به گزارش همشهری آنلاین روایت بازاریان افغانستانی بازار رضا(ع) مشهد به سال‌های دور بر می‌گردد. از زمانی که در کنار فروشندگان اطراف حرم برای خود کسب‌وکاری راه انداختند و در میزبانی از زائران شریک شدند، چند دهه‌های می‌گذرد. حالا فروشندگان قدیمی می‌گویند این مهاجران در رونق بازار خشکبار، ادویه و پارچه با ایرانی‌ها سهیم هستند.
ادویه؛ ذائقه مشترک
فروشندگان افغانستانی بازار رضا(ع) در مشهد سال‌های سال است مهاجرت کرده‌اند و حالا با داشتن اسناد و مدارک معتبر مهاجرتی در حلقه گردش اقتصادی بازار قرار گرفته‌اند.
«محمد عبداللهی» یکی از همین‌هاست که انواع و اقسام ادویه‌های رنگارنگ را روی هم چیده و با همان لهجه افغانستانی که حالا بعد از سال‌ها زندگی در مشهد با اصطلاحات مشهدی درآمیخته و فارسی را شیرین‌تر صحبت می‌کند به مشتری‌ها از خواص ادویه‌ها می‌گوید و آنها را برای خرید راهنمایی می‌کند. آن‌طور که او روایت می‌کند، از گذشته به‌دلیل اقلیم مشترک منطقه خراسان و کشور افغانستان بسیاری از ادویه‌ها از افغانستان به مشهد می‌آمد و این کاسب‌های افغانستانی هم که از انواع و اقسام ادویه افغانستانی گرفته تا ایرانی سر رشته داشتند، توانستند در فروش ادویه و ترکیب آنها با هم در بازار رضا(ع) پا بگیرند.
خشکبارفروشی
کار افغانستانی‌های بازار رضا(ع) فقط ادویه نیست. آنها هم دستی در آتش خشکبار دارند. همین هم هست که در بازارهای اطراف حرم و مغازه‌های بازار پر از دست‌نوشته‌هایی شده که از رسیدن «چلقوز» یا چلقوز تازه خبر می‌دهد. دانه میوه خوراکی نوعی درخت کاج که افغانستانی‌های مهاجر حسابی در رونق آن و راه‌انداختن بازار کسب‌وکارش مؤثر بودند.
«قیوم» یکی از فروشنده‌های افغانستانی بازار که بیش از ۳۰سال از مهاجرتش می‌گذرد، می‌گوید که سال‌ها پیش افغانستانی‌های مهاجر در صنف خشکبار فعالیت خودشان را شروع کردند؛ آنها برخی از خشکبار مثل چلقوز یا انواع تخمه را از افغانستان می‌آوردند، تفت می‌دادند و در بازار رضا(ع) می‌فروختند. کار افغانستانی‌ها در صنف خشکبار آن‌قدر گرفته که حالا چه ایرانی‌ها و چه افغانستانی‌های بازار می‌گویند بازار خشکبار اطراف حرم به‌دست همین مهاجران افغانستانی می‌چرخد.
پارچه‌های مخمل رنگارنگ
در گشت وگذار بازار رضا(ع)، چشم گردشگران به پارچه‌های مخمل و رنگارنگ و زری‌دوزی شده خیره می‌ماند. پارچه‌های مخمل افغانستانی که برای دوخت لباس محلی استفاده می‌شد و فروشندگان افغانستانی در تهیه و فروش آن تبحر داشتند. این پارچه‌ها که با نخ‌های زری و مهره‌های زیبا تزیین می‌شد در دوخت لباس محلی اهالی خراسان هم به‌کار می‌رفت و نه‌تنها مورد پسند گردشگران قرار می‌گرفت که مشتری ایرانی هم داشت. همین شد که افغانستانی‌های فعال در صنف پارچه هم کار و کاسبی پر رونقی مانند ادویه و خشکبار فروش‌ها برای خود دست و پا کرده‌اند.
مهاجران جایی نمی‌روند
در روزهای آینده طرح شناسایی اتباع غیرمجاز شاغل در اصناف اطراف حرم رضوی با کمک اتباع خارجی فعال و پرسابقه در مشهد انجام می‌شود. حسین شرافتی‌راد، مدیرکل اتباع و مهاجران خارجی استانداری خراسان رضوی تأکید کرده بازاریانی که از ۴۰ سال پیش اینجا بوده‌اند، نگران محدودیت فعالیت در شعاع ۳کیلومتری حرم نباشند.
نظر شما