همشهری آنلاین: «جری و مارج پولدار می‌شوند» کمدی درامی به کارگردانی دیوید فرانکل است و برایان کرانستون، آنت بنینگ، لری ویلمُر و رِین ویلسون در آن بازی می‌کنند.
داستان از این قرار است: جری بعد چهل‌ودو سال کار به عنوان مدیر خط تولید کارخانه‌ای در شهر کوچکی در ایالت میشیگان بازنشسته می‌شود، اما خودش و همسرش مارج که سال‌ها منتظر بازنشستگی او بوده‌اند، عملا دچار ملال‌اند. جری خیلی اجتماعی نیست، اما کارش با اعداد خوب است و اتفاقی متوجه می‌شود در نحوه تعیین شماره برنده در بلیت‌های بخت‌آزمایی «وین‌فال» نقصی وجود دارد که با استفاده از آن می‌تواند پول زیادی به جیب بزند. در حالی که جری و مارج و دوستان‌شان روی دور بردند، دانشجویی در هاروارد هم به این نقص آگاه می‌شود و جری را تهدید می‌کند که کنار بکشد. جری اول جا می‌زند ولی بعد محکم می‌ایستد و با اطرافیانش از پولی که برنده شده‌اند لذت می‌برد.
با خواندن خلاصه داستان فیلم احتمالا حدس می‌زنید که با فیلم خوشبینانه و ساده‌انگارنه‌ای مواجه‌اید. تقریبا حق دارید، اما نه کاملا. بازی کرانستن که نقش‌اش را جدی گرفته و سرسری با آن تا نکرده و حضور گرم و موثر آنت بنینگ که به نقش مارج وزن داده، فیلم را با این‌همه کلیشه‌ای که به کار برده، قابل تحمل کرده است.
برنده شدن در بخت‌آزمایی فرصتی برای ترمیم رابطه جری و مارج و نزدیک شدن جری به فرزندان و اطرافیانش است.
جری با بازنشستگی کارش را که به زندگی و روابطش معنا می‌داده از دست داده و در نتیجه احساس پوچی می‌کند. فقط وقتی از این احساس خلاصی می‌یابد که خودش را دوباره در حال انجام کاری حس کند، خصوصا کاری که پولدارش می‌کند و آدم‌ها را به او نزدیک.
در اعماق فیلم، بیانیه منفعت‌طلبانه ناخواسته‌ای در باب ضرورت کار کردن تا لب گور و چسبیدن به آدم‌های پولدار مدفون است که اگر فیلم را زیاد جدی نگیرید، آزارتان نمی‌دهد.
نظر شما