همشهری - محمد سرابی: وقتی جمعیت زیادی درون برجهای مسکونی ساکن باشند، هرچقدر زباله شهری کمتر در مبدا تفکیک شود و بیشتر در معابر عمومی باقی بماند میزان آلودگی محیط زیست و هزینه دفع زباله بیشتر میشود.
سنگاپور
سطل زباله مرکزی شهرک
ایده مدیریت شهری سنگاپور در ابتدا این بود که شیوه قدیمی حمل کیسههای زباله و دفن آنها در قرن جدید دیگر موثر نیست و باید مسیر انتقال زبالهها را مانند شبکه فاضلاب شهری در نظر گرفت تا با سرعت بیشتر و آلودگی کمتر جابهجا شوند. نکته شبکه فاضلاب این است که در سطح شهر نمیتوان اثری از آن یافت و تمام تاسیسات آن در زیر زمین قرار دارد. شهرداری سنگاپور برای این کار شبکه لولهکشی زباله را در برخی از شهرکها ایجاد کرد. سطلهای زبالهای که در این روش مورد استفاده قرار میگیرد به لولهکشی زیرزمینی متصل هستند. شهروندان کیسههای زباله را درون سطلها میاندازن و در آن را میبندند. لولههای زیرزمینی به دلیل شیب مسیر و با استفاده از هوای فشرده کیسه را به سمت مخزن زیرزمینی محلی جابهجا میکنند. قطر لولهها زیاد است و معمولا کیسهها زباله درون آن گیر نمیکند. حسگرهایی در مسیر نصب شده است که به محض مسدود شدن بخشی از لوله اخطار میدهد. بعضی از سطلهای زباله کنار پیادهرو هم به این شبکه لولهکشی متصل شدهاند.
زباله تر و خشک
وقتی شهروندی زبالههای خود را درون کیسه میگذارد و درون دریچههای شبکه میاندازد، زباله مستقیما به سطل زباله اصلی شهرک میریزد. در هر شهرک مخزن بزرگی قرار دارد که زباله را فشرده میکند. به دلیل اینکه دو مسیر لولهکشی برای زباله خشک و تر ساخته شده است زباله فشرده تر به کارخانه کمپوست سازی و زباله فشرده خشک به مرکز بازیافت فرستاده میشوند. حمل زباله به صورت شبانه و با استفاده از کامیون انجام میشود اما کامیون درون کوچهها و خیابانهای محله حرکت نمیکند بلکه فقط به مخزن اصلی زباله محلی میرود و تمام بار را در همان نقطه تحویل میگیرد. شهرداری هم به نیروی انسانی کمتری برای حمل زباله احتیاج دارد.
سانفرانسیسکو
سه رنگ سه نوع زباله
برجهای بلند شهر سانفرانسیسکو در طراحی قدیم خود تنها یک مسیر شوتینگ زباله داشت. در الگوی جدی برای هر برج باید سه مسیر جداگانه ساخته شود. زبالهتر، زباله خشک و زبالههای غیر قابل بازیافت. این مسیرها با سه رنگ مشخص میشوند. سبز برای زباله تر، آبی برای زباله خشک و سیاه برای زبالهای که قابل بازیافت نباشد. در پیادهروها هم سطلهای زباله تفیکک شده با همین رنگها وجود داد.
سطلهای درون برجها و بعضی از سطلهای پیادهروها به حسگرهایی مجهز هستند که در صورت پر شدن پیامی به مرکز مدیریت پسماند شهرداری ارسال میکنند و در برنامه حمل روزانه کامیونها قرار میگیرند. نقشه حرکت هر روز بر اساس سطلهایی که پرشده است به کامیونها داده میشود. این کار باعث شده است که سفرهای دائمی کامیونها درون خیابانها و معابر کمتر شود و در مقابل، سطلهایی که پر شدهاند به سرعت تخلیه شوند.
۵ سال فرصت برای طرح جدید
طرح کلی حمل زباله سانفرانسیسکو باید تا سال ۲۰۳۰ کامل شود و برای آن باید حدود ۳ هزار حسگر حجم زباله روی سطلهایی که در معابر عمومی قرار گرفتهاند نصب شود. بعضی از سطلها دائم پر میشوند و باید خارج از برنامه عادی تخلیه شوند از طرف دیگر سطح خیابانهای این شهر پست و بلندی زیادی دارد و حرکت دائمی کامیونهای حمل زباله در آن کند و باعث ایجاد ترافیک است. شهرداری سانفرانسیسکو میخواهد تا ۵ سال آینده، نیمی از حجم زبالههای شهری که دفن یا سوزانده میشوند را کاهش دهد و سطلهای زباله هوشمند بخشی از این طرح است. حسگرهای این سطلها با استفاده از انرژی خورشیدی کار میکنند.
بیشتر بخوانید:جمعآوری زباله؛ هفتهای یکبار در شهرهای بزرگ دنیا
نظر شما