به گزارش همشهرس آنلاین، روزنامه کیهان نوشت: جشنواره سینماحقیقت در هفدهمین دوره هم چند فیلم سیاسی و بحث‌برانگیز داشت. اما پربحث‌ترین و پر اثر جشنواره سینماحقیقت امسال مستند «احمد» به کارگردانی مصطفی رزاق کریمی و تهیه‌کنندگی غلامعلی اصغریان بود که چند سالی ساختنش زمان برد و سوژه پرتره بسیار مهم و حساسی را در قاب تصویر به نمایش گذاشت؛ زندگی یادگار امام، از تولد تا ارتحال، موضوع مهم این مستند. برای نقد و بررسی این اثر، نظر یک منتقد سینما را جویا شدیم.
امیرحسین جوانشیر، منتقد سینما درباره مستند «احمد» به خبرنگار کیهان گفت: اصل پرداختن به امام(ره) و یارانش بسیار لازم و قابل تقدیر و بجاست، اما از جهتی هم باید در نظر داشت که هر اثری در این خصوص می‌بایست بتواند از نظر هنری و فنی و انطباق با واقعیات تاریخی بی‌نقص و حرفه‌ای و کامل باشد و انتظارات عمومی را برای ادای حق مطلب برآورده سازد.
وی افزود: با توجه به نقش بی‌بدیل و استثنایی یادگار امام مرحوم حاج احمد خمینی(ره)، انتظار از تهیه‌کننده، انتخاب بهترین و حرفه‌ای‌ترین کارگردان مکتبی و انقلابی بود تا با اشراف، دلسوزی و وسواسی خاص بتواند حق مطلب را درباره آن یار سفرکرده انقلاب ادا کند؛ اولین نقد جدی درباره مستند «احمد» به این انتخاب ضعیف و کارگردانی است که در ساخت پرتره قبلی‌اش (قدس ایران) امتحانش را در این‌گونه سبک‌ها خوب پس نداده بود و امتیاز بالایی دریافت نکرده بود!
این منتقد ادامه داد: اما از نوع نگرش و سابقه و عینک سیاسی کارگردان که بگذریم انتقاد اصلی به محتوای مسئله‌دار و پرشائبه و تحریفات سیاسیون و سازنده اثر در جهت معرفی نزدیک‌ترین چهره تاریخ انقلاب به امام(ره) از زبان شکست‌خوردگان سیاسی و برخی سران فتنه ۸۸ که در بین آحاد جامعه نیز بدنام و تمام شده هستند. یا برای مثال بیان خاطرات کم‌ارزش یک محکوم اقتصادی و... خود بزرگ‌ترین نقطه ضعف این فیلم و از جهتی هم ظلم و جفا به یادگار امام می‌توان برشمرد!
جوانشیر تصریح کرد: عدم استفاده از همه سلیقه‌ها و جریان‌های سیاسی داخل نظام و استفاده ویژه از یک جریان خاص برای نقل خاطرات به‌صورت ناقص یا حذف نکات مهمی که جای پرداختن بیشتری داشت از دیگر ضعف‌های این مستند شبه سیاسی و نارس محسوب می‌شود.
او در ادامه گفت: ایجاد فضای مطرح شدن چهره‌های سیاسی یک جناح خاص و روایت گوشه‌هایی از تاریخ حیات حاج احمدخمینی و حوادث مهم تاریخ انقلاب اسلامی با نظر و دیدگاه فردی بدون طرح همه‌جانبه آن و حتی انتخاب گزینشی خاطرات مدعوین به‌جای استفاده از اسناد فراوان تاریخی و در برخی موارد حذف مقدار زیادی از خاطرات افردی مانند حجت‌الاسلام ناطق نوری و ارائه بیشترین زمان به شخصی چون موسوی خوئینی‌ها که بیشتر مستند را تبدیل به فضائی برای تبلیغ و تأیید و وثوق خودش و از زبان خودش به نقل از امام(ره) کرده است، از دیگر نقدهای وارد به این فیلم است.
جوانشیر افزود: کارگردان اثر در مصاحبه‌ای با اشاره به الفاظی که کلیدواژه گروه‌های خارج‌نشین است (احمد گریان، احمد نگران)هدفش را شناساندن یادگار امام به جوانان اعلام کرده که در عمل اثرش ضعیف و سیاست‌زده از آب درآمده است.
وی بیان کرد: یکی از مهم‌ترین مسائل باز نشده و مغفول مانده این مستند گلایه‌ها و انتقادات یادگار امام(ره) از دولت به اصطلاح سازندگی در سال‌های آخر عمرش بود که عمدا اشاره‌ای به اختلاف نظر ایشان با مرحوم هاشمی رفسنجانی نشده است!
این منتقد تصریح کرد: رزاق کریمی در فیلمش نتوانسته حق حاج احمد خمینی را ادا کند و جایزه گرفتن کارگردان احمد در آیین اختتامیه سینماحقیقت بسیار تعجب‌برانگیز و البته انتقادآمیز است.
وی تأکید کرد: مهم‌ترین ویژگی زندگی مرحوم حاج احمد خمینی سربازی ولایت تا پای جان و ایستادگی محکم مقابل مخالفان آن به‌ویژه بعد از ارتحال امام خمینی(ره) بود که از سر اعتقاد قلبی‌اش هم بود. اما این فیلم نتوانست آن را آن‌گونه که بود نشان دهد و خیلی حقایق اصلا بیان نشد و کارگردان از بیانش صرف نظر کرد!
امیرحسین جوانشیر در پایان اظهار کرد: مستند «احمد» در کل روایتی ناقص و ضعیف از حیات سیاسی و مبارزاتی نزدیک‌ترین چهره و یار بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است.
نظر شما