قضیه از این قرار بود که فیلم‌ها در چند حلقه روی آپارات قرار می‌گرفت و به همین دلیل برای جایگزین‌کردن حلقه‌های بعدی، به چیزی حدود 10دقیقه تا یک ربع زمان نیاز بود. در این فاصله، چراغ‌ها روشن می‌شد و وقت فراغتی برای تماشاچی‌ها به وجود می‌آمد.
اما کسانی که در این میان به فراموشی سپرده شده‌اند، موتورسوارهایی هستند که در هر سینما، حداقل 3-2 نفر از آنها وظیفه جابه‌جایی حلقه‌های فیلم‌ها را به سینماهای دیگر، به عهده داشتند.
به عنوان مثال، حلقه اول فیلم پس از نمایش در یک سالن، به وسیله فرد موتوری به سینمایی دیگر منتقل و حلقه‌های دوم و سوم از سالن‌های دیگر تحویل گرفته می‌شد و به این ترتیب، حلقه‌ها مابین چند سینمای محدود شهر، دست به دست می‌چرخید.
این موتورسوارها با سرعتی زیاد، در کوچه‌ها و خیابان‌ها می‌تاختند تا حلقه فیلم را به‌موقع برسانند. این وقفه، نباید بیشتر از 15دقیقه طول می‌کشید، چرا که سبب نارضایتی تماشاچی‌ها می‌شد.
اغلب این موتوری‌ها جزو عاشقان سینما بودند و با میزان دریافتی ناچیزی به کارشان عشق می‌ورزیدند تا اینکه در نهایت، گذشت زمان آنها را در خود بلعید و رسیدیم به امروز که دیگر نه خبری از موتورسوارهای حلقه‌به‌دست هست و نه صف‌های عریض و طویل جلوی سینماها.
