نخست‌وزیری جوان که چشم درونیان و بیرونیان همگی بدو دوخته شده است و انتظار می‌رود پروژه متوقف شده را از همان جایی که به‌طور ناگهانی در 14فوریه 2005 متوقف شده بود از سر گیرد. در ظاهر چنین می‌نماید که فرصت فراهم شده فراروی نخست‌وزیر منتخب- سعد رفیق الحریری- بسیار بزرگ‌تر از فرصت‌هایی است که برای پدرش طی بیش از 10سال از نخست‌وزیری و بیش از 20سال در حیات سیاسی‌اش فراهم شد، اما تأمل و درنگ در جزئیات و تفاصیل مسئله چه‌بسا به نتیجه‌گیری کاملا معکوس و متفاوت منتهی شود.این نماینده جوان در حالی این منصب را در اختیار می‌گیرد که مورد حمایت اکثریت نمایندگان و شاید اکثریت ملت باشد؛ حمایتی که در هیچ زمان برای پدرش که هر بار این حمایت را از دمشق انتظار می‌داشت، فراهم نشده بود.
الحریری در حالی سکان قوه اجرایی لبنان را در دست می‌گیرد که دستگاه امنیتی او را در خود گرفته است اما پیش از اینها همواره در برابر طرح‌های عمرانی و سیاسی پدر فقیدش قرار می‌گرفت و از زمان سهیم شدنش در تصمیم‌گیری مربوط به اعزام ارتش لبنان به جنوب کشور به اتکای تصور قادر بودن بر بستن جبهه باز شده از 4دهه گذشته، رو در روی وی قرار گرفت.
همچنین نخست‌وزیر جوان لبنان در حالی بر این منصب تکیه می‌زند که سوریه به‌طور کامل و نهایی از لبنان خارج شده و بهره آن در شکل دادن به تصمیمات لبنان به حداقل رسیده است اما در مقابل، برخی طرف‌های عربی و بین‌المللی نقشی فزون‌تر و پررنگ‌تر گرفته‌اند و لبنان را برای نخستین بار میدان آزمونی برای دیدگاه‌های منطقه‌ای خویش می‌بینند که اخیرا و به بهای تضعیف محور مخالف در خاورمیانه و متشکل از ایران، سوریه و فلسطین توانی دوچندان یافته‌اند.
اما در این میان، به‌نظر می‌رسد نخست‌وزیر منتخب بسیار بیشتر از پدر فقید خویش به استدلالات نیاز دارد. چرا که پدر فقیدش هیچ‌گاه در سایه تنش مذهبی جاری که تا دهه‌های مدیدی سرنوشت لبنان با آن در پیوند خواهد بود، وارد سیاست یا نخست‌وزیری نشده بود. این تنش صد البته زمانی افول خواهد گرفت که میانجی‌گر مسیحی بی‌طرف و سالم در کشور شکل گیرد و مسلمانان این کشور دریابند که می‌باید رویارویی را کنار گذارد و برکنار از هویت‌های دینی به آبادانی این کشور اندیشید.
افزون بر این، استدلال اینکه حالا دیگر سوریه خارج از مرزهای لبنان است و دیگر این کشور را حیاط خلوت خویش یا پهلوی آسیب پذیر خویش و خط مقدم خویش در رویارویی با اسرائیل، آمریکا و برخی طرف‌های عربی می‌داند، چندان استدلال قوی‌ای نیست و همچنان نیاز به اندکی هوشیاری دارد. همان طور که نوع نگرش دمشق به نخست‌وزیری سعد‌الحریری و اینکه وی را چالش یا نوعی تحریک یا اینکه صرفا گامی به سوی آشتی عربی و بین‌المللی با خود قلمداد می‌کند، بسیار مهم و قابل تامل است.
دوره کنونی لبنان، دوره‌ای آزمونی است اما اگر نخست‌وزیر منتخب بتواند به خوبی از فرصت خارجی فراهم شده بیش از پدر خویش بهره‌برداری کند، قادر خواهد بود آن را به مسیری نهایی تبدیل کند.
سعد‌الدین رفیق‌الحریری در 18آوریل 1970 در ریاض- پایتخت عربستان- متولد شد. جایی که پدرش در جست‌وجوی کار مهاجرت کرده بود و در آنجا بعدها توانست شرکت پیمانکاری ایجاد کند. همچنان که توانست روابط قوی‌ای با خانواده حاکم در عربستان برقرار کرد که اکنون نیز سعد‌الحریری برای مدیریت شرکت خویش در آنجا چند بار طی سال به عربستان عزیمت می‌کند.
سعد‌الحریری در عالم تجارت کار خود را در شرکت سعودی اوجه آغاز کرد و از سال 1994 تا 2005 مدیرکل آن بود. این شرکت را پدرش تاسیس کرده بود و حدود 35 هزار کارمند در آن شاغل‌اند. وی همچنین از رهگذر شرکت اوجه تلکوم در عالم ارتباطات فعالیت کرده است. وی علاوه بر مالکیت تلویزیون المستقبل عضو بانک سرمایه‌گذاری سعودی نیز هست.
اولین اظهار نظر رسمی الحریری پس از ترور پدرش بود که در آن به‌صورت غیرمستقیم سوریه را به دست داشتن در این اقدام متهم کرد که دمشق همواره آن را رد کرده است.
یکی از موارد اهتمام سیاسی وی ایجاد دادگاه ویژه لبنان با ماهیت بین‌المللی به‌منظور پرداختن به پرونده ترور پدرش است. وی از زمان اعلام تشکیل این دادگاه در لاهه هلند در مارس 2009 ابراز خرسندی کرده و گفته است که به حکم این دادگاه هر چه باشد، رضایت خواهد داد. سعد‌الحریری در میانه سال‌های 2005 تا 2007 بیشتر وقت خود را در خارج از لبنان یا به دور از رسانه‌ها گذراند. لبنان در این دوره شاهد ترورهای سیاسی و رسانه‌ای فراوانی بود. الحریری از پدر خویش عملکرد و سرمایه سیاسی کلانی را به ارث برد؛ مسئله‌ای که توانست همدردی مردمی لبنان را با وی پس از ترور پدرش برانگیزد. از همین روست که وی همواره تاکید می‌کند که در زمان انتخابات 2005 مردم برای پدرش به صندوق‌های رای رفتند.
وی همچنین معتقد است که من تا این لحظه تنها یک نماد و سمبل ام. می‌باید طی 4سال آینده تمام تلاش خویش را برای کسب بخش اندکی از جایگاه پدر خود به کار گیرم.وی همچنین از قبل روابط گسترده پدرش، این روابط را در سطح جهان به ارث برد و طی 4سال گذشته به کشورهای متعددی سفر کرده است و با بسیاری از رهبران بزرگ دنیا دیدار کرده است.سعد‌الحریری در روزگار پدر خویش تنها به کار تجارت خانواده ثروتمندش می‌پرداخت. از همین رو، وی مدیریت شرکت ساختمانی سعودی –اوجه را که نقش بزرگی در کسب ثروت کلان رفیق‌الحریری داشت، به‌عهده گرفت. همچنان که ریاست و عضویت شورای اداری شرکت‌های دیگری تحت مالکیت خانواده خویش را به دست گرفت.
السفیر لبنان
