همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: دکتر محمدحسین عزیزی که۲۵خرداد در حمله رژیم صهیونیستی به میدان تجریش شهید شد، کودکیاش را در زادگاهش سپری کرد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه اول را در دبیرستان فردوسی فسا گذراند. نوجوانیاش آمیخته با درس، ادب و عشق به مردم بود؛ عشقی که تا واپسین لحظه زندگی با او ماند. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان رازی شیراز ادامه داد و در سال ۱۳۵۵ وارد دانشکده پزشکی شیراز شد.

دکتر عزیزی پس از اخذ مدرک پزشکی عمومی، راه تهران را در پیش گرفت تا تخصص گوش و حلق و بینی را در دانشگاه علوم پزشکی ایران بگذراند. او سالها بهعنوان دانشیار ENT در دانشگاه مشغول تربیت نسل جدیدی از پزشکان بود. دکتر ابراهیم رزمپا، دبیر انجمن متخصصان گوش و حلق و بینی، شهید دکتر عزیزی را فردی فرهیخته، صادق و متواضع معرفی میکند: «تواضع، صداقت، ادب، دقت در کار و عطشِ مداوم برای دانستن و آموختن، ویژگیهای آشکارش بود.
او از برجستهترین متخصصان گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن کشور و عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم پزشکی کشور بود. دکتر عزیزی فقط یک پزشک نبود؛ دلسپرده فرهنگ، ادب و تاریخ ایران بود. بیش از ۱۶۰ مقاله در حوزههای اجتماعی، ادبی و پزشکی به زبان فارسی و انگلیسی از او در نشریات معتبر کشور به چاپ رسید. »

آخرین مکالمه با خانواده
رسید روزی که نباید میرسید. یکشنبه ۲۵خردادماه در حملات رژیم صهیونیستی به میدان تجریش دکتر عزیزی با ترکشهای به یادگار مانده از جنگ به دیدار دوستان شهیدش شتافت. دکتر رزمپا میگوید: «حدود ساعت ۱:۳۰ ظهر در میدان تجریش بود و با خانوادهاش تلفنی صحبت میکرد، غافل از اینکه این مکالمه آخرین تماس او بود؛ با شنیدن صدای انفجاری مهیب از پشت خط، کلامش برای همیشه خاموش ماند. روز بعد، در میان پیکرهای مطهر شهدا، با ۵۰۰متر فاصله از محل حمله هوایی، پیکرش شناسایی شد.»
دکتر عزیزی در جایی نوشته بود: «همه عمر کوشیدهام اگر بتوانم خدمت ارزندهای کنم؛ هرچند تا به حال نتوانستهام، امیدوارم ولو به قدر سرسوزنی، سپاس عمیق خود را به این فرهنگ و تمدن و نامآوران آن ابراز کنم که همه اساس این است و مابقی افسانه است و خیال... در آرزوی سربلندی، عظمت و رستگاری این ملک و مردمانش هیجانزدهام و بیقرار، و بر این باورم: اگر مراد یابم، به قدر وسع بکوشم.»
او علاوه بر خدمات علمی و پزشکی، سردبیری نشریه علمی معتبر AIM را نیز برعهده داشت و در زمینه تألیف با توجه به تسلطش به زبان انگلیسی کتاب «راهنمای معاینه بیمار» را در سال ۱۳۷۶ ترجمه و منتشر کرد.

همچنین نتایج پژوهش و تحقیقات خود را در کتاب ارزشمند «پزشکان در قلمرو فرهنگ و هنر» با مقدمه شادروان ایرج افشار به یادگار گذاشت. این کتاب برگرفته از زندگینامه، فهرست و نمونههایی از آثار فرهنگی و هنری پزشکانی است که در کنار حرفه پزشکی به شعر و ادب، نگارش و پژوهش و گاه به نقاشی و موسیقی پرداخته و آثاری از خود بر جای گذاشتهاند.
در رثای دوست گرانقدرم
باز در ماه محشر خرداد آفت شوم دیگری رخ داد
از جفاهای خصم بد بنیاد میر فرزانهای ز ما جان داد
لعنت ما به چرخ گردون باد گوهری ناب پربها بستاد
شد عزیزی شهید مکر و عناد جان خود در مسیر درمان داد
حیف مظلوم از نفس افتاد عمر او بود کمتر از هفتاد
آن عزیزی که در همه ابعاد پرتوان بود و عالم و فرجاد
اهل فرهنگ بود و در میلاد هم طبابت نمود هم ارشاد
رفته اما نمی رود از یاد نام نیکی که او بجا بنهاد
عالمی صالح فاضلی منقاد مام میهن بسان او کم زاد
در کتابت دقیق و بی ایراد بهر بیمار خویشتن همزاد
فارغ از بغض و از ریا آزاد با محبت صمیمی و دلشاد
رزم پا خسته در غم استاد می کند در رثای او فریاد
جسم او رفته ظاهرا بر باد نام او جاودان و روحش شاد
دکتر ابراهیم رزمپا، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران/ خرداد ۱۴۰۴
نظر شما