همشهری آنلاین- گروه سیاسی: مذاکرات ایران با اروپا و آمریکا بر سر احیای توافق هسته‌ای متوقف شده و سرنوشت برجام بیش از پیش مبهم به نظر می‌رسد. مقامات آمریکایی در دو ماه اخیر بارها تاکید کردند که دیگر بر احیای برجام متمرکز نیستند و به مسائل دیگری در ایران توجه دارند. آن‌ها همچنین در کنار متحدان اروپایی تلاش کردند تا با تحریم‌های فزاینده بر ایران فشار بیاورند و ناآرامی‌ها را نیز تبدیل به اهرم فشاری در مراودات سیاسی کنند. اما آیا ناآرامی‌های اخیر تاثیر مستقیمی بر وضعیت معلق و مبهم برجام داشته است؟ در گفت‌وگو با محمود عباس زاده مشکینی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی این موضوع را بررسی کردیم.
ناآرامی‌های اخیر کشور چه تاثیری بر روند مذاکرات ایران و غرب بر سر احیای برجام داشت؟
روند تقابل غرب با ایران بعد از انتخابات ریاست جمهوری در کشور ضدامنیتی، تهاجمی‌تر و بدون نقاب و شفاف شده است. طبیعتا اتفاقات اخیر در کشور ما در تشدید این تقابل بی تاثیر نبوده است، اما نکته اینجاست که پیش از این نیز این تقابل وجود داشت و پس از وقایع اخیر فقط آشکار و بدون ملاحظه شد. به همین دلیل من معتقد هستم که این اتفاق را باید به فال نیک گرفت. چرا که پیش از این غرب به شکل پنهانی به تقابل می‌پرداخت و داخل کشور نیز جریان سیاسی عمدتا غرب‌گرا روند تقابل را توجیه می‌کند و باعث ایجاد دوئیت و هدررفتن انرژی کشور می‌شود. این شفاف شدن آمریکا و غرب در تقابل با ایران این است که این جریان دیگر نمی‌تواند آمریکا را بزک کند و به این نتیجه می‌رسیم که باید کشور را با اتکا به ظرفیت‌های داخلی اداره کرد.
آرامش کشور در تقابل با تحریم ها و اقدامات غرب علیه کشورمان تا چه اندازه اهمیت دارد؟
ظرفیت‌های داخلی کشور ما بسیار زیاد است و ما یک درصد جمعیت دنیا و ۶ درصد منابع جهان را در اختیار داریم. ما دومین کشور در نفت و اوین در گاز هستیم. ما نزدیک صدمیلیون تن محصولات کشاورزی و میوه تولید می‌کنیم و نیروی جوان تحصیل‌کرده عظیم داریم. همچنین نظام سیاسی متکی به آرای مردم داریم و ریشه‌دار با ساختار بسیار محکم داریم. بنابراین تقریبا می‌توان گفت کشور ما بی‌نظیر است نه کم‌نظیر. ما می‌توانیم کشورمان را خوب اداره کنیم آن‌ها بیایند جلوی ما خم و راست شوند و با تحریم ما خودشان تحریم شوند. این کار خیلی هم سخت نیست و سهل و ممتنع است و رسیدن به آن در سایه آرامش داخلی ممکن است.
در چنین شرایطی و با توجه به اینکه غربی ها سعی دارند از اهرم های فشار داخلی و گذشت زمان به طور همزمان استفاده کنند، فکر می‌کنید برجام شانسی برای احیاشدن دارد و اصلا این احیا شدن چقدر مهم است؟
نباید برجام را تبدیل به موضوع اصلی کشور کنیم. برجام یکی از مسائل کشور ما در کنار سایر مسائل است و باید آن را با گفت‌وگو حل کنیم. افزایش تقابل‌ها به معنی به بن‌بست رسیدن دیپلماسی نیست. اتفاقا راه‌هایی در این وضعیت باز می‌شود و ما نیز باید دیپلماسی متوازنی را متناسب با ظرفیت و ملاحظات استراتژیک هر کشوری پیش بگیریم. هر کشوری در ارتباطات خارجی ملاحظاتی دارد و ما باید با همه دنیا بتوانیم ارتباط برقرار کنیم. حالا در این بین فرض کنید آمریکا نخواهد با ما ارتباط داشته باشد؛ خب ما هم نمی‌خواهیم.
ما نمی‌توانیم ظرفیت دیپلماسی کشور را در یک گونی بریزیم و یک به یک کشور اروپایی و روز دیگر به چین ببریم. ما بر اساس عزت و حکمت و مصلحت و منافع ملی می‌توانیم با همه کشورهای دنیا ارتباط داشته باشیم. هشت سال در دوره روحانی تمام تخم مرغ‌های دیپلماسی کشور در سبد غرب گذاشته شد و نتیجه این شد که می بینید. ما طرفدار قطع ارتباط با غرب نیستیم بلکه می‌گوییم باید رابطه متوازن داشت. اصلا در دنیا شرق و غربی وجود ندارد. هر نقطه‌ای در دنیا به نقطه غربی‌تر از خود شرق است و آمریکا برای نقاطی از جهان شرق محسوب می‌شود. کره زمین گرد است و باید اینطور نگاه کنیم.
به نظر می‌رسد تقابل ایران و آمریکا در حوزه دیپلماسی نیز ادامه دارد. حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل حاوی چه پیامی است؟
آمریکا این موضوع را کلید زد. پیش از این گفتم که سازمان ملل خود را فدای سیاست‌های آمریکا نکند. اما با حذف ایران مشخص شد که این نهاد بین‌المللی سازوکاری برای حل اختلافات نیست و ابزاری در دست آمریکایی‌هاست. اولین کشورهایی که در ارتباط با بحث زن باید محاکمه شوند و تاوان بدهند آمریکا و غربی ها هستند. آن‌ها زن را به یک ابزار تبدیل کردند و کنار سایر کالاها قرار دادند و جنسیت زن را در مقابل انسانیت و فضیلت‌های او برجسته کردند. به این ترتیب آن ها بزرگ‌ترین خیانت را به تاریخ بشری کردند.
البته ما هم در حوزه زنان باید کارهای زیادی انجام دهیم از جمله نقش زنان و مشارکت آنان در اداره کشور باید استفاده بیشتری شود. اما این امری داخلی است و اینکه غربی‌ها بخواهند در مقابل جمهوری اسلامی ایران مدعی حقوق زنان شوند از عجایب تاریخ است و باید عالمانه تببین شود. نمایندگی ما در سازمان ملل نیز باید عکس العمل به موقع و درست نشان دهد اما به طور کلی این اتفاق نشان داد که سازمان ملل به راحتی اجازه می‌دهد که آمریکا با اعتبار این نهاد بین المللی بازی کند.
نظر شما