همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
مدعیان کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر، هفته نهم را به عجیب‌ترین شکل ممکن پشت سر گذاشتند. استقلال برابر شمس‌آذر به تساوی دست یافت و تازه خوش‌اقبال بود که شکست نخورد، پرسپولیس هم در ورزشگاه آزادی برابر تیم بحران‌زده صنعت نفت آبادان که تازه یک نیمه هم ۱۰نفره بود، متوقف شد و البته سپاهان در اصفهان به ملوان باخت! به‌طور کلی فضای اطراف این باشگاه‌ها و همینطور تراکتور، طوری است که انگار هیچ‌کدام از آنها علاقه‌ای به کسب جام قهرمانی ندارند!
پرسپولیس
به‌نظر می‌رسید بعد از تساوی ملال‌آور برابر ملوان و نیز با توجه به دیگر نتایج این هفته، پرسپولیس نمایش بی‌رحمانه‌ای برابر نفت داشته باشد و به یک برد قاطع و پرگل دست پیدا کند، اما اتفاقی که رخ داد، کاملا برعکس بود. سرخپوشان در ورزشگاه آزادی بیش از حد سهل‌انگار و بازیگوش بودند. آنها گل اول را روی دست‌کم گرفتن نفت خوردند و در شرایطی که به سختی در آستانه پیروزی بودند، روی تنها حمله نفتی‌ها در نیمه دوم، آن هم در آخرین ثانیه‌های بازی گل مساوی را دریافت کردند. حقیقت آن است که پرسپولیس در غیاب وینگرهای خلاق و اصلی‌اش مثل وحید امیری و مهدی ترابی، به‌شدت دچار فقر هجومی شده؛ مخصوصا که این تیم مهاجم درست و حسابی هم ندارد. راست و درستش این است که اگر پرسپولیس بخواهد با همین روند به‌کار ادامه بدهد، سخت است که فکر کنیم از عنوان قهرمانی‌اش دفاع خواهد کرد.
سپاهان
پرمهره‌ترین تیم ایران که مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی است، بعد از تساوی ناامیدکننده هفته قبل، این هفته هم در خانه به ملوان باخت. مشکلات سپاهان را می‌توان به ۲بخش فنی و روحی تقسیم کرد؛ در بخش روانی کاملا مشهود است که اعلام حکم کنفدراسیون فوتبال آسیا در مورد بازی با الاتحاد روح و روان طلایی‌پوشان را به هم ریخت، اما این داستان جنبه فنی هم دارد؛ جایی که ساختار دفاعی سپاهان ویران است و مثل آب خوردن موقعیت گل می‌دهد. در شرایطی که بازی با ملوان تا دقایق پایانی با نتیجه مساوی ۲-۲ در جریان بود، تیم تارتار بارها در دقایق پایانی می‌توانست به گل برسد، اما وقتی سپاهانی‌ها دیدند آنها اینکاره نیستند، میلاد زکی‌پور دروازه تیم خودی را باز کرد!
استقلال
تیم جواد نکونام حتی در هفته‌هایی که برنده می‌شد هم آنقدرها خوب نبود و بخت و اقبال به کمک این تیم می‌آمد، اما سرانجام در قزوین اشکالات بی‌پایان استقلال نمایان شد؛ تیمی که در دفاع بسیار متزلزل است و به آسانی موقعیت گل به رقبا می‌هد و در حمله به‌سختی به گل می‌رسد. استقلال از نظر نفری هم با مدعیانی همچون پرسپولیس و سپاهان فاصله دارد. این شکاف را شاید تا جایی بتوان با راهبردهای انگیزشی، داد و فریاد، پست و استوری و ترغیب بازیکنان به جنگندگی بیشتر جبران کرد، اما برای توفیق بلندمدت نیاز به ابزارهای بسیار بیشتری است. قبلا هم نوشتیم که همیشه نمی‌شود ناپلئونی برد.
تراکتور
اگرچه تیم تبریزی بازی این هفته را البته با عملکرد جنجالی داور ۳بر صفر از نساجی برد، اما حقیقت آن است که تراکتور نوسانات بسیار زیادی داشت و دشوار بتوان روند فنی این تیم را در میان‌مدت و بلندمدت پیش‌بینی کرد. حتی نیاز به انتقادهای بیرونی نیست؛ وقتی خود پاکو خمس گاه و بیگاه از ترکیب بد انسانی تیمش و نیز نمایش‌های ضعیف سرخپوشان تبریزی گلایه می‌کند، روشن است که خیلی نمی‌توان روی موفقیت این تیم حساب کرد.
نظر شما