همشهری آنلاین-هلن صدیق بنای: راهبان تایلندی با جمع آوری یک میلیون بطری شیشه‌ای از زباله‌ها و خانه‌های مردم، اقدام به ساخت معبدی کردند که در حال حاضر میلیون‌ها توریست را به سوی خود جذب می‌کند.
هنر معماری هنری‌است، بسیار ظریف و پیچیده، هنری که با یک سهل انگاری واشتباه کوچک کل یک ساختمان دچار مشکل شده و سال‌ها صاحب یا صاحبان آن را دچار دردسر خواهد کرد.
هنر معماری در اصل استفاده خلاقانه از توده، فضا، بافت، نور، سایه، مصالح و عناصر برنامه ریزی مانند؛ هزینه، ساخت و فناوری است. تمامی موارد اغلب به هدف، نشان دادن عملکردی، زیباشناختی و هنری است.
آثار معماری به عنوان نمادهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی یک کشور شناخته می‌شوند. تمدن‌های تاریخی نخست از طریق همین آثار معماری شناخته می‌شوند.
ساختمان‌هایی چون تخت جمشید، اهرام ثلاثه مصر، کالاسیوم روم از جمله چنین آثاری محسوب می شوند. آثاری که نشان دهنده، دانش و خلاقیت اجتماعی یک ملت هستند. شهرها، مذاهب و فرهنگ‌ها به واسطه همین آثار خود را می‌شناسانند.
حال در شرق تایلند در استانی به نام سیزاکت معبدی است که به طور کامل از انواع مختلف بطریهای شیشه‌ای که توسط راهبان جمع آوری شده، ساخته شده است. این معبد در نوع خود یک معماری بسیار زیبا و شگفت انگیز است. ببینید، حتما شیفته آن خواهید شد.
راهبان تایلندی با یک تصمیم جمعی شروع به جمع آوری میلیون‌ها بطری شیشه‌ای از زباله‌ها و خانه‌های مردم می‌کنند تا با آنها معبدی کم هزینه برای خود بسازند. آنها با همت و پشتکار خود معبد زیبایی ساختند که در حال حاضر میلیون‌ها توریست را به سوی خود جذب کرده است.
این معبد در یک شهر کوچک به نام خون هان در جنوب استان سیزاکت در کشور تایلند واقع شده است. این شهر به عنوان یک شهر توریستی، ارزان‌تری شهر برای اقامت توریست‌ها محسوب می‌شود. یعنی هر توریستی بنا به شرایط مالی خود می‌تواند به راحتی مکانی برای اقامت، حمام، خوراک، ماساژ و... در این شهر تهیه کند.
برای دیدن این معبد شما یک روز وقت نیاز دارید تا در نهایت آرامش بتوانید تمام جزئیات را دیده و از آنها عکس بگیرد. واقعا زیبا و شگفت انگیز است.
گفته می‌شود؛ کارخانه‌های که محصولات خود را در بطریهای شیشه‌ای ارائه می‌دهند نیز به این راهبان برای اتمام بنا یا معبد خود کمک کرده‌اند.
نام این معبد "وات پا ماها" است. این راهبان تندیس بودا، بودای خندان حتی دستشویی‌ها و کوره جسد سوزی را نیز از بطری‌ها شیشه‌ای ساخته‌اند.
بطریهای مورد مصرف ترکیبی از رنگ‌های سبز و قهو‌ایی هستند که تقریبا نشکن به حساب می‌آیند. این کار در نهایت ظرفت دارای الگوی پیچیده و سختی است. به جزئیات سقف نگاه کنید.
این راهبان یک بار دیگر اثبات کردند که چیزی به نام زباله و مواد زائد وجود ندارد. همه چیز، قابل مصرف و مفید است. البته اگر در جایگاه درست از آنها استفاده شود.
تخمین زده شده است که بیش از یک میلیون بطری برای ساخت این معبد استفاده شده است. چیزی که روزانه در کشور‌ها مختلف بیش از این تعداد به دور ریخته می‌شود.
راهبان معتقدند با این کار، آنها محل و نمای شهر خود را از هر گونه آلودگی و زشتی پاک کرده و به جای آن معبدی زیبا برای خلوت و آرامش مردمشان ساختند که میلیون‌ها توریست، به عبارتی میلیون دلار نقدینگی به شهر کوچکشان سرازیر کرده است.
به واسطه و برکت ساخت این معبد در این شهر کوچک دیگر فرد فقیر و ندار وجود ندارد. همچنین مردم از شهر‌های دیگر برای تجارت به این شهر سرازیر شده‌اند.
پیتر اسمال، استاد دانشکاه کرتین این معماری را معجزه قرن نامیده است و می گوید؛ این مصالح بکار برده شده در این معبد می‌تواند، مصرف انرژی گرمایی و سرمایی را به حداقل برساند. یعنی به نوعی ذخیره انرژی بیشتر به حساب می‌آید.
این معبد برنده جایزه ویژه و ملی محیط زیست نیز شده است. در حال حاضر همگان منتظر ساختمان‌های جدید با بطریهای رنگی هستند که در حال طراحی و برنامه ریزی هستند.
