همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: ناسا در تلاش است تا نشانههایی از ساختارهای نظری را در دل کهکشانها بیابد. اما آیا این اجرام فقط یک معما در حد معماهای ریاضیاتی هستند، یا واقعاً جایی در پهنه بیکران فضا مخفی شدهاند؟
سالهاست که دانشمندان در تلاشاند تا مرزهای ناشناخته کیهان را بشکافند. از زمان کشف سیاهچالهها، این اجرام مرموز به یکی از شگفتانگیزترین معماهای کیهان تبدیل شدهاند. اما در کنار این غولهای گرانشی، نظریهپردازان به وجود ساختاری کاملاً متضاد با سیاهچالهها اشاره کردهاند؛ حفرههای سفید.
دگرگونی معادلات ما درباره جهان
برخلاف سیاهچالهها که همه چیز را میبلعند، حفرههای سفید به طور نظری قادرند ماده و انرژی را از خود دفع کنند. اگرچه هنوز مدرک قطعی از وجود آنها در دست نیست، اما بعضی فیزیکدانان بر این باورند که کشف آنها میتواند معادلات ما درباره جهان را دگرگون کند.
ناسا در حال بررسی نشانههایی از این اجرام در کهکشانهای دوردست است. آیا بالاخره معمای حفرههای سفید حل خواهد شد یا این مفهوم همچنان در هالهای از ابهام باقی خواهد ماند؟
بیشتر بخوانید :
حفرههای سفید؛ آینهای در برابر سیاهچالهها
سیاهچالهها به دلیل گرانش شدید خود، هر چیزی را که به افق رویدادشان نزدیک شود، میبلعند. این در حالی است که نظریه حفرههای سفید درست در نقطه مقابل این پدیده قرار دارد.
این اجرام نظری که در معادلات نسبیت عام انیشتین پیشبینی شدهاند بهجای جذب، همه چیز را از خود دور میکنند. بهعبارتدیگر، اگر سیاهچالهها را به یک دروازه یکطرفه بهسوی نیستی تشبیه کنیم، حفرههای سفید دروازهای خواهند بود که فقط ماده و انرژی را بیرون میرانند.
اما سوالی که ذهن بسیاری را درگیر کرده این است که: اگر چنین ساختاری وجود دارد، چرا تاکنون هیچ نشانهای از آن مشاهده نشده است؟
جتهای کیهانی و نووا؛ نشانهای از وجود حفرههای سفید؟
مشاهدات اخیر تلسکوپ فضایی هابل نشان داده است که جتهای عظیمی که از سیاهچالههای ابر پرجرم فوران میکنند، میتوانند به طور غیرمستقیم به تشکیل ستارگان جدید منجر شوند.
به گزارش سایت ecoticias در کهکشان M87، دانشمندان دریافتهاند فورانهای پرانرژی از سیاهچاله مرکزی باعث افزایش نرخ انفجارهای نووا (ستارههای در حال انفجار) در اطراف این جتها شدهاند. این کشف میتواند سرنخی برای درک بهتر رفتار اجرام کیهانی باشد.
برخی فیزیکدانان این فرضیه را مطرح کردهاند که شاید این فرآیند بتواند مکانیزم مشابهی را در مورد حفرههای سفید توضیح دهد. آیا ممکن است جتهای خروجی از این اجرام فرضی، انرژی و مادهای را که از سیاهچالهها ناپدید شده است، دوباره به جهان بازگردانند؟
تناقضات نظری؛ چرا حفرههای سفید هنوز کشف نشدهاند؟
یکی از دلایلی که باعث شده تاکنون شواهد مستقیمی از حفرههای سفید به دست نیاید، این است که چنین ساختاری بهشدت ناپایدار به نظر میرسد.
اگرچه معادلات نسبیت عام وجود آنها را مجاز میداند، اما اکثر دانشمندان بر این باورند که در جهان واقعی، چنین اجرامی نمیتوانند برای مدت طولانی پایدار بمانند. هرگونه مادهای که به یک حفره سفید نزدیک شود، فوراً به بیرون پرتاب میشود، اما اینکه چنین رفتاری در عالم واقعی چگونه ممکن است، همچنان جای سوال دارد.
ارتباط با مکانیک کوانتومی
یکی از نظریههای مطرحشده در مورد حفرههای سفید، ارتباط با مکانیک کوانتومی است. بهویژه، برخی از فیزیکدانان معتقدند که این اجرام میتوانند نتیجه نوسانات کوانتومی در سیاهچالهها باشند.
یکی از مشهورترین نظریات در این زمینه، تابش هاوکینگ است که نشان میدهد سیاهچالهها بهآرامی انرژی از دست میدهند و در نهایت تبخیر میشوند. اما آیا امکان دارد که در لحظه نهایی تبخیر، سیاهچاله به یک حفره سفید تبدیل شود و تمام ماده و انرژی بلعیدهشده را دوباره به فضا بازگرداند؟
آیا در آستانه کشف حفرههای سفید هستیم؟
باوجوداینکه تاکنون هیچ مدرک مستقیمی از وجود حفرههای سفید یافت نشده، اما پژوهشهای اخیر نشان میدهند که این پدیده همچنان یکی از موضوعات جذاب و پر رمز و راز علم فیزیک است.
از ارتباط احتمالی آنها با سیاهچالهها گرفته تا تأثیر نوسانات کوانتومی و حتی نقش آنها در چندجهانی، نظریه حفرههای سفید میتواند در آیندهای نهچندان دور ما را به درک بهتری از کیهان برساند.
ناسا و دیگر مراکز علمی همچنان در حال جستوجو برای نشانههایی از این اجرام هستند. اگر روزی بتوانیم مدرکی برای وجود آنها پیدا کنیم، شاید یکی از بزرگترین اسرار کیهانی تاریخ حل شود و درک ما از جهان هستی به مرحلهای جدید وارد شود.
آیا جهان ما تنها یکروی سکه است؟ شاید حفرههای سفید پاسخی برای این سؤال باشند!
نظر شما