در تایید صحت نهایی انتخابات مؤثر خواهد بود. عباس‌علی کدخدایی بر پرهیز نامزدها و ستادهای انتخاباتی از هرگونه روش‌های خلاف قانون در روند تبلیغات تاکید کرد.
وی گفت: اگر تبلیغات نامزدها و طرفداران آنها کذب و اغراق‌آمیز باشد به‌طوری که روند انتخابات را بر هم بزند، ممکن است شورای نگهبان در تایید صحت نهایی حوزه‌های انتخابیه و کل انتخابات با توجه به تبلیغات خلاف قانون اظهارنظر داشته باشد.
کدخدایی در حالی این انذار را مطرح می‌کند که جریان تبلیغاتی نامزد‌های دهمین دوره ریاست‌جمهوری در مجرای نامحسوس و غیررسمی آن جاری‌تر است و البته احصای قانونی بودن و غیرقانونی بودن این جریان، دشوار و در برخی شئون، دور از دسترس شورای نگهبان.
آشکارترین لایه تبلیغات را شهروندان تهرانی در رفت‌وآمد در شهر می‌بینند. شهروندانی که عصر و شب در بازگشت به خانه، دیوارهایی را کاغذدیواری‌شده با تبلیغات می‌بینند که صبح در مسیر رفت یا خالی از تصاویر و نام‌ها بوده، یا نام دیگری روی آنها نوشته شده بود؛
نام‌هایی که حالا زیر تصاویر و رنگ‌های پاشیده شده دیده نمی‌شوند. در تهران با وجود اینکه شهرداری تهران سطوح سفیدی را با عنوان «محل نصب» تبلیغات ریاست‌جمهوری،
در اختیار هواداران قرار داده اما نام‌هایی با اسپری روی آن فضاهای تبلیغات - و روی نام‌های نصب شده- نوشته‌اند. پس از رنگ‌نوشته‌ها تیغ موکت‌بری نصیب پرده‌های سفید شهرداری شده است.
اسم بالای اسم بسیار است
نخستین تبلیغات در تهران، بنرهای2نفره مهدی کروبی بود با معاون اول احتمالی‌اش. تصاویر محسن رضایی هم تازگی روی در و دیوار بخشی از شهر دیده می‌شود.
اما بیش از هر چیز نام محمود احمدی‌نژاد است که با اسپری مشکی- با دست آزاد یا با کلیشه- در پرده‌های سفید شهرداری، روی نام میرحسین موسوی نوشته شده است.
علاوه بر اسپری، کاغذ برخی نام‌ها هم با دست پاره شده‌اند. گوشه و کنار نیز، یعنی از میدان‌های اصلی تا کوچه‌های فرعی جوان‌هایی ایستاده‌اند که تصویر احمدی‌نژاد یا موسوی را به دست مردم بدهند.
شهرهای دیگر کشور نیز کم و بیش همین وضعیت را دارند. همچنین هرجا که تعداد زیادی از مردم حضور داشته باشند، از توصیه، شعار و تبلیغات انتخاباتی خالی نیست؛ مراسم‌های عزاداری حضرت زهرا – سلام‌الله‌علیها - نمازهای جمعه و حتی ورزشگاه‌های محل برگزاری مسابقات فوتبال.
شخصی‌ترین رسانه، کوچک‌ترین ستاد
جبهه‌هایی که بیش از خیابان درگیر انتخابات دهم شده، ورودی پیام است، روی ای‌میل‌ها و تلفن‌های همراه. در چرخه دریافت و ارسال پیام‌های دریافتی و ارسالی اغلب دوبیتی‌ها و رباعی‌هاست که دوام بیشتری دارند؛
تا جایی که در کمتر از یک روز گاهی یک پیام ارسالی با عبور از تلفن‌های همراه ناشماری، – اما دست‌به‌دست‌شده و احیانا تغییریافته - به دست فرستنده نخست خود باز می‌گردد.
تلفن‌های همراه در جریان انتخابات به رسانه شخصی مردمی تبدیل شده و همچون ستادی، مخزنی از پیام‌های تبلیغاتی.
اما این مردمی‌ترین رسانه انتخاباتی نیز از آسیب تخریب نامزدها در امان نمانده است.
در بین شماره‌های فرستنده این نوع پیام‌ها شماره‌هایی آشنا از برخی خبرگزاری‌ها، نهادهای مردمی و شماره‌هایی ناآشنا از نهادهای غیرمردمی و شماره‌های ارسال اینترنتی پیام، مشاهده می‌شود.
این تازه 13روز مانده به روز انتخاب است و شیب کنونی نشان می‌دهد که در این کمتر از 2هفته باقیمانده، ابتکار‌ها در قالب و محتوای تبلیغات با روندی صعودی طی می‌شود.
