دوشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۸۸ - ۱۷:۵۱
۰ نفر

ترجمه محمد کرباسی وضعیت در عراق بسیار آهسته بهبود می‌یابد. هنوز هم بازارها و مساجد شلوغ عراق هر روز شاهد انفجارهایی هستند

که به‌نظر پایانی نخواهند داشت. ماه گذشته تعداد کشته شدگان در عراق به 275 نفر رسید. در ماه پیش از این رقم کشته‌ها 475 نفر بود و این مسئله علامت مثبتی درباره بهبود شرایط پس از خروج نظامیان آمریکا از مناطق شهری عراق به حساب می‌آید.

در بغداد خشونت‌ها به قدری کاهش پیدا کرده است که دولت عراق که اکنون مسئولیت تامین امنیت را برعهده دارد هفته گذشته دستور تخریب دیوار بتنی حائل در این شهر را صادر کرد.

این دیوار در سال 2003 به دست آمریکایی‌ها ساخته شده بود تا با ارتفاع 5 متر از ساختمان‌های مرکزی محل استقرار نیروهای این کشور در برابر حملات تروریستی محافظت کند. دستور نخست‌وزیر عراق این است که این دیوار که تاکنون شهر بغداد را به 2 قسمت تقسیم می‌کرد ظرف مدت 40 روز تخریب شود تا همه چیز در این شهر مانند پایتخت کشورهای دیگر شود.

در حالی که شدت خشونت‌ها در عراق به حدی رسیده است که نیروهای امنیتی این کشور خود قادر به کنترل اوضاع هستند و گروه‌های سیاسی و مذهبی عراق به حدی رسیده‌اند که خودشان می‌توانند کشورشان را بدون کمک اداره کنند چرا نیروهای آمریکایی این کشور را ترک نمی‌کنند؟ چرا زمان خروج نیروهای آمریکایی از عراق سال 2011 تعیین شده است و اکنون این کار صورت نمی‌گیرد؟ جنگی که برای آمریکایی‌ها به‌طور متوسط ماهی 12 میلیارد دلار هزینه دارد. این سؤال اکنون دیگر تنها از سوی فعالان ضد‌جنگ مطرح نمی‌شود، حالا این سؤال مهمی در ذهن بسیاری از مقام‌های دولت آمریکا در واشنگتن و حتی فرماندهان ارتش آمریکا در عراق است.

یادداشتی که از سوی یکی از فرماندهان آمریکایی در عراق فاش شد همین مسئله را مطرح می‌کند. وی توصیه کرده بود که همین حالا زمان خروج نیروهای آمریکایی از عراق است تا نظامیان این کشور در میان افزایش مخالفت‌ها با ادامه حضور در عراق به خانه‌هایشان بازگردند.

این حرف یک نکته مهم را روشن می‌کند: دیگر هیچ بهانه و مسئله‌ای وجود ندارد که ادامه حضور نیروهای آمریکا را در عراق توجیه کند. نیروهای آمریکایی دیگر نه می‌توانند فعالیت ویژه‌ای برای اوضاع امنیتی انجام دهند و نه می‌توانند نقشی در روند سیاسی این کشور داشته باشند و به‌اصطلاح مقام‌های آمریکا برای آشتی گروه‌های عراقی تلاش کنند.

در واقع اکنون دیگر دولت عراق حتی دل خوشی از گشت‌های نیروهای آمریکایی در خاک خود ندارد. پس از خروج نیروهای آمریکایی از مناطق شهری عراق در 30 ژوئن، فرماندهان امنیتی عراق در یادداشتی خواستار پایان گشت‌های مشترک با نیروهای عراقی شدند.

پس از خروج نیروهای آمریکایی از مناطق شهری، نیروهای امنیتی عراق بسیاری از متهمانی که آمریکایی‌ها دستگیر کرده بودند را آزاد کردند. دولت عراق به پیشنهاد جو بایدن برای میانجیگری میان دولت و رهبران منطقه کردستان این کشور هم اعتنایی نکرد. فرماندهان آمریکا اکنون وضعیت میان نیروهای آمریکا و عراق را مانند بزرگ‌تری که پشت زین کسی که دوچرخه سواری یاد می‌گیرد توصیف می‌کنند.

آنها می‌‌گویند اکنون باید از عراق خارج شد قبل از اینکه کسی که خودش را بزرگ‌تر فرض می‌کند با سماجتش باعث زمین خوردن دوچرخه سوار شود. نقطه مشترک این مسئله روشن است: با وجود اینکه آمریکا 130 هزار نیرو در عراق دارد ولی در واقعیت، نقاط راهبردی خود در این کشور را از دست داده است و نمی‌تواند تاثیری هم بر دولت نوری مالکی داشته باشد.

پس چرا اکنون آمریکا از عراق خارج نمی‌شود؟آمریکا قصد دارد با اعلام یک پیروزی بزرگ به‌طور کامل از عراق خارج شود، اما دولت آمریکا چطور می‌تواند در حالی که مردم این کشور این جنگ را یک اقدام بی‌نتیجه می‌دانند در عراق اعلام پیروزی کند؟ مردم آمریکا از این جنگ نتیجه‌ای غیر از کشته شدن نظامیان این کشور ندیده‌اند.

نیروهای آمریکایی در عراق دیگر نمی‌توانند هیچ تاثیری در روند سیاسی و امنیتی عراق داشته باشند، به همین خاطر باید دولت آمریکا پرونده حضور عراق را به‌جای سال 2011 همین حالا ببندد؛ مسئله‌ای که دولت اوباما هم بدون شک به آن فکر می‌کند.

تایم، 8 آگوست

کد خبر 87527

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز