به گزارش همشهری آنلاین گل علیزاده گفت: ثبت پلنگ که از گونههای کمیاب، شاخص و در رأس زنجیرههای غذایی بوده، نشاندهنده دستاوردهای تسهیل و مشارکت بخش خصوصی و جوامع محلی در توسعه شبکه حفاظت است.
پلنگ ایرانی به لحاظ جثه از بزرگترین زیرگونههای پلنگ است که بومی غرب آسیا است و در فهرست جانوران «در معرض خطر انقراض» آییوسیان قرار دارد. طبق برآوردی در سال ۲۰۰۵ کمتر از ۱٬۳۰۰ پلنگ در گسترهای شامل ایران، قفقاز، ترکمنستان، جنوب روسیه، پاکستان و افغانستان زیست میکنند. حداقل ۶۰ تا ۷۰ درصد این جمعیت در داخل مرزهای ایران به سر میبرند. بهاینترتیب ایران مهمترین زیستگاه پلنگ ایرانی در غرب آسیا به شمار میرود.
جمعیت پلنگ ایرانی در دهههای اخیر در گستره پراکنش تاریخی خود بهشدت کاهش یافت، بهگونهای که این زیرگونه از پلنگهای آسیایی در برخی مناطق ناپدید شده است.
نظر شما