به گزارش همشهری آنلاین آرون افشار اخیراً در کنسرتی در نیشابور برای دقایقی میکروفن را به پدر و برادرش داده تا آنها بخوانند. این در حالی است که مخاطب برای دیدن و شنیدنِ اجرای آرون افشار به سالن آمدهاند. فارغ از اینکه این اتفاق مثبت یا منفی است، بهانهای شد تا چند نکتهی مهم در کارنامهی آرون افشار را بار دیگر مرور کنیم.
چند سال پیش بود که در جریان یک لایوِ اینستاگرامی آرون افشار و مهراد جم - دو خواننده موسیقی پاپ، گام جدیدی در موسیقی کشف کردند! در جریان این لایو، آرون افشار میخواهد بخواند و مهراد جم پشتِ پیانو نشسته است. آنها برای اینکه تعیین کنند در چه گام و فاصلهای بخوانند؛ نکاتی مطرح میکنند که نشان دهنده عمقِ فاجعه در بیسوادیِ هر دو خواننده؛ به خصوص آرون افشار است.
آرون افشار گامها و نُتهای موسیقی را نمیشناسد! بعد همین خواننده، روزگاری سالنهای دو هزار نفریِ تهران را اشغال کرده بود. البته که افشار، دیگر جایگاه گذشته را ندارد و مخاطبان مدتهاست که او را از لیستِ اجراهایشان به طور کامل خط زدهاند. گاهی هم که این خواننده روی صحنه میرود، در قالب اجراهای شهرستانی یا ارگانی است.
روی دیگر سکهی آرونِ افشار در گفتوگو با مهران مدیری مشخص شد. زمانی که آرون افشار در مقابل مهران مدیری نشست تا در یکی از برنامههای این مجریِ توانمند به عنوان مهمان حضور داشته باشد. آنجا بود که مهران مدیری از آرون افشار دربارهی آدره بوچلی و پاواراتی پرسید و نگاههای مات و مبهوتِ آرون افشار نشان داد که او چقدر با دنیای حرفهای موسیقی بیگانه است.
تصورش هم دشوار بود که خوانندهای در دنیای موسیقی باشد که میلیاردها تومان از راهِ خوانندگی کسب درآمد کرده باشد و طرفداران زیادی هم داشته باشد و در عین حال بوچلی و پاواراتی را نشناسد! حتی نامشان هم به گوشش نخورده باشد!
حالا همین خواننده؛ یعنی آرون افشار، با همان سطح سواد و آگاهی در موسیقی، در کنسرت نیشابور، در اجرای یکی از آهنگهایش، میکروفن را به برادرش و سپس به پدرش میدهد تا هر کدام بخشی از آهنگ را بخوانند. بیشک هدف اصلیِ این داستان جلب توجه و شاید دوباره بالا آمدنِ آرون افشار در عرصه موسیقی است. این خواننده دیگر تاریخ مصرفش در موسیقی پاپ ایران تمام شده و باید به همان حیاتِ رفتن روی صحنه در اجراهای ارگانی بسنده کند.
اما به راستی چرا باید در عرصه موسیقی پاپِ ایران خوانندگانی ظهور کنند که از حداقلِ آگاهی و سوادِ موسیقی برخوردار نباشند! پیش از هر چیز ما مخاطبان موسیقی باید آگاهی لازم را داشته باشیم تا هرگز اسیر طرفندهای برخی از تهیه کنندگان و خوانندگانِ سودجو نشویم. در گام دوم هم سیاستگذاران فرهنگ و هنر این کشور، باید مسیرِ بالا آمدنِ این خوانندگانِ کم مایه را ببندند و فضا را برای پیشرفتِ بهترین استعدادها فراهم کنند.
کنسرتِ خانوادگیِ آرون افشار بهانهای شد تا بار دیگر کممایه بودن این خواننده را به مرور بنشینیم.
خوانندگانِ جوان و البته تهیه کنندگان موسیقی باید به این باور برسند که تنها شهرت کافی نیست. کیفیت فنی، دانش موسیقی و صداقت هنری نیز ضروریاند. خواننده هرچقدر هم که مشهور شود، بالاخره در یک جایی گیر میافتد و سطح سوادش برای مخاطب مشخص میشود. اگر این سطح سواد پایین باشد، بیشک موجبِ زمین خوردنِ خواننده و نابودی سرمایهی تهیه کننده خواهد شد.
نظر شما