هشمهری آنلاین_فاطمه عسگری نیا: او بهواقع میگوید ما همواره بعد از هر بحرانی که پشت سر میگذاریم با بررسی نقاط قوت و ضعف موجود، خود را برای بحرانهای بعدی آمادهتر میکنیم. کولیوند در برنامه درجه یک همشهری در خصوص لزوم امادگی بخشهای مختلف خدماترسان برای رویارویی با بحران جنگی بیشتر توضیح داد
بهنظر شما مهمترین ضعف لجستیکی تهران در زمان بحران چیست؟
همه کارشناسان امر میدانند که چارهای جز بهروزرسانی یکسری از تجهیزات امدادی مثل تجهیزات اطفای حریق، آواربرداری و تفحص و جستوجو نداریم و چه بهتر که به سمت و سویی برویم که خودمان تولیدکننده این تجهیزات باشیم تا بتوانیم مطابق آنچه نیازمان است، تولید کنیم؛ مثلا ما امروز در مورد تجهیزات آتشنشانی شاید در شرایط عادی مشکلی نداشته باشیم، اما در زمان جنگ که هر لحظه ممکن است شاهد انفجار در مناطق مختلف باشیم باید برای امدادرسانی بهتر نسبت به بهروزرسانی تجهیزات اقدام کنیم.
در بخش آموزشهای امدادی چرا هنوز این مبحث به واحدهای درسی تبدیل نشده است؟
واقعیت این است که ما در بحث آموزش عمومی باید بیشتر از قبل کار کنیم. درست است در حال حاضر شاهد فعالیت مراکزی تحت عنوان خانههای هلال دانشآموزی، طلاب و دانشجویی هستیم، اما کافی نیست. طبق قانون، مدیریت بحران، وزارت بهداشت، علوم و تحقیقات و آموزش و پرورش را مکلف به افزایش این مباحث آموزشی بهعنوان واحد درسی کرده است، اما تا به الان عملی نشده است. ما فارغ از این قانون آموزشهای امدادی را در مهدهای کودک تحت عنوان غنچههای هلال وارد کردیم، اما متأسفانه در بخش افزایش این مباحث بهعنوان یک واحد درسی در مدارس و دانشگاهها گرفتاری عجیبی داریم. برای عملیاتی شدن این قانون درواقع هر 3وزارتخانه باید به میدان بیایند و در راستای اجرایی شدن آن، آستین بالا بزنند و مطمئن باشند تحقق این امر نتیجهای جز نجات بیشتر مردم چیزی در پی ندارد، ولی خوب متأسفانه ما شاهد کجسلیقگیهایی در این بخش هستیم.
در جنگ12روزه برای رویارویی با بمباران هستهای هم آماده بودیم؟
یکی از مهمترین اقداماتی که در همان شب اول حمله اسرائیل به ایران انجام دادیم، تشکیل جلسهای شبانه با حضور دکتر قاضیزادههاشمی، دکتر ظفرقندی و دکتر سیدجواد رضوی بود؛ کسانی که در دوره کرونا هم کارنامه درخشانی در حوزه درمانی داشتند؛ ازجمله این تجارب ایجاد مراکز مراقبت سلامت بود. ما این تجربه را سرلوحه کارمان در جنگ 12روزه قرار دادیم و سریع به تمام دانشگاهها و مدیران هلالاحمر ابلاغ کردیم. دومین اقدام ما در این جلسه شبانه تصمیمگیری درباره خدماترسانی امدادی به مصدومان احتمالی حمله اتمی بود؛ گرچه در این خصوص تجربهای نداشتیم، اما مشخص کردیم که مثلا مصدومان تا فاصله 50متری را به کدام بیمارستان منتقل کنیم و مصدومان در فاصله 1500متری حملات را به کجا انتقال دهیم؛ حتی درباره چگونگی توزیع قرص ید در داروخانهها هم تصمیماتی گرفته بودیم.
تهران پناهگاه ندارد؟
ببینید اولا پناهگاه همه ما خداست، اما واقعیت این است که پیشبینی این جمعیت نه برای پناهگاه و نه برای اسکان اضطراری را کسی نکرده بود. درست است هماکنون 40خانوار آسیبدیده در حملات دشمن توسط شهرداری تهران در هتلهای شهر اسکان داده شدهاند، اما اگر این جمعیت بیشتر بود، واقعا چه کار میخواستیم انجام دهیم؟ نکته دیگری که ما باید خود را آماده آن کنیم این است که از لحاظ اصول پدافندی و نظامی نیاز به تجدیدنظرها و اقدامات جدی داریم. ما در کشور مراکز یونیکی داریم که اگر این مراکز مورد حمله قرار بگیرند، مملکت از لحاظ رفاهی و خدماتی دچار چالشهای جدی خواهد شد.
چطور تابآوری جامعه را بالا بردید؟
حکمرانی محلی همواره یکی از تأکیدات رئیسجمهور بوده و هست؛ در همین راستا ما قرار بود از طرح شبکه خادم در این مورد استفاده کنیم. به محض شروع جنگ این شبکه را با حضور داوطلبان هلالاحمری راهاندازی کردیم تا هم تابآوری افراد جامعه را بالا ببریم و هم نسبت به آموزش افراد اقدام کنیم. با این کار درواقع اوقاتفراغت اهالی محله هم غنی میشد.
نظر شما