در دومین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر، تنها نشست فیلم خواب‌های دنباله‌دار به کارگردانی پوران درخشنده پس از نمایش فیلم با حضور عوامل و اهالی رسانه برگزار‌شد. نشست فیلم‌های طلا و مس همایون اسعدیان و یک گزارش واقعی داریوش فرهنگ هم بدون ذکر دلیل انجام نشد.
اما در نشست خواب‌های دنباله‌دار، پوران درخشنده در مورد علاقه به استفاده از نابازیگران در فیلم‌هایش گفت: من از ابتدا به بازیگران مخصوصا نابازیگران این فرصت را می‌دهم تا با کار هماهنگ شوند. باید این فرصت برای جوان‌های علاقه‌مند و مستعد فراهم شود.
یکی از شخصیت‌های اصلی فیلم من- بازیگر نقش الناز که معلولیت جسمی حرکتی دارد - از شاگردان من است که این نقش را خوب ایفا کرد. درست است که کار با بازیگر حرفه‌ای راحت‌تر است اما کار با نابازیگران و دادن فرصت به آنها برای من یک افتخار است.
علیرضا خمسه بازیگر این فیلم نیز در مورد تجربه حضور در یک نقش جدی گفت: هر بازیگری علاقه‌مند به حضور در نقش‌های متفاوت است. سال گذ شته من با همین گروه به تهیه‌کنندگی پوران درخشنده در فیلم بیست به کارگردانی عبدالرضا کاهانی ایفای یک نقش جدی را تجربه کردم.
خانم درخشنده دوباره این فرصت را به من داد. تجربه فیلم بیست نخستین تجربه جدی من بود که ظاهرا مورد قبول تماشاگران واقع شد و این همکاری برای بار دوم در خواب‌های دنباله‌دار برایم فراهم شد. من علاقه‌مند به حضور در نقش‌های متنوع هستم و امیدوارم نقش‌های پیشنهادی بعدی باز‌هم مورد پسند قرار بگیرد.
میلاد موحدی، سازنده موسیقی فیلم هم در مورد ویژگی‌های موسیقی این فیلم گفت: این نخستین تجربه سینمایی من بود. در ساخت موسیقی این فیلم موسیقی ایرانی و کلاسیک را با هم تلفیق کردم و تم فانتزی و کودکانه آن را نیز مد نظر داشتم.
در عین حال در بعضی سکانس‌های احساسی هم سعی کردم این حس در موسیقی نمود خوبی داشته باشد. زیبا هاشمی بازیگر تازه کار این فیلم نیز با ابراز خوشحالی از همکاری با پوران درخشنده در مورد حس خود در این فیلم گفت: شروع کار سخت بود اما با همراهی خانم درخشنده همه چیز راحت شد؛ بازیگر مثل خمیری در دست کارگردان است و خانم درخشنده به‌گونه‌ای به این خمیر شکل داد که من به تمام معنا یک بازیگر شدم.
تحول در 7روز
آخرین نشست روز اول جشنواره فیلم فجر به صبح روز هفتم ساخته مسعود اطیابی اختصاص داشت. اطیابی ابتدای این نشست با اشاره به اینکه طرح فیلم، هالیوودی بود، گفت: این طرح در سینمای ما بدیع بود. شاید تماشاگر آن با این فیلم ارتباط برقرار نکند اما در ژانر خود کار خوبی است.
تلاشم این بود که آن را نو وخوب بسازم. فیلمساز نباید در یک نوع فیلم، خود را محدود کند. افراد مختلف یک فیلم را بارها با نگاه‌های مختلف می‌سازند و من این موضوع را دوست ندارم بلکه علاقه دارم نوع فیلم‌هایم با هم تفاوت داشته باشند و تنوع آثار برایم زیباست. من هر فیلمی بسازم حتی کمدی، دوست دارم مفهوم داشته باشد و دوست دارم تماشاچی را وادار کنم درک بهتری از فیلم داشته باشد که البته این به ژانر معناگرا ربطی ندارد.
صدرا عبداللهی، تهیه‌کننده این فیلم نیز در ادامه گفت: موقعیتی برای ساخته شدن این فیلم وجود داشت که از طرف مدیریت وقت شبکه سحر به ما پیشنهاد شد و با مطالعه طرح اولیه به فیلمنامه خوبی رسیدیم و شبکه سحر نیز به تولید آن کمک کرد.
جهانبخش ایمانی، نویسنده فیلمنامه نیز با اشاره به اینکه ایده اصلی فیلم را از یک فیلم هالیوودی گرفته، گفت: روند تحول شخصیت در آن فیلم طولانی‌تر بود و من آن را محدود به 7روز کردم و فیلمنامه را به شکل کارگاهی با کمک همسرم نوشتم.
علی اوسیوند، بازیگر این فیلم هم در مورد نقش خود گفت: روز هفتم از نظر نوشتار و داستان فیلمنامه متفاوت و ناب بود. در این فیلم، نقش من بسیار کوتاه بود اما این شخصیت به قهرمان قصه کمک کرد و یک تلنگر روحی به او زد که در مسیر درست حرکت کند؛
شخصی که همه چیزش را از دست داده و برای شروع مجدد قصد توبه دارد. با وجود اینکه طرح فیلم هالیوودی بود اما در سینمای ما بدیع است. شاید تماشاگر آن با این فیلم ارتباط برقرار نکند اما در ژانر خود، کار خوبی است. 7، عدد مقدسی است و شخصیت اول فیلم در روز هفتم، در کلافی که او را در برگرفته به تحول می‌رسد.
