شنبه ۱۳ مهر ۱۳۸۷ - ۱۰:۴۷
۰ نفر

ترجمه - نسرین خسروشاهی: جان استوارت تا 6 سال قبل که دو اتفاق مهم، سلامت او را به شدت تحت‌تأثیر قرار داد در جنوب لندن زندگی می‌کرد.

 یکی از دو اتفاق، تغییر مسیرهای هوایی بود که بر اثر آن هر 90 ثانیه هواپیماها از بالای خانه او عبور می‌کردند. دومین اتفاق مربوط به خشکشویی نزدیک خانه بود که سروصدای ماشین‌هایش که شبانه روز کار می‌کردند به تمام خانه نفوذ می‌کرد.

استوارت می‌گوید: من مجبور بودم حتی اگر علاقه‌ای نداشتم، تلویزیون و رادیو را روشن کنم فقط برای اینکه مجبور نباشم سروصدای بیرون را بشنوم. خواب من مختل شده بود و دچار تپش قلب شده بودم. پزشکم گفت فشار خونم بالاست، او گفت نگران قلب من است و من باید پیش از اینکه این مسئله باعث مرگم شود راهی پیدا کنم.

استوارت راه نجات خود را تغییر محل سکونتش یافت و به این ترتیب به مرور بهتر شد.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد استرس ناشی از سروصدا یکی از علل مهم به خطر افتادن سلامت عمومی است. براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، سروصدای ناخواسته موجب آسیب در شنوایی، اختلال در خواب و رهاسازی هورمون استرس می‌شود که می‌تواند بر سیستم ایمنی و متابولیسم تاثیر داشته باشد.

سروصدا همچنین می‌تواند ما را کلافه و پرخاشگر کند و موجب افزایش احتمال حمله قلبی شود، به‌طوری که براساس محاسبات انجام شده 3 درصد از بیماری‌های قلبی ایسکمیک به همین علت (بیشترین علت مرگ و میر در اروپا) در اروپا اتفاق می‌افتد.

مطالعات انجام شده به وسیله دانشگاه کورنل در نیویورک نشان می‌دهد کسانی که در محیط اداری باز با هیاهوی دائمی ماشین‌ها، تلفن‌ها و گفت‌وگوهای اداری کار می‌کنند در مقایسه با افرادی که در محیطی ساکت و محل کاری مستقل فعالیت دارند، سطح آدرنالین خونشان بالاتر است.

شاید کمی تعجب‌آور به‌نظر برسد که مسئله سروصدا کم‌کم به جلسات سیاسی نیز کشیده شده اما سال گذشته اتحادیه اروپا تمام شهرهای اروپایی با جمعیت بیش از 250 هزار نفر را ملزم به تولید نقشه‌های دیجیتال صدا کرد. ریچارد تور یکی از فعالان ضد‌صدا می‌گوید: مردم فکر می‌کنند تنها افراد پیر هستند که از صدا شکایت دارند اما ما به یک تغییر نگرش درباره آنچه واقعا صداست نیاز داریم؛ منظور از نویز یا صدا هر نوع صدای ناخواسته‌ای است که از لحاظ فیزیکی مضر باشد.

استوارت بیشترین مقصر را صدای بلند موزیک، هواپیما و ترافیک می‌داند و معتقد است این مسئله در حال وخیم‌تر شدن است. گزارشی از دانشگاه شفیلد هالام نشان می‌دهد که بعضی از بخش‌های شفیلد 10بار پرسروصداتر از 10 سال قبل هستند در حالی که اداره آمار انگلیس اعلام می‌کند که شکایت از صدا افزایشی 5 برابری در 20 سال گذشته داشته است.

جدای از اینکه نیم میلیون نفر خانه‌هایشان را در سال 2006 برای فرار از استرس تغییر دادند چند راهنمایی برای زنده ماندن در انگلستان پر از صدا وجود دارد که البته می‌تواند در شهرهای پر سروصدای دیگر نیز به کار رود:

تغییر نگرش: مطالعه‌ای که توسط دپارتمان محیط زیست، غذا و امور روستایی انجام شد، نشان داد که رفتاردرمانی‌شناختی و هیپنودرمانی می‌تواند در کاهش استرس افرادی که با فرکانس‌های پایینی از صدا مانند صدای پایین ترافیک یا سروصدای ژنراتورهای الکتریکی آزار دیده‌اند، مؤثر باشد. دکتر جف‌لونتال رهبر این مطالعه می‌گوید: رفتار درمانی به افراد کمک می‌کند به جای اینکه تحت‌تأثیر احساسات قرار بگیرند بتوانند آن را کنترل کنند. او چند تمرین را پیشنهاد می‌کند: صدا را به شکل یک توپ بزرگ سیاه تصور کنید و آن را به اطراف حرکت دهید، نزدیک بیاورید و دور کنید حتی رنگ و اندازه آن را تغییر دهید و در نهایت آن را بترکانید.

این به شما کمک می‌کند بر هر چیز که باعث ناراحتی شما می‌شود کنترل داشته باشید. سعی کنید دید خود را درصورتی که کمک‌کننده است تغییر دهید به‌عنوان مثال اگر علت فقط یک صدای خفیف است که دیگران را دچار استرس نمی‌کند، شما نیز سعی کنید حساسیت خود را پایین بیاورید.

 ( 20 تا 30 درصد جمعیت انگلیس فکر می‌کنند به صدا حساس هستند) استنسفیلد می‌گوید: اگر تنها هستید شاید شنیدن صدای میهمانی‌های دیگران نیز ناراحت‌کننده باشد.

تمرکز بر فعالیت‌های جذاب: کارهایی را انجام دهید که جذاب و پرهیجان هستند. به این ترتیب گذر زمان را در مواردی که صداها محدود هستند حس نمی‌کنید. استوارت معتقد است: یک جدول کلمات متقاطع سخت یا خواندن و تماشای چیزهای تاثیرگذار ممکن است یک اوقات فراغت عالی باشد.

یادگیری تکنیک‌های آرامش‌دهنده: لونتال می‌گوید: هرچیزی که شما را آرام کند می‌تواند کمک‌کننده باشد. او پیشنهاد می‌کند: در یک صندلی راحت بنشینید و به‌عنوان مثال کلمه «صلح» یا «یک» را با هر دم تکرار کنید؛ این کار را 10 تا 20 دقیقه در روز انجام دهید. به این ترتیب بدن با کاهش در ضربان قلب، تنفس، فشار خون و متابولیسم مواجه خواهد شد.

سرکوب کردن صدا: جان هینتون، رئیس انستیتوی آکوستیک، می‌گوید: اگر در خیابان‌های پرسروصدا سکونت دارید، سعی کنید شیشه‌های دوجداره نصب کنید یا اینکه شیشه جداگانه‌ای به ضخامت 10 سانتی متر نصب کنید. با افزایش عایق صدا در بام خانه و قرار دادن نرده و حصار برای کاهش ترافیک، صدای هواپیماها کم خواهد شد.و اما همسایگان پرسروصدا! هینتون می‌گوید: حجم دیوارهای جداکننده با زمین را به وسیله اضافه کردن یک لایه گچی افزایش دهید. به منابع محلی فشار بیاورید تا سطوحی کم صدا در جاده‌ها ایجاد کنند و تایرهای کم صدا برای ماشین‌ها استفاده کنید.

مراقب باشید!

تمام سروصداهای مرتبط با ریسک سلامت مربوط به افراد نمی‌شود، بلکه کنسرت‌ها و شنیدن موسیقی در هدفون هم می‌تواند باعث به خطر افتادن سلامت شود. سعی کنید از یک تکه پنبه برای جلوگیری از ورود صدا در گوشتان استفاده کنید و هر 10 دقیقه در ساعت به موسیقی- البته بدون هدفون- گوش دهید. هدفون‌هایی هستند که صدای اضافه را می‌گیرند و موجب لذت شما از شنیدن موسیقی می‌شوند و سرانجام اینکه گذراندن زمانی در سکوت می‌تواند از لحاظ فیزیکی، احساسی و فکری به افراد کمک کند.

گاردین-23 سپتامبر

کد خبر 64831

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز