به گزارش همشهرذی آنلاین، فرهیختگان نوشت: بلافاصله پس از آتش بس، ساکنان سرزمینهای اشغالی در برخورد با حادثه امنیتی سخت در غزه، از خواب و رؤیا بیدار شدند؛ جنگ برای آنها تمام نشده بلکه صرفاً در یک عرصه خاموش شده بود.
اندکی پس از آتشبس با ایران در پی عملیات مقاومت در غزه که طی آن رزمنده فلسطینی موفق به انداختن بمب به داخل یک نفربر شد، ۷ نظامی صهیونیست در آن گرفتار شده و سوختند.
این مسئله واکنش مقامات رژیم از جمله بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم جعلی را برانگیخت. او آن روز را «روز بسیار سخت» برای صهیونیستها دانست.
خیلی زود ساکنان رژیم که پس از آتشبس با ایران نفس راحتی کشیده بودند، با شنیدن خبر مرگ سخت ۷ سرباز خود بار دیگر از ترس نفسها را حبس کردند.
آنچه واقعیت دیگری را برای آنها برملا ساخت، از سرگیری حملات موشکی یمن بود. آنها در سایه ضربات سنگین موشکی ایران، حملات یمن را از یاد برده بودند؛ اما تک شلیکهای یمنی از برخی جهات همان تأثیرات حملات موشکی ایران را در زندگی صهیونیستها بازگرداند؛ حملات غیرمنظم موشکی یمن به سرزمینهای اشغالی که گاهی بامداد، گاهی صبح و برخی مواقع در عصر و شب هنگام صورت میگیرند، فارغ از تعداد پرتابها باعث به صدا درآمدن آژیرهای خطر و هجوم به پناهگاهها میشوند.
این روند نشان میدهد صهیونیستها اوضاع بغرنجی دارند که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ بیوقفه ادامه یافته است. در این مطلب به برخی از این جنبهها با تمرکز به قضایای پس از آتشبس با ایران پرداخته شده است.
۱- تداوم فرسایش در غزه
جنگ با غزه در بیست و یکمین ماه خود قرار دارد و همچون چرخ گوشت، در حال خُرد و خمیر کردن ارکان رژیم است. صهیونیستها برای ادامه جنگ فرسایشی در غزه به دهها هزار سرباز نیاز دارند و هر ماه نیز چندین کشته و دهها زخمی روی دستشان گذاشته میشود. از نظر مالی، حقوق سربازان رزمی، غرامت کشته شدگان، هزینههای درمان، بازتوانی و مقرری مجروحان، آسیب به تجهیزات نظامی به دلیل فعالیت گروههای مقاومت و استقرار عملیاتی آنها، هزینه سوخت و مهمات مصرفی و طرحهای عمرانی برای ساخت جادهها و استحکامات نظامی مبالغ سنگینی را بر بودجه رژیم تحمیل میکنند.
۲- خطر حملات زمینی
درحالیکه ایران طی جنگ با رژیم صهیونی با خطر نظامی جنگندهها و خطر امنیتی ریزپرندهها در آسمان مواجه بود و بر روی زمین تنها تیمهای نفوذ خطر امنیتی ایجاد میکردند، رژیم در حین و پس از جنگ با ایران همچنان با خطرات نظامی و امنیتی بر روی زمین مواجه است؛ تهدیدی که ایران با خطر آن مواجه نشد.
رژیم صهیونیستی پس از ۷ اکتبر درحالی که دارای نیروی زمینی با استعداد ۱۴۰ هزار نفر بود، فراخوانی برای جذب ۳۶۰ هزار سرباز ذخیره صادر کرد که در نهایت ۲۲۰ هزار نفر وارد یگانهای نظامی شدند.
با اینحال صهیونیستها چندی پیش از آغاز جنگ با ایران از رکورد ۷ اکتبر عبور کرده و با فراخوان ۴۵۰ هزار نفر، ۹۰ هزار نفر بیشتر از فراخوان بزرگ قبلی، اعلام نیاز کردند. این فراخوان برای احتیاط بیشتر جهت فعال شدن جبهههای زمینی در جریان جنگ با ایران صادر شد؛ اما عدم لغو آن نشان میدهد خطر همچنان وجود دارد.
از همین رو صهیونیستها بار دیگر بر بمباران سنگین لبنان تمرکز کرده و برای ضربه به مسیر تدارکاتی آن، سوریه را نیز بمباران میکنند. همچنین تداوم بمبارانها در غزه برای خنثیسازی طراحی و اجرای عملیات گسترده زمینی دیگر ادامه دارد.
با توجه به ابعاد جنگ و ناکامی دو ساله رژیم صهیونی در جنگ به نظر نمیرسد صهیونیستها طی ماههای آتی نیز به هدف خود برای رفع تهدید حمله زمینی برسند.
۳- فشارهای حقوق بشری
رژیم صهیونی با دو پرونده جدید حقوق بشری به دلیل اقدامات خود مواجه شده است. پس از توقف ارسال کامیون کمکهای غذایی و بهداشتی به غزه، صهیونیستها اعلام کردند برای جلوگیری از وقوع قحطی کمکهای غذایی را در مراکز توزیع مستقیم به دست مردم میرسانند.
در نتیجه دهها هزار نفر با طی مسیرهای طولانی و تحمل چندین ساعت حضور در صفهای شلوغ آن هم زیر نور و گرمای شدید آفتاب، مقادیر کمی مواد غذایی خام دریافت میکنند که بخشی از آنها نیز فاسد است.
آنچه اما تعجب برانگیز است صهیونیستها در همین صفها دست به شلیک گلوله و شهید کردن دهها نفر در هر روز میزنند؛ کشتاری کم هزینه نسبت به روش بمباران قبلی.
کشتار مردم در صفهای غذا که ابداع روش جدیدی برای جنایت است، خشم افکار عمومی را برانگیخته و دولتها را برای اعتراض به رژیم صهیونی تحت فشار قرار داده است.
در سوی دیگر با بحرانی شدن اوضاع در داخل رژیم صهیونی در طول جنگ با ایران، گروههای خودسر راست افراطی در شهرکهای صهیونیستنشین کرانه باختری بر شدت اقدامات خود علیه فلسطینیها افزودهاند.
این اقدام نیز خشم جامعه جهانی را برانگیخت و دولت رژیم پس از جنگ مجبور شد با اعزام یگانهای ارتش دست به سرکوب و بازداشت اعضای این گروهها در حین خرابکاری در کرانه باختری بزند.
۴- مصائب نتانیاهو
نتانیاهو کمتر از ۴۸ ساعت قبل از صدور دستور حمله به ایران شاهد برگزاری جلسه پارلمان برای برکناری خود بود. حریدیها هرچند با او در ائتلاف دولتی پارلمان قرار داشتند؛ اما به دلیل تلاش برای جذب سرباز از این قشر مذهبی در پی خروج از دولت برآمدند. نتانیاهو در شرایطی بحرانی جلوی سقوط خود را گرفت؛ اما با این وجود طی دو هفته بعد از آن همچنان تهدید ادامه یافت. به نظر میرسد عامل اصلی در صدور فوری دستور حمله، گرفتار شدن نتانیاهو در چنین مخمصهای بود.
با اینحال پس از پایان جنگ او با بحران پرونده قضائی خود روبه رو شده و طی هفتههای آتی باید بار دیگر در دادگاه حاضر شود. او در نوبتهای قبلی با ادعای شرایط ویژه یا جلسات دادگاه را به تعویق انداخته و یا در میانه برگزاری آنها، جلسه را ترک کرده بود.
به نظر میرسد جنگ به طور موقت مشکل سیاسی او را حل کرد؛ اما مشکلات قضائی و اعتراضات خیابانی تداوم یافتهاند. معترضان در خیابانهای تلآویو خواستار توافق آتشبس در غزه برای آزادی گروگانها هستند.
نظر شما