هیچ‌کس نمی‌تواند در تاریکی مطلق ببیند. تقریباً همیشه مقداری نور در محیط وجود دارد که برای تشخیص اطراف بوسیله چشم‌های‌تان کافی باشد. اما آنچه پرسش‌برانگیز است، توانایی چشم‌ها در دیدن حتی در میزان‌های بسیار کم نور است.

PUPIL

به گزارش همشهری آنلاین چشم ما دو ویژگی اصلی دارد که امکان دیدن در نور کم را به ما می‌دهد: توانایی مردمک در تغییر اندازه‌اش و وجود دو نوع سلول حسگر نور در چشم.

گشاد شدن مردمک در تاریکی

مردمک‌های شما منافذی در جلوی چشمان شما هستند که به نور اجازه ورود می‌دهند. آنها سیاه به نظر می‌رسند زیرا نوری که به آنها می‌رسد در داخل کره چشم جذب می‌شود. سپس توسط مغز شما به ادراک شما از جهان تبدیل می‌شود.

احتمالاً متوجه شده‌اید که مردمک چشم می‌تواند در واکنش به نور تغییر اندازه دهد. در یک روز آفتابی و روشن، مردمک چشم شما بسیار کوچک می‌شود. این امر باعث می‌شود نور کمتری وارد چشم شود، زیرا نور زیادی در دسترس است.

وقتی به یک مکان تاریک می‌روید، مردمک‌های شما تا حد امکان گشاد می‌شوند. این گشاد شدن به چشم شما اجازه می‌دهد تا نور بیشتری را جمع‌آوری کند.

مردمک شما از کوچکترین اندازه‌ تا بزرگترین اندازه‌اش، می‌تواند مساحت خود را فقط حدود ۱۶ برابر بزرگتر کند. اما شما می‌توانید در طیفی از تغییرات میزان نور محیطی که بسیار بیشتر از یک میلیون برابر است، همچنان به خوبی ببینید. بنابراین باید عامل دیگری نیز دخیل باشد.

چقدر طول می‌کشد تا چشم به تاریکی عادت کند؟

سلول‌های حسگر نوری در شبکیه چشم

اینجا جایی است که گیرنده‌های نوری وارد می‌شوند. اینها سلول‌های حسگر نوری هستند که شبکیه، قسمت پشتی کره چشم شما را می‌پوشانند. دو نوع سلول گیرنده نوری، سلول مخروطی و سلول استوانه‌ای که به دلیل شکلشان به این نام‌ها خوانده می‌شوند، در شبکیه وجود دارند.

سلول‌های مخروطی تا زمانی کار می‌کنند که نور زیادی وجود داشته باشد. آنها قادر به پاسخ به رنگ‌های مختلف نور هستند و دید رنگی را فراهم می‌کنند. آنها همچنین به شما امکان می‌دهند جزئیات دقیق را ببینید و کارهایی مانند خواندن را وقتی نور به اندازه کافی روشن است انجام دهید.

در مقابل، سلول‌های استوانه‌ای به نور بسیار حساس‌تر هستند، اما قادر به تشخیص رنگ‌ها نیستند. این سلول‌ها همچنین در صورت نیاز پاسخ‌های خود را با هم جمع می‌کنند - این کار باعث می‌شود که شما به نور حساس‌تر شوید، اما همچنین به این معنی است که کمتر قادر به دیدن جزئیات دقیق هستید. به همین دلیل است که نمی‌توانید در تاریکی کتاب بخوانید، اگرچه ممکن است شکل مستطیلی آن را ببینید.

همانطور که از یک منطقه روشن به یک منطقه تاریک حرکت می‌کنید، چشمان شما به طور خودکار استفاده از سلول‌های مخروطی شبکیه را کمتر و استفاده از سلول‌های استوانه‌ای شبکیه را بیشتر می‌کنند د و شما به نور بسیار حساس‌تر می‌شوید.به این ترتیب می‌توانید در تاریکی یا حداقل در نور بسیار کم ببینید.

چقدر طول می‌کشد تا چشم به تاریکی عادت کند؟

وقتی در محیطی با نور شدید قرار دارید، سلول‌های استوانه‌ای شبکیه چشم شما به شدت تحت فشار قرار می‌گیرند و کار نمی‌کنند. اگر چراغ‌ها را خاموش کنید، مردمک چشم شما بلافاصله گشاد می‌شود.سلول‌های گیرنده نوری در شبکیه شما شروع به بهبود حساسیت خود می‌کنند تا هر نوری را که می‌توانند در شرایط کم‌نور جدید جذب کنند.

سلول‌های مخروطی شبکیه این کار را به سرعت انجام می‌دهند - پس از حدود ۵ دقیقه، حساسیت آنها به حداکثر می‌رسد. پس از حدود ۱۰ دقیقه قرار گرفتن در مکانی تاریک‌تر، سلول‌های استوانه‌ای شبکیه چشم شما بالاخره کنترل را به دست می‌گیرند. از این به بعد است که شروع به دیدن بسیار بهتر محیط اطراف می‌کنید. پس از حدود ۲۰ دقیقه، سلول‌های استوانه‌ای شما بهترین عملکرد خود را خواهند داشت و شما بیشترین قابلیت دیدن در تاریکی را پیدا می‌کنید.

کد خبر 1002897
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار پزشکی

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha