۱۷ خطری که شهر تهران را تهدید می کند+جزییات

به گزارش همشهری آنلاین، ‌ رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، وی با استناد به اسناد بین‌المللی و ملی، بر اهمیت توجه به پیشگیری تأکید کرد و گفت: حدود ۴۵۰۰ هکتار از مساحت تهران را بافت فرسوده تشکیل می‌دهد.
علی نصیری با اشاره به مصوبات جلسات ستاد مدیریت بحران شهر تهران و مصوبات شورای عالی مدیریت بحران کشور، گفت: مقرر شده است سه برنامه کلان در حوزه‌های «پیشگیری و کاهش خطر»، «آمادگی و پاسخ»، و «بازسازی و بازتوانی» برای کلانشهر تهران توسط سازمان مدیریت بحران شهر تهران تدوین و برای بررسی و تصویب نهایی به سازمان مدیریت بحران کشور ارائه شود.
وی در خصوص اولویت‌بندی مخاطرات تهران نیز گفت: در مجموع ۵۵ مخاطره در ۷ دسته‌بندی شناسایی شده و ریسک آن‌ها با استفاده از روش‌های مختلف ارزیابی شده است که براساس آخرین بررسی‌ها، ۱۷ مخاطره به‌عنوان اولویت‌دار شناسایی شده‌اند که وارد مراحل تهیه نقشه‌های پهنه‌بندی، ارزیابی ریسک و برنامه‌ریزی در زمینه پیشگیری و کاهش خطر خواهند شد.
به گفته رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، مخاطرات اولویت‌دار شامل زلزله، سیل، خشکسالی، حریق، آلودگی هوا، حوادث ترافیکی، موج گرما، موج سرما، بیماری‌های فراگیر انسانی، حوادث ناشی از مواد خطرناک، فروریزش زمین، تهدیدات سایبری، قطع برق، زمین‌لغزش، تجمعات انبوه، طوفان گرد و غبار و فرونشست زمین هستند. از میان این موارد، سه مخاطره‌ «فروریزش»، «موج گرما» و «موج سرما» به‌تازگی و بر اساس بررسی‌های جدید، به فهرست مخاطرات اولویت‌دار افزوده شده‌اند.
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران تهران با اشاره به بررسی ضریب ریسک جامعه و ابزار مدل‌سازی ریسک شهر تهران، هدف اصلی این ابزار را ارزیابی ریسک در شرایط فعلی با در نظر گرفتن تمامی سناریوهای ممکن، تخمین خسارات احتمالی پس از وقوع حوادث، و نیز ارزیابی برنامه‌ها و اقدامات مدیریت ریسک عنوان کرد.
وی افزود: در این مدل‌سازی، ۹ فاز طراحی شده که شامل مدل مخاطرات زلزله، ریسک لرزه‌ای ساختمان‌ها، پل‌ها، سیستم توزیع برق، آب و گاز، ریسک ناشی از سیلاب، مدل مخاطرات چندگانه و برآورد کاهش ریسک ناشی از اقدامات می‌شود. در این ارزیابی، زلزله و سیل به‌عنوان دو مخاطره اصلی مورد توجه قرار گرفته‌اند.
نصیری با بررسی منابع خطی و سطحی لرزه‌ای شهر تهران، محاسبه ریسک با در نظر گرفتن تمامی سناریوهای ممکن، تحلیل‌های احتمالاتی و نمودارهای فراوانی گفت:‌ خروجی‌های اصلی ابزار مدل‌سازی ریسک شامل پیش‌بینی خسارات طی عمر مفید زیرساخت‌ها، ارزیابی میزان آسیب‌پذیری، برآورد جراحات و تلفات در سناریوهای مختلف، پیش‌بینی عملکرد مراکز حیاتی پس از زلزله، احتمال قطع خدمات حیاتی مانند برق، آب و گاز، مسدود شدن معابر، و تعداد افراد نیازمند به سرپناه پس از وقوع زلزله است.