او که متولد سال 57 است این روزها بیشتر از آنچه به بازی بپردازد و در قاب جادویی تلویزیون دیده شود، صدایش در فیلم‌های مختلف به گوش می‌رسد؛ اما آنچه ما را بر آن داشت تا با او گفت‌وگوی کوتاهی داشته باشیم بازی در نقش جوانی ناصرالدین‌شاه در سریال «سال‌های مشروطه» است که از شبکه سه سیما پخش می‌شود. با این نوجوان دیروز و جوان امروز درباره چگونگی بازی‌اش در نقش ناصرالدین شاه صحبت کردیم.
- چند سالی است که شما را کمتر در مقام بازیگر دیده‌ایم؛ آیا این کم‌کاری علت خاصی دارد؟
بله، مشغول کار دوبله هستم و اجرا در تلویزیون؛ به همین دلیل چند سالی است که کمتر فرصت بازی داشته‌ام؛ و از این به بعد سعی دارم بیشتر کار کنم.
- چطور شد که پذیرفتید در نقش ناصرالدین‌شاه بازی کنید؟
از طرف آقای ورزی، کارگردان کار، پیشنهاد بازی در این سریال به من داده شد. بعد از مطالعه فیلم‌نامه دیدم کار تاریخی است و کارهای تاریخی هم کارهای خوبی هستند. در سینما و تلویزیون ما کم پیش می‌آید که کار تاریخی ساخته شود. نوع قصه را دوست داشتم و قسمت این بود که در این سریال بازی کنم. فکر می‌کنم انتخاب آقای ورزی هم در این قضیه دخیل بوده است.
عکس: سعید عجمی
- از نتیجه کار و حضورتان در این مجموعه راضی هستید؟
نمی‌توانم نظری درباره بازی خودم بدهم و درست هم نیست؛ مهم نظر مردم است و چیزی که در بازخوردهای مردم می‌بینم استقبال از کار بوده است.
- فکر می‌کنید آنچه مد نظر خودتان بوده، به نمایش درآمده است؟
فکر می‌کنم تقریباً بله، کار قابل قبولی است. به هر حال نقش پادشاه جوانی است که احساساتی و عاطفی است و ارتباط نزدیکی با امیرکبیر دارد و در نهایت با وجود این لطافت به جایی می‌رسد که دستور قتل امیرکبیر را صادر می‌کند. این نقش جای کار بسیاری داشت؛به همین دلیل هم این نقش را پذیرفتم چون بازیگری شغل من است و دوست داشتم این کار را انجام دهم. ضمن اینکه پیش از این هم جوانی شاه را آقای ایرج راد بازی کرده بودند و این کار قبلاً یک بار ساخته شده بود و این در پرونده کاری من یک اثر ماندگار خواهد بود.
- آیا علاوه بر آنچه در فیلم‌نامه بود و صحبت‌هایی که با نویسنده و کارگردان داشتید، درباره شخصیت ناصرالدین‌شاه و جوانی او مطالعه هم کردید؟
بله راجع به کل شخصیت مخصوصاً دوره جوانی و این که چطور بود و چه خصوصیاتی داشت مطالعه کردم. وقتی اسم شاه می‌آید، خواه ناخواه تصویر خاصی هم به وجود می‌آید. در صحبت‌هایی که با کارگردان و نویسنده داشتم، فهمیدم ناصرالدین‌شاه در دوره جوانی شخصیت لطیفی داشته و کسی بوده که زیر نظر امیرکبیر بزرگ شده و انسان احساسی و شاعرپیشه‌ای بوده است؛ ولی وقتی که به دربار و کسوت شاهی می‌رسد کم‌کم به سمت خشونت سوق پیدا می‌کند و از آن لطافت روحی دور می‌شود.
- به نظر شما بازی در نقش‌های تاریخی چه‌قدر با نقش‌های امروزی و واقعی متفاوت است ؟
بسیار. در کارهای امروزی و واقعی می‌توانید خودتان باشید یا از اطرافیانتان برای رسیدن به آن نقش الهام بگیرید؛ ولی در کارهای تاریخی این گونه نیست.
در این کار من در کنار بازیگران بزرگی کار کردم و همه آنها خیلی به من کمک کردند. خانم حاجیان و آقای صادقی بازیگران مقابل من بودند و بسیار از آنها تأثیر گرفتم. بازی در کار تاریخی بسیار سخت است. اکثر بازیگران بزرگ کارکردن در نقش‌های تاریخی را به خاطر همین تفاوتی که در بازی ایجاد می‌کند دوست دارند.
- چهره شما همچنان برای جوانان امروز که هم‌سن و سال خودتان هم هستند تداعی‌کننده سال‌های کودکی و برنامه‌های تلویزیونی است و گاهی هم سریال «چاق و لاغر» را به یاد می‌آورد؛ شخصیت سعید شیخ‌زاده چقدر از آن سال‌ها تاکنون تغییر کرده است؟
تفاوت زیادی ندارد؛ چون کودکی را همیشه همراه خود دارم و همه از گذشته یاد می‌کنند. دوست دارم ذات کودکی را حفظ کنم و آن پاکی را همراه خود داشته باشم. انسان بزرگ می‌شود، ولی زمانی بزرگ شدن لذت‌بخش است که تغییری نداشته باشی، البته در جهت منفی.
- کار جدیدی در دست دارید؟
همچنان مشغول کار دوبله هستم. کارتون «جی فورس»، «گارفیلد» و سریال «پرستاران» از جمله کارهایی است که در دست دوبله دارم و کارهای مختلف دیگری که برای ایام عید آماده می‌شود.
- و بازی چطور؟
سعی می‌کنم برای بازی‌ها فکر کنم. دوست دارم برای بازی بیشتر وقت بگذارم..
- آیا پیشنهاد خاصی برای بازی دارید؟
بله، چند پیشنهاد دارم، ولی هنوز درگیر کارهای دیگری هستم و تصمیم‌گیری برایم سخت است.
