شاید، «رایان گیگز»، ستاره «ولز»ی باشگاه «منچستر یونایتد»، نمونه بارز بازیکنانی باشد که دررده باشگاهی با پیراهن منچستر یونایتد به افتخارهای بزرگی چون قهرمانی‌های متعدد در لیگ برتر و لیگ حذفی انگلیس و همچنین جام باشگاه‌های اروپا، جام بین قاره‌ای و... دست یافت، ولی هیچ‌گاه رنگ جام‌جهانی و موفقیت با تیم ملی ولز را نچشید.
گیگز را می‌توان مثل یک هنرپیشه برجسته صحنه تئاتر دانست که هیچ‌گاه مجال حضور در عرصه سینما را نیافت. سایت اینترنتی یوتیوپ( you tube) تشبیه زیبایی در باره حرکت‌های گیگز به کار می‌برد.
هنگامی که مردم در تئاتر رویاها به نمایش جادویی شیاطین سرخ چشم دوخته‌اند، ناگهان یک نکته زمان را متوقف می‌کند، توپ به سمت چپ زمین می‌رسد و یک بازیکن با سرعت دیوانه وار آن را چون موم به این سمت و آن سمت می‌کشاند. در این حالت حاضران در تئاتر یک صدا می‌خوانند «رایان گیگز از پایین به بالا پرواز کن!»
رایان گیگز که در 7 سالگی از ولز به انگلیس کوچ کرد و به عنوان برترین بازیکن جوان لیگ برتر انگلیس نیز معرفی شد، اکنون در مرز 35سالگی به روزهای پایانی فوتبال خود نزدیک می‌شود؛ بازیکنی که همواره مورد احترام الکس فرگوسن، مربی اسکاتلندی تیم و مقام های باشگاه قرار داشته است.
فرگوسن در کشف استعداد و پیشرفت گیگز نقش چشمگیری ایفا کرد، چرا که برای اولین بار فرگوسن بود که از رایان خواست تا در تمرین های تیم پایه شرکت کند و همین آغازی شد برای حضور گیگز و طی مرحله های پیشرفت که هیچ‌گاه تا دوره‌های پایانی فوتبالش نیز متوقف نشد و بارها مورد تحسین بهترین مربیان دنیا قرار گرفت. شاید به همین دلیل امروز باشگاه منچستر یونایتد تصمیم گرفته تا برای ارج نهادن به زحمت های رایان، پیراهن شماره 11 را به بایگانی بفرستد.
در منچستر، بزرگانی چون «جورج بست»،«دنیس لاو» و« بابی چارلتون» درخشیدند و افتخار کسب کردند. گیگز نیز مسیر آنها را ادامه داد تا به جایگاهی که امروز نزد باشگاه و هواداران دارد، دست یابد؛ بازیکنی که صاحب بیشترین افتخارها و عنوان در تاریخ این باشگاه به عنوان بازیکن است.
