به گزارش همشهری آنلاین به نقل از بیزنس اینسایدر این پژوهشگران که یافته‌هایشان را در «ژورنال بین‌المللی دیرینه‌شناسی» منتشر کرده‌اند، می‌گویند این پانسمان در جنازه مومیایی‌شده یک دختر کمتر از چهار سال که حدود ۲۰۰۰ سال پیش مرده است، کشف کرده‌اند. به گفته آنها، این پانسمان زخمی را می‌پوشاند که نشانه‌هایی از عفونت را در خود دارد.
در سی‌تی اسکن مومیایی پانسمان زخم با «فلش پیوسته» و چرک درون زخم با «فلش مقطع» نشان داده شده است
آلبرت زینک، رئیس انستیتوی بررسی‌های مومیایی در بولونای ایتالیا و سپرست این بررسی گفت: «این یافته‌ها شواهدی درباره چگونگی درمان عفونت‌ها یا آبسه‌ها در دوران مصر باستان در اختیار ما می‌گذارد.»
این مومیایی ظاهرا از «مقبره آلین» در واحه فیوم در جنوب غرب قاهره پایتخت مصر خارج شده است.
این یافته باعث شگفتی دانشمندان شد، چرا که انتظار یافتن پانسمان را در این مومیایی نداشتند و تا به حال چنین موردی گزارش نشده بود.
تصور می‌شود مصریان باستان در انجام کارهای پزشکی زبردست بودند. به گفته زینک، گرچه آنها از دانسته‌های امروزی مانند نحوه کارکرد قلب، چگونگی ایجاد عفونت بوسیله میکروب‌ها یا منشا سلول‌های سرطانی خبر نداشتند.- اما تسلط خوبی بر چگونگی درمان علائم بیماری‌ها داشتند.
به گفته زینک، شواهد دیگر مانند پاپیروس‌ها نشا نمی‌دهند که مصریان باستان در درمان زخم‌ها و جراحات مهارتی عالی داشتند.
او می‌گوید جای تعجب نیست که تا به حال این نوع پانسمان‌ها در مومیایی‌ها یافت نشده است.
زینک و همکارانش هنگامی در حال انجام سی‌تی اسکن‌های معمول بر روی مومیایی‌ها بودند، این پانسمان را کشف کردند. سی‌تی اسکن نشانه‌هایی از وجود چرک را هم در زخم نشان می‌داد.
به گفته این دانشمندان، احتمالا این زخم با گیاهان دارویی یا پمادهایی خاص برای درمان التهاب در این ناحیه پانسمان شده بود. آنها در مراحل بعدی ممکن است با استفاده از نمونه‌برداری با سوزن با هدایت تصویربرداری با سی‌تی‌اسکن به نمونه‌ای از این زخم و پانسمان آن هم دست پیدا کنند.
یک سوال دیگر این است که چرا این پانسمان در روند مومیایی کردن از بین نرفته است. یک توضیح احتمالی این است که افراد مومیایی‌کننده پس از مرگ دختر این پانسمان را دوباره تجدید کرده باشند. مصریان باستان اعتقاد داشتند که بدن مومیایی‌شده برای زندگی پس از مرگ باید تا جایی که ممکن است کامل باشد.
در همین زمینه:
نظر شما