کریس اوگل با مراجعه به فروشگاه لوازم الکترونیک دست دومی در ایالت اوکلاهاما یک دستگاه پخش Mp3 را خریداری می‌کند و آن را برای نصب فایل‌های موسیقی به کامپیوتر خود متصل می‌کند.
وی نه تنها هیچ فایل Mp3 و فیلمی بر روی دستگاه 18 دلاری خود نیافت، بلکه اطلاعات بیمه کارکنان وزارت دفاع آمریکا و وضعیت بارداری سربازان زن را بر روی دستگاهش مشاهده کرد.
تلویزیون TV One نیوزیلند نیز گزارش داد که اطلاعات تجهیزات نظامی پایگاه نیرو‌های آمریکایی در شهر بگرام افغانستان نیز در میان فایل‌های مذکور بوده ولی بیشتر آن‌ها مربوط به سال 2005 بوده و جزو اطلاعات دست اول نظامی نمی‌باشد.
اتفاق مشابهی نیز در سال 2006 رخ داد و مغازه داران شهر بگرام خبر از یافتن اطلاعات نظامی بر روی حافظه‌های USB دادند. به گفته مسئولان پایگاه بگرام، این حافظه‌ها توسط بعضی از دو هزار افغانی که به عنوان کارگران نظافت و خدمات در پایگاه نظامی کار می‌کردند، ربوده شده بود.
آقای اوگل در مصاحبه با TVone نیوزیلند گفت که تنها اگر دولت آمریکا از وی درخواست کند، فایل‌ها را به آن‌ها تحویل می‌دهد. وی همچنین گفت که وقتی این اطلاعات را بدست آورد به یاد برد پیت در فیلم کمدی- اکشن "بعد از خواندن بسوزانید" افتاد. برد پیت در این فیلم نقش کارگر باشگاه بدنسازی را بازی می‌کند که اطلاعات محرمانه دولت آمریکا از جمله یادداشت‌های یک افسر CIA را بر روی یک سی‌دی پیدا می‌کند.
مفقود شدن اطلاعات دولتی و نظامی سابقه طولانی در کشورهای غربی از جمله انگلستان دارد. در سال 2008 اطلاعات شخصی بیش از 25 میلیون نفر از جمله تاریخ تولد، حساب‌های بانکی و شماره‌های بیمه آن‌ها در کلوپ شبانه‌ای پیدا شد.
