به گزارش همشهری آنلاین، بسیار دیده و شنیدهایم که در جمعهای خانوادگی و محافل دوستانه وقتی بحث سیاسی میشود و حاضران خاطرات سالهای گذشته را مرور میکنند، ناگهان از همدیگر میپرسند راستی فلان مسئول کجاست و چهکار میکند؟ چرا این روزها اثری از او نیست و اسمی از او به میان نمیآید؟
این موضوع وقتی پرسشبرانگیزتر میشود که ما به آن شخص رأی هم داده باشیم تا در دوره یا دورههایی نمایندگی شهرمان را در پارلمان یا همان خانه ملت بر عهده گیرد و روی صندلی قرمزرنگ نهاد قانونگذاری که این روزها سبززنگ شدهاند، بنشیند و امور ملک و ملت را سامان دهد.
حالا حجتالاسلام «سیدعلی حسینی» نماینده دوره هشتم مجلس در گفتوگویی به این موضوع پرداخته و با تشریح اعداد و آمار و نیز چالشهای پیشِ روی نمایندگان مجلس پس از پایان دوره نمایندگی و رأی نیاوردن در انتخابات دوره بعد، در پاسخ به این سؤال میگوید: در طول مدت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی، ما حدود ۲۲۰۰ نفر نماینده داشتهایم که از این تعداد، حدود ۴۵۰ نفر رحلت کردهاند و ۱۷۵۰ نفر باقی ماندهاند.
او ادامه میدهد: از این ۱۷۵۰ نفر، حدود ۴۰۰ نفر به هیچ عنوان بروز و ظهوری ندارند و عضو مرکز نمایندگان ادوار نیز نشدهاند؛ در نتیجه، حدود ۱۴۰۰ نفر باقی میمانند.
این نماینده ادوار درباره آن ۴۰۰ نفر که اشاره شد، صریحاً میگوید که عملاً خبری از آنها نیست؛ برخی گمنام شدهاند، برخی به سنین کهنسالی رسیدهاند و خانهنشین شدهاند.
حسینی ادامه میدهد: حدود ۱۴۰۰ نفر در مرکز نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی ثبتنام کردهاند و در جلساتی که چه در مجامع استانی نمایندگان ادوار و چه در خود این مرکز برگزار میشود، رفتوآمد دارند.
وی در پاسخ به سؤالی درباره حقوق خود توضیح میدهد: آخرین حقوقی من بهعنوان نماینده مربوط به اردیبهشت ماه سال ۹۱ بود؛ چرا که حقوق نمایندگی تا هفتم خرداد پرداخت میشود.
حسینی افزود: مبلغ حقوق من بهعنوان نماینده مجلس، ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان بود درحالیکه در همان زمان، مدیرعامل یک کارخانه صنعتی در منطقه خراسان ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت میکرد. قطعاً امروز نیز مدیران عامل شرکتها همچنان با چنین تفاوتی در میزان حقوق مواجه هستند.
او بر همین اساس میگوید «این تصور که نمایندگان مجلس حقوق بسیار بالایی دریافت میکنند، درست نیست» و میافزاید: در عین حال باید توجه داشت که بسیاری از نمایندگان پیش از ورود به مجلس، در مشاغلی مانند آموزشوپرورش بهعنوان معلم، در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بهعنوان مربی، یا در مسئولیتهایی مانند ریاست یک اداره، فرمانداری یا استانداری فعالیت داشتهاند؛ البته تعداد زیادی از نمایندگان نیز هستند که پیش از نمایندگی، تجربه اجرایی گستردهای نداشتهاند. برای مثال، تعداد نمایندگانی که پیش از ورود به مجلس وزیر یا استاندار بودهاند، بسیار محدود است.
به گفته این نماینده ادوار، در دوره نمایندگی، فرد یک حقوق مشخص دریافت میکند و مبلغی نیز تحت عنوان هزینههای دفتر در اختیار او قرار میگیرد که مجموع آن، امکان اداره امور زندگی را فراهم میکند.
همچنین معمولاً یک واحد مسکونی سازمانی در تهران در اختیار نماینده قرار داده میشود یا هزینه رهن مسکن در تهران به او پرداخت میشود. در نتیجه، سطح زندگی فرد در تهران تعریف میشود اما بلافاصله پس از پایان دوره نمایندگی، همه این امکانات از او گرفته میشود. نماینده باید به سازمان یا وزارتخانه قبلی خود بازگردد؛ درحالیکه مشخص نیست جایگاه شغلی مشخصی برای او در نظر گرفته شود یا پست مناسبی به او داده شود و حتی معلوم نیست در سطوح عالی مدیریتی به کار گرفته شود یا خیر.
حسینی در ادامه خاطرنشان میکند: هیچ حقوق پایدار و ثابتی پس از پایان نمایندگی وجود ندارد و تنها در دورههایی تا مجلس هشتم امتیازی وجود داشت که مشابه امتیازاتی بود که برخی کارکنان در وزارتخانهها از طریق انجام مأموریتهای ویژه یا طی سنوات خدمتی دریافت میکردند.
به گفته او، اکنون نماینده ادواری هستند که در اسنپ کار میکند؛ همین الآن نماینده ادواری هست که از نظر معیشتی دچار مشکل است.
حسینی البته این را هم توضیح میدهد که وقتی میگوید آن ۱۴۰۰ نفر یا به تعبیر دقیقتر، ۱۷۵۰ نفر نمایندگان ادوار با چالشهای مختلفی دستبهگریبان هستند، به این معنا نیست که همه آنها با چالش مواجه باشند؛ ممکن است یک نفر با انواع چالشها روبهرو باشد و فرد دیگری تنها با بخشی از آنها.
وی با بیان این که شرایط سنی افراد نیز متفاوت است، میگوید: برخی از نمایندگان ادوار، زمانی که دوره نمایندگیشان به پایان میرسد، تازه در ابتدای مسیر کاری خود هستند؛ برای مثال در ۳۰ یا ۳۵ سالگی نماینده مجلس شدهاند و پس از آن دیگر نماینده نشدهاند و اکنون به سن میانسالی رسیدهاند.
«خود من نیز جزو جوانترین نمایندگان مجلس هشتم بودم. در مقابل، برخی افراد در سنی نماینده میشوند که در واقع در اواخر دوره کاری و اداری خود قرار دارند و پس از آن بازنشسته میشوند؛ بنابراین شرایط افراد با یکدیگر متفاوت است».
این نماینده سابق درباره منش و روش نمایندگان ادوار مختلف مجلس هم میگوید «همهجور آدم وجود دارد» و گفته خود را با این جمله کامل میکند که در دستگاهها و نهادهای گوناگون که بهصورت روزمره با ارباب رجوع و شهروندان سروکار دارند، میبینید که انسانهای پاک، انسانهای مخلص و فداکار و خدمتگزار زیاد هستند.
نظر شما