«ن. ص.» یکی از ساکنان «سرخرود» است که نسبت به ساخت‌وسازهای گسترده در این منطقه گلایه دارد. او در گفت‌وگو با همشهری اعلام کرد: «افزایش قیمت زمین در مناطق شمالی موجب شده است هجوم خریداران به شهرستان‌های ساحلی و به دنبال آن ساخت ویلا و مجتمع‌های مسکونی هم بیشتر شود.» به گفته او، نه تنها افزایش جمعیت دردسرهایی را برای اهالی به همراه داشته است، بلکه این شهر زیرساخت کافی از جمله اگوی شهری (سیستم دفع فاضلاب) را نیز برای این جمعیت ندارد.
این موضوع و نارضایتی شهروندان را با شهردار «سرخرود» در میان گذاشتیم. «محسن‌کبودفیروزجایی» در پاسخ به همشهری گفت: «بهتر است به جای نگاه‌های شخصی به شکل کلان به موضوع نگاه کنیم. شهرداری بر اساس نظر شورای عالی معماری و شهرسازی پروانه ساخت صادر می‌کند و بعد از صدور پروانه هم اداره‌های دیگر مسئول ارائه خدمات از جمله آب، برق، گاز و دیگر خدمات به واحدهای مسکونی هستند.»
شهردار «سرخرود» ادامه داد: «سرخرود در شمال کشور و کنار دریا واقع شده‌است. ساخت و ساز هرچند زیاد در آن بر اساس عرضه و تقاضا و در حیطه مجوزهای قانونی انجام می‌شود.» به گفته کبودفیروزجایی، جمعیت بومی این شهر 7هزار نفر است که با احتساب جمعیت غیربومی به 27 هزار نفر می‌رسد. او در توضیح بیشتر اظهار کرد: «برای تکمیل زیرساخت‌های شهری و ساخت‌و سازها پیوست فرهنگی و اجتماعی نیز تهیه می‌شود تا جمعیت بومی و غیربومی در کمال آرامش و با حفاظت از محیط‌زیست در کنار هم زندگی کنند.»
«محسن‌کبودفیروزجایی» یادآور شد: «مساحت شهر 570 هکتار و تمام تلاش مسئولان این است که رویکرد گردشگری آن حفظ شود بدون اینکه هیچ آسیبی به زیست‌بوم منطقه وارد شود.»
پژوهش‌ها نشان می‌دهد قدمت و سابقه سکونتی «سرخرود» به حدود 2 قرن پیش برمی‌گردد. وجود دو تپه باستانی در جنوب این شهر، احتمال قدمت طولانی‌تر آن را تایید می‌کند. این تپه‌ها در روزگار قدیم و دردوران افشاریه، زندیه، صفویه و قاجاریه به عنوان جایگاه استقرار مرزداران جهت نگهبانی از سرحدات شمالی ایران بوده است. «سرخرود» به جهت موقعیت آن و استقرار و جایگیری این شهر در منطقه و محدوده ثقل ارتباطی ضعیف در طی ادوار مختلف از رشد آرامی برخوردار بوده است.
نظر شما