همشهری آنلاین: دنباله دار آیسون که از آن عنوان دنباله دار قرن یاد می‌کردند پس از ملاقات با خورشید به شدت صدمه دید و تا حد زیادی از بین رفت
به گزارش مهر، تلسکوپ‌هایی که این گلوله بزرگ یخ و غبار را مشاهده کرده اعلام کردند که این دنباله دار پس از ملاقات با خورشید در پشت این ستاره ناپدید شد و تنها یک نور تیره از خود به جای گذاشت.
ستاره شناسان هنوز درحال جستجوی این جسم آسمانی هستند اما در نهایت مشخص شد که دنباله دار قرن از بین رفته است.
به رغم اندازه بزرگ، احتمالا آیسون در نتیجه گرمای شدید و نیروهای گرانشی خورشید از بین رفته است.
کارشناسان سازمان فضایی اروپا که روی ماهواره رصد خورشید سوهو کار می‌کنند مرگ آیسون را شب گذشته در ساعت 21:30 به وقت گرینویچ (یک بامداد جمعه 8 آذرماه به وقت ایران) اعلام کردند.
پس از کشف آیسون توسط دو ستاره شناس آماتور روسی در سال 2012، بسیاری از رصدگران به آسمان چشم دوخته بودند تا روشن‌ترین دنباله دار قرن را مشاهده کنند.
این دنباله دار که از یخ و غبار ساخته شده بود با 2 کیلومتر عرض از خانه خود که بسیار دورتر از نپون است بار سفر خود را به سمت داخل منظومه شمسی بست. رصدگران آسمان از سال گذشته تاکنون امیدوار بودند که آیسون یک دنباله درخشان در آسمان شب از خود به جا بگذارد اما نزدیک شدن بسیار به خورشید موجب شد که یخ‌های آن بخار شده و غبار آزاد شده یک مسیر مشخص از خود به جا بگذارد.
پیش از این هم مشخص بود که آیسون قرار نیست منظره چشمگیری در آسمان باقی بگذارد چرا که از مسیری که رصدگران با تجربه پیش بینی کرده بودند عبور نکرد.
تلسکوپ دینامیک خورشید ناسا نیز نتوانست نشانه واضحی از این دنباله دار به دست آورد.
همه شواهد نشان می‌دهد که هسته آیسون در عبور نزدیک به خورشید از بین رفته است، به همان شکلی که دنباله دار لاوجوی در سال 2011 از بین رفت.
دنباله دارها همچنان در اخبار نجومی باقی می‌مانند، به طوری که اکتبر سال آینده دنباله دار سایدینگ اسپرینگ قرار است با فاصله‌ای که کمی از 100 هزار کیلومتر بیشتر از از کنار مریخ عبور کند و در ماه نوامبر مأموریت روسه‌تا سازمان فضایی اروپا تلاش می‌کند یک کاوشگر روی هسته دنباله دار "67P/ChuryumovGerasimenko" بگذارد. کاوشگر روسه‌تا در 2 مارچ 2004 پرتاب شد و مقصد نهایی آن همین دنباله دار است.
