روزی روزگاری، تهران برفی

همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: این پدیده البته در گذشته خیلی عادی‌تر از حالا بود و لازم نبود هر روز برای آمدن برف روزشماری کنیم، چون از همان اواسط پاییز کوه‌های پوشیده از برف نمایان می‌شد و حتی‌ تا اواخر بهار هنوز می‌شد قله‌های برفی را دید. نشستن برف روی کوه‌ها فقط یک قاب زیبا برای پایتخت‌نشینان نبود، برکت و آبادانی بود و خیالشان راحت از اینکه تابستان خشکی نخواهند داشت.

حالا که چیزی تا شروع رسمی زمستان نمانده و نخستین نشانه‌هایش بر قامت کوه‌ها نشسته، بسیاری از شهروندان منتظرند تا این سپیدی به کوچه‌ها و خیابان‌های شهر هم برسد. خوشبختانه به‌نظر می‌رسد این انتظار چندان طولانی نباشد. پیش‌بینی‌های هواشناسی از ورود سامانه‌های بارشی جدید در روزهای آینده خبر می‌دهند و این امید را زنده کرده‌اند که تهران امسال زمستانی پربرف را تجربه کند.

برای زنده کردن خاطرات شیرین روزهای برفی و به امید آنکه این قاب‌ها به‌زودی در زمستان پیش‌رو تکرار شوند، سراغ آلبوم عکس‌های قدیمی می‌رویم؛ تصاویری از تهران در سال‌های مختلف که زیر پوششی از برف چهره‌ای متفاوت و آرام به‌خود می‌گرفت.

تهران، سال ۱۳۷۱. انباشت برف در کوچه‌ها و تلاش شهروندان برای باز کردن مسیر، تصویری آشنا از زمستان‌های پربرکت گذشته بود.

تهران، سال ۱۳۷۳. شادی دانش‌آموزان روی تپه‌های برفی کنار خیابان. این قاب، بخشی از خاطرات مشترک زمستان‌های پربرف پایتخت است.

تهران، سال ۱۳۷۱. خلاقیت در روزهای برفی مرز نداشت. اینجا روی یک پشت‌بام، آدم‌برفی هم سوژه عکاس شده است.

تهران، سال ۱۳۸۰. برف‌بازی، یکی از شیرین‌ترین قاب‌های به‌جامانده از زمستان‌های گذشته و خاطرات مشترک کودکان پایتخت‌نشین است.

تهران، سال ۱۳۸۰. همدلی و تلاش کودکان برای غلتاندن گلوله‌ برفی غول‌پیکر در کوچه، تصویری از شادی‌های ساده و جمعی زمستان‌های گذشته است.

تهران، بهمن ۱۳۵۰. تصویری از بوران تاریخی و کم‌سابقه ایران، جایی که حجم برف به حدی بود که خودروها کاملا مدفون ‌شدند.

تجریش، دهه ۱۳۵۰. چشم‌انداز باشکوه کوه‌های البرز برفی، قابی آشنا و خاطره‌انگیز از زمستان‌های پروپیمان شمال تهران بود.

خیابان ولیعصر، سال ۱۳۴۰. چنارهای سپیدپوش و خودروهای قدیمی در حاشیه خیابان، تصویری نوستالژیک از زمستان‌های سنگین و به‌یادماندنی پایتخت است.

خیابان حافظ، دهه ۱۳۵۰. تضاد زیبای درختان پوشیده از برف با معماری آن دوران، نمایی آشنا از زمستان‌های تهران در روزگار گذشته است.

نبش خیابان‌های کریمخان و میرزای شیرازی، اوایل دهه ۱۳۵۰. نمایی از یک روز برفی و جریان زندگی در یکی از معابر اصلی تهران قدیم.

توچال، زمستان ۱۳۷۲. تیپ خاص جوانان و حضور ضبط‌صوت‌های بزرگ، بخشی جدایی‌ناپذیر از خاطرات تفریحات زمستانی و برف‌بازی‌های دهه ۷۰ بود.