به گزارش بی بی سی آزمایش‌ها بر روی موش‌ها نشان می‌دهد که با استفاده از این دارو با مسدود کردن اتصالات میان سلول‌های "پرورش‌دهنده" اسپرم در حال رشد حیوانات را نابارور می‌کند.
پژوهشگران آمریکایی و ایتالیایی که در این آزمایش از غلظت‌های نسبتا کم یک ماده شیمیایی استفاده کرده بودند هیچ عارضه جانبی در موش‌ها نیافتند و اثر دارو نابارورکننده دارو نیز بازگشت‌پذیر بود.
البته آنها گفتند که اکنون باید پژوهش برای اینکه ثابت شود این شیوه در انسان‌ها نیز موثر و بی‌خطر است آغاز شود.
هنگامی که اسپرمها در بدن در فرایندی که اسپرماتوژنز (اسپرم‌زایی) نام دارد در حال ساخته شدن هستند، در مجاورت سلول‌های دیگری به نام "سلول‌های سرتولی" قرار دارند که آنها را تغذیه می‌کنند و به رشد آنها کمک می‌کنند.
اگر اتصال بین این دو نوع سلول شکسته شود مردان دچار ناباروری می‌شوند.
پژوهشگران دراین تحقیق از یک ماده به تازگی ساخته شده به نام ادجودین (Adjudin) استفاده کرده بودند که پیوند میان اسپرم‌های در حال نمو و سلول‌های سرتولی را قطع می‌کند.
اما مشکل این است که ادجودین در مقادیر بالا سمی است. برای حل این مسئله دانشمندان از هورمونی به نام FSH که در شرایط معمول در بیضه‌ها بر رشد اسپرم اثر می‌گذارد کمک گرفتند.
آنها شکلی از FSH را ساختند که فاقد خاصیت هورمونی بود و از آن به عنوان مولکول ناقلی استفاده کردند که ادجودین را به محل رشد اسپرمها می‌رساند و در نتیجه غلظت‌های بسیار کمتری از ادجودین برای تاثیرگذاری لازم بود.
تاثیر ادجودین باعث "بیرون افتادن" زودرس اسپرمها پیش از بالغ‌شدن کامل آنها می‌شد و در نتیجه موش‌های نر دچار ناباروری کامل اما برگشت‌پذیر می‌شدند.
دکتر ریچارد اندرسن از دانشگاه ادینبورو که خود در بریتانیا به تحقیق در همین زمینه مشغول بوده است، در این باره گفت:" استفاده از یک شیوه غیرهورمونی برای نابارور کردن مردان مه به طور خاص روند اسپرم‌زایی را هدف قرار دهد گزینه بسیار جذابی است، زیرا درا ین صورت تولید هورمون مردانه تستوسترون در بیضه‌ها تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد."
او معتقد است مهمترین جنبه این تحقیق این است که با استفاده از مولکول FSH
غیرفعال‌شده می‌توان داروها را در مقادیر موثر اما بی‌خطر به اسپرمها رساند؛ بنابراین با توجه به عدم شناخت دقیق شیمی زیستی اتصالات سلولی میان اسپرمها و سلول‌های سرتولی، اگر تحقیقات بعدی نشان دهد ادجودین بر خلاف موش‌ها در انسان‌ها بی‌‌اثر است، می‌توان از مواد دیگر استفاده کرد.
