به گزارش همشهری آنلاین به نقل از میزان، علیرضا نادعلی سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران درخصوص بالا بردن توان و وسعت امکانات برای سامان دادن به افراد بی‌خانمان در پایتخت گفت: در برنامه مسئولان شهری تهران قطعا توسعه ظرفیت‌های مربوط به اسکان افراد بی‌خانمان وجود دارد. اتفاقات یا حاشیه‌هایی مثل ماجرای اتوبوس‌خوابی، مسئولان شهرداری تهران را برای تصمیم‌گیری درباره بالا بردن امکانات و ظرفیت‌ها در زمینه کاستن از آسیب‌های اجتماعی متعهدتر و مستحکم‌تر می‌کند.
وی افزود: مطالبه‌ای که ما در شورای شهر از مسئولان شهرداری تهران داریم هم همین است که از ظرفیت‌های موجود در این زمینه تا جایی که امکان دارد استفاده و بر حجم این ظرفیت‌ها افزوده شود تا مدیریت این شرایط امکانپذیر باشد.
شهرداری؛ اصلی‌ترین نهاد برای مراقبت و کنشگری در موضوع آسیب‌های اجتماعی
سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران در پاسخ به این سوال که آیا افزایش همکاری مدیریت شهری تهران با پلیس برای مدیریت گروه‌های آسیب‌دیده اجتماعی و معتادان متجاهر مسئولیت جدیدی را در زمینه کنترل و نگهداری از این گروه‌ها پدید می‌آورد گفت: چنین مساله‌ای نمی‌تواند یک مشکل جدید برای اداره شهر تهران باشد. ماجرای کاهش آسیب‌های اجتماعی امر صعب و پیچیده‌ای برای شهر تهران محسوب می‌شود. افزایش حضور گروه‌های آسیب‌دیده اجتماعی یا معتادان متجاهر چهره شهر را خراب کرده و باعث ایراد و صدمه برای شهر می‌شود.
وی اظهار کرد: ما وقتی مشاهده می‌کنیم یک معتاد متجاهر در خیابان تکه‌هایی از امکانات شهری را از جا در می‌آورد که ببرد و بفروشد تا از این راه نیازهای مربوط به اعتیادش را تامین بکند نمی‌توانیم آسیب‌های ناشی از این نوع سوءرفتارها را نبینیم. چون این رفتارها به همه شهروندان لطمه می‌زند؛ بنابراین ما در پیچیده بودن موضوع برخورد با این نوع آسیب‌های اجتماعی تردیدی نداریم.
این عضو شورا ادامه داد: حالا این سوال پیش می‌آید که آیا شهرداری تهران باید در قبال چنین موضوعی سکوت اختیار کند؟ پاسخ من منفی است. بدون شک شهرداری تهران حتما اصلی‌ترین دستگاهی است که به عنوان یک نهاد اجتماعی باید نسبت به ماجرای آسیب‌های اجتماعی مراقبت و عمل و کنشگری داشته باشد.
نیاز به حاکمیت تفکر قرارگاهی برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی
نادعلی بیان کرد: سوال دیگری که در رابطه با این موضوع می‌توان طرح کرد این است که آیا حضور و مشارکت شهرداری تهران برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی کفایت می‌کند؟ باز هم پاسخ منفی است. دستگاه‌های مختلف دیگری هم در کنار شهرداری تهران باید حضور و مشارکت داشته باشند و در زمینه کنترل و کاهش این آسیب‌ها نقش‌آفرین باشند.
وی توضیح داد: اگر چنین شرایطی اتفاق بیفتد در این صورت می‌توانیم بگوییم تفکر قرارگاهی بر جامعه ما حاکم شده است. تفکر قرارگاهی یعنی اینکه دستگاه‌ها و مجموعه‌های مختلف داشته‌های خودشان را در کنار هم قرار بدهند و با هم کارها و اقدامات را پیش ببرند. البته در کنار این‌ها حضور و مشارکت گروه‌های مختلفی نظیر سمن‌ها و گروه‌های جهادی و انواع ظرفیت‌های مردمی هم ضرورت دارد تا اتفاق‌های مثبتی در زمینه کنترل این نوع آسیب‌ها بیفتد.
نظر شما