همشهری آنلاین:خانه پایور با محوریت دست‌نوشته‌های استاد فرامرز پایور و برای ساماندهی و نگهداری بخش بزرگی از دست‌نویس‌های موسیقی‌دان‌های ایرانی که در گوشه و کنار گنجه‌ها و کتابخانه‌های مختلف خاک فراموشی می‌خورند، تاسیس شده است. در این مرکز تا امروز بیش از ۴ هزار برگه سند دست‌نویس استادان موسیقی ایران نگهداری می‌شود.
گنجینه اسناد موسیقی ایران
دست‌نوشته آثار گروه‌نوازی فرامرز پایور، دست‌نویس ردیف میرزا عبدالله به خط ابوالحسن صبا، دست‌نویس دلاور سهند از احمد پژمان، دست‌نویس ردیف موسی معروفی به خط فرامرز پایور و... و. بخشی از هزاران اثر ارزشمندی است که در این خانه نگهداری می‌شود. در واقع این خانه مرکزی است برای پژوهش بر اسناد موسیقی ایران و بازدیدهای عمومی نیز در آن برگزار می‌شود. زمان بازدیدها در صفحه اینستاگرام و یا در سایت این مرکز به نشانی https://payvarfoundation.org به اطلاع علاقه‌مندان می‌رسد. علاوه‌بر این، بازدید از اسناد و دست‌نوشته‌های این خانه برای علاقه‌مندان و اهالی موسیقی با هماهنگی با گردانندگان خانه فراهم است.
ایستگاه رادیو ردیف
گردانندگان خانه پایور در قالب پژوهش‌های گروهی کار طبقه‌بندی، مرمت و انتشار این اسناد را برعهده دارند و تاکنون ٧اثر منتشر کرده‌اند. همچنین پادکست این خانه که «رادیوردیف» نام دارد یک‌هفته در میان در فضای مجازی منتشر می‌شود. در هفته‌های میانی انتشار پادکست و فصل دوم آن تاریخ ضبط موسیقی در ایران مرور شده است.
اطلاعات فوری:
- نشانی: ولنجک، بلوار دانشجو، مؤسسه منظومه‌خرد
- نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس: خوابگاه دختران
- نزدیک‌ترین ایستگاه مترو: تجریش
- سال تاسیس: ۱۳۹۸
- روزها و ساعت فعالیت: هر روز از ساعت ۹ تا ۱۸
مکتبخانه میرزاعبدالله
شاید یکی از ماندگارترین خدماتی که استاد محمدرضا لطفی به فرهنگ و هنر ایران ارائه کرده، راه‌اندازی «مکتبخانه میرزاعبدالله» برای آموزش موسیقی اصیل ایرانی به شیفتگان هنر است. او در این مکتبخانه بخش بزرگی از انرژی و توانش را بی‌چشمداشت برای آموزش موسیقی به هنرجویان مستعد به‌کار گرفت که نتیجه آن ظهور و حضور هنرمندانی توانمند در صحنه موسیقی ایران بوده است.
یادگار استاد لطفی
در کوچه پس‌کوچه‌های حوالی دروازه شمیران، ساختمانی قدیمی و ۳ طبقه دیده می‌شود که تابلوکاشی نیلی‌رنگی آن را از دیگر ساختمان‌های آن کوچه متمایز می‌کند. روی تابلو نوشته شده «مکتبخانه میرزاعبدالله»؛ نامی که از ورودی در ساختمان گرفته تا صندوق‌پستی و تابلوهای آویزان از در و دیوار با فونت‌ها مختلف و در طرح و رنگ‌های گوناگون نظر مراجعان را جلب می‌کند. یک ردیف پلکان شما را به طبقه سوم و جایی که کلاس‌های آموزشی برگزار می‌شود، می‌رساند. چهارگاه، سه‌گاه، شور و نوا و... اسامی است که بر در کلاس‌ها نوشته شده است؛ هنرآموزها به شیوه مکتبخانه‌های قدیمی دور تا دور کلاس به پشتی تکیه زده و وسط اتاق با گلیم‌های زیبا مفروش شده است. تصاویری از استادان عرصه موسیقی ازجمله لطفی، درویش‌خان، میرزاعبدالله و جمعی از سرشناسان موسیقی دیوارهای کلاس‌ها را مزین کرده است. در این مکتبخانه ردیف میرزاعبدالله و شیوه آموزش شفاهی او، سرلوحه کار مکتبخانه شده است. درب مکتبخانه میرزاعبدالله نه‌فقط برای هنرآموزان که به روی همه علاقه‌مندان به موسیقی باز است. اینجا فقط یک آموزشگاه نیست، بلکه پاتوق اهالی موسیقی است که دورهم جمع می‌شوند و دیدار تازه می‌کنند.
تولد آلبوم‌های موسیقی
مکتبخانه میرزاعبدالله جایی است که هنرجویان بسیاری را به‌خود دیده و نقش بزرگی در پرورش هنرمندان مختلف داشته است. لطفی با روحیه خستگی‌ناپذیر به پرورش نسل تأثیرگذاری از نوازندگان، خوانندگان و آهنگسازانی پرداخته که بسیار تلاش کرده‌اند و آلبوم‌های درخورتوجهی با همکاری هنرجویانش مانند آلبوم «وطنم ایران»، «ای عاشقان» و «سایه جان» منتشر کرده است. این روزها که جای استاد لطفی در عرصه موسیقی کشورمان خالی است، در مکتبخانه میرزاعبدالله، جایگاهی برای زنده نگه‌داشتن نام و یاد استاد برپا شده است.
اطلاعات فوری:
- نشانی: خیابان انقلاب، ابتدای خیابان شریعتی، خیابان حقوقی، ساختمان۱۱۰
- نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس: پل‌چوبی
- نزدیک‌ترین ایستگاه مترو: دروازه شمیران
- سال تاسیس: ۱۳۷۲
- روزها و ساعت فعالیت: هر روز از ساعت ۹ تا ۲۰
نظر شما