدواج است و از آنجا که انجام مشاوره به راحتی در مراکز مشاوره روان‌شناسی هم انجام میشود، ایجاد مراکز جدید با نام جدید چقدر لازم و ضروری است؟
او معتقد است که در زمینه ازدواج باید به‌صورت شبکه‌ای کار شود چون اگر مهندسی یکپارچه وجود نداشته باشد به نتیجه نخواهیم رسید. مدیرکل فرهنگی سازمان ملی جوانان تأکید کرد: مراکز تخصصی ازدواج با مراکز همسریابی که اکنون در کشور باب شده‌اند کاملا متفاوت است و این نوع انتخاب همسر با نظارت، دخالت و همراهی خانواده اتفاق می‌افتد.
سیر صعودی طلاق
براساس آخرین آمار منتشره، طلاق در تهران 12درصد بیش از میانگین کشوری است و استان گلستان هم با رشد منفی 8 درصدی ازدواج روبه‌رو شده‌است.
سال گذشته 125 هزار طلاق در کشور ثبت شد در حالی‌که در سال 87 تعداد طلاق‌های ثبت شده 110 هزار بوده‌است. وقتی طلاق در کشور در بازه زمانی یکساله ناگهان 15 هزار مورد افزایش یافته است به این معناست که تقریبا روزانه 41 طلاق به طلاق‌های سال 87 کشور اضافه شده؛ پس علاوه بر کسانی که سال 87 طلاق گرفته‌اند 41 زوج دیگر نیز به سوی طلاق رفته‌اند.
به جز استان گلستان که در صدر کاهش ازدواج کشور قرار گرفته است استان‌های دیگری هم با این کاهش روبه‌رو بوده‌اند؛ از جمله استان آذربایجان شرقی با 3 درصد، آذربایجان غربی با 3/1درصد، اصفهان با 2/5درصد، بوشهر با 9/5درصد، چهارمحال و بختیاری با 4/2 درصد، خراسان رضوی با 4/2 درصد، خراسان شمالی با 4/3 درصد، قزوین با 5درصد، قم با 4درصد و مازندران نیز با 7 تا 8درصد رشد منفی ازدواج در سال گذشته روبه‌رو بوده‌اند. اما طلاق در کشور حکایت دیگری دارد؛ استان تهران با 5/26 رتبه اول را داراست و بعد از آن استان‌های قم، خراسان رضوی، کردستان و مازندران قرار دارند.
بالاخره
آمارها را نمی‌توان انکار کرد؛ طلاق سیر صعودی پیدا کرده و ازدواج رو به کاهش است. دلیل طلاق‌ها بارها و بارها اعلام شده: اعتیاد و مشکلات اقتصادی. تمایل جوانان به ازدواج کمتر شده است و در این شرایط ایجاد مراکز انتخاب همسر کدام گره را خواهد گشود؛ اعتیاد؟ شغل؟ یا ایجاد انگیزه برای ازدواج؟
این نسخه اثر ندارد، اگر بنای این مراکز به ارائه خدمات مشاوره باشد که با وجود این همه مرکز مشاوره برای ایجاد مراکزی با نام جدید جایی نیست.
