حاج رضایی: فرش ابریشمی را روی آتش انداختیم و دایی سوخت

• به نظر شما فوتبال ما از نرفتن به جام‌جهانی چقدر متضرر شد؟

خیلی ضرر کردیم. شاید الان متوجه این آسیب‌ها نشویم اما بعدها به مرور متوجه می‌شویم که چه فرصتی را از دست دادیم. متاسفم گاهی اوقات آقایان جملاتی را بیان می‌کنند که واقعا نمی‌تواند توجیه‌کننده تصمیمات‌شان باشد. مثلا می‌گویند نرفتن به جام‌جهانی فاجعه نیست. این درحالی است که چنین جملاتی را برای تبرئه کردن تصمیمات غلط خود به کار می‌برند. ما هم از جهت مادی و هم از نظر معنوی ضرر کردیم .

میلیاردها نفر در جهان تیم ما را می‌دیدند و از دل تیم ملی ما ملت ایران را می‌دیدند. انگیزه‌ها در داخل به حد ایده‌آل می‌رسید. بازار نقل‌وانتقالات بازیکنان برجسته ما در حد فوق‌العاده‌ای قرار می‌گرفت. مربیان انگیزه بیشتری برای آموختن پیدا می‌کردند. فوتبال ما دگرگون می‌شد. اما همه اینها را از دست دادیم و بعد این ضرر و زیان را با جملات کلیشه‌ای توجیه می‌کنیم.

• به نظر شما چگونه می‌توان سرمایه‌هایی مثل دایی را به فوتبال برگرداند؟

دایی یک چهره بین‌المللی است. ما هیچ وقت قدر او را ندانستیم. او تنها یک چهره ورزشی نیست. بلکه به سالگرد تولد نلسون ماندلا دعوت می‌شود و به عنوان سفیر ایران در یونیسف از او یاد می‌شود. اما با دایی چه کردیم. او قربانی فوتبال ما شد. دایی قربانی ساختار غلط فوتبال ما شد. این زیان سنگینی است. جبران آن سال‌ها طول می‌کشد. من همواره به این مسئله فکر می‌کنم که چرا باید از سرمایه‌ها و اسطوره‌هایمان استفاده ابزاری صورت بگیرد. فرش ابریشمی را روی آتش انداختیم و دایی سوخت.

• عبور فدراسیون از  دلخوری مردم تا چه حد شما را به فکر فرو برده است؟

ببینید، تفاوت در نوع نگاه ماست. کسانی که عاشق فوتبال هستند حالا درد می‌کشند و آنهایی که باید پاسخ بدهند حرف‌هایشان قانع کننده نیست. حتی به حرف‌هایشان نمی‌شود گفت پاسخ. چون نوعی رفع مسئولیت است. متاسفم که در چنین شرایطی آنها از حضور در جام‌جهانی 2014 خبر می‌دهند. این حرف‌ها از روی سرخوشی است نه از سر مسئولیت پذیری و دلسوزی.

• نظر شما در مورد قطبی چیست؟

ببینید، دو نکته را باید متذکر شوم؛ اول اینکه افشین قطبی مسئول یا مقصر نرفتن تیم ملی ما به جام جهانی نیست و کارنامه او را به‌عنوان سرمربی تیم ملی نمی‌توان با سه بازی آخر مورد ارزیابی قرارداد و نکته دوم اینکه عملکرد قطبی باید از زمانی مورد ارزیابی قرار بگیرد که قراردادش با فدراسیون فوتبال تمدید می‌شود. حالا زود است در باره قطبی قضاوت کنیم.

در مورد قطبی انتقاداتی مطرح است.

موضوع مهمی وجود دارد که من دوست دارم افشین قطبی به آن توجه کند. از او می‌خواهم امیدهای دور از دسترس ندهد. امید دادن کار خوبی است اما امید واهی تبدیل به یاس عاطفی می‌شود. بنابراین من معتقدم ناامیدی در چنین فضایی بهتر از یاس عاطفی است. از این حیث بهتر است که ما به دنبال شکست، چاره‌جویی کنیم. خب، آقای قطبی معتقد است نقش پزشکی را ایفا کرده که به بیمار باید امید بدهد.

اما من می‌گویم نوع بیماری‌ها متفاوت است. همه چیز فوتبال ما روشن بود. ما بحران داشتیم، بنابراین چهارشنبه‌ای که قرار بود به جام‌جهانی برویم هیچ‌گاه فرا نرسید. آقای قطبی بعد از آن چهارشنبه که تیم ملی ما به جام جهانی نرفت در مصاحبه‌ای تاکید کرد همین 5 امتیاز را هم دیگر مربیان نمی‌توانستند کسب کنند. خب این اظهارنظر درستی نبود. 

سئوال من این است که پنج امتیازی که قطبی کسب کرد با یک امتیازی که دیگران به دست آوردند آیا تفاوتی داشت. آیا صورت مسئله تغییری ایجاد کرد. پاسخ منفی است. چون ما به جام جهانی نرفتیم. نه با این5 امتیاز و نه با آن یک امتیاز. بنابراین از افشین قطبی می‌خواهم در اظهارنظرهای خود دقت بیشتری داشته باشد. با همه این حرف‌ها من افشین قطبی را به عنوان یک مربی مودب و هوشمند قبول دارم.