او مشاور مورد اعتماد رونالد ریگان و جورج بوش پدر، روسای جمهور سابق آمریکا، بود و «کارل راو»، استراتژیست جمهوریخواه، نیز توسط او آموزش دیده است.
اتواتر، نوازنده گیتار بود و با نوازندگان مطرح بلوز، از جمله «بی بی‌کینگ» همکاری کرده است. اتواتر که به عنوان نوازنده طنزپرداز گیتار شناخته شده است را بسیاری عامل اصلی شانزده سال تکیه جمهوریخواهان بر سریر قدرت در آمریکا می‌دانند.
مستند «بوگی‌مَن؛ داستان زندگی لی اتواتر» مستندی جدید درباره این خواننده بلوز، هوچی‌گر و مشاور سیاسی است که بسیاری معتقدند اونقش مهمی در پیروزی جورج بوش پدر و پسر در انتخابات آمریکا داشت. ضمن توجه به زمان پخش فیلم و نزدیکی انتخابات آمریکا و استفاده‌های تبلیغاتی از این فیلم به سود نامزد دمکرات، باید توجه داشت که با وجود اینکه به وضوح دمکرات ها و جمهوریخواهان آمریکایی هیچ کدام چیزی به جز پیشبرد سیاست‌های خارجی از پیش تعیین شده را در سر ندارند و اگر تفاوتی در میان باشد این تفاوت به سیاست‌های داخلی این کشور بازخواهد گشت، ولی نکاتی که در این فیلم برملا می‌شود و تکنیک‌های مبارزاتی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نشان از این دارد که در دوران نئولیبرالیسم و این همه قیل و قال و ادعای دمکراسی، این دمکراسی نئولیبرالی چه تقلید هجوآمیزی از دمکراسی است و چه عواملی می‌توانند در تعیین سرنوشت دمکراسی آمریکایی دخالت مؤثر داشته باشند.
کارگردان این فیلم مستند، «استیفن فوربز»، به خوبی برش‌هایی از مصاحبه‌های تازه و فیلم‌های تاریخی را با هم می‌آمیزد و به خوبی تاثیر اتواتر بر قدرت در آمریکا را در گذشته، حال و آینده نشان می‌دهد. در صحنه‌ای از فیلم جورج دبلیو بوش جوان، رئیس‌جمهور
حال حاضر آمریکا، را می‌بینیم که بر دوش اتواتر سوار شده و در اردوی تبلیغاتی- انتخاباتی پدرش از اتواتر فن تبلیغات می‌آموزد و بعدها این فنون را در دولت خود به کار می‌گیرد. جورج بوش را می‌بینیم که گیج و گنگ در مبارزات انتخاباتی پدرش فریاد می‌زند که طرف مقابل در شرف پیروزی است.
در فیلم، اشتیاق اتواتر برای پخش شایعات، کنایه‌ها و دروغ‌های آشکار درباره رقبای دمکرات حزب جمهوریخواه و خلق راهبرد انتخاباتی که هنوز جمهوریخواهان از آن استفاده می‌کنند به خوبی نشان داده شده است. هم جورج بوش و هم کارل راو هر دو شگردهای تبلیغاتی خود را از اتواتر فراگرفته‌اند. فحاشی‌های اتواتر علیه «مایکل دوکاکیس»، نامزد حزب دمکرات در انتخابات سال 1988 و به سود جورج بوش پدر به خوبی در این فیلم نشان داده شده است.
این فیلم خوش‌ساخت نکات آموزنده‌ای نیز در خود دارد و پرده از دروغ‌هایی که رئیس‌جمهورهای آمریکا با قیافه بی‌تفاوت می‌گویند، بر می‌دارد و نشان می‌دهد که در پشت این چهره و سخن‌پردازی‌های به ظاهر خیرخواهانه، قلب‌های فاسدی می‌تپد که برای پیروزی در انتخابات به هر قیمتی آماده هستند. در این فیلم دروغ‌های بزرگی را از زبان این روسای جمهور می‌شنویم. یکی از موارد جالب دروغ‌گویی‌های رونالد ریگان است که اکنون بسیار واضح‌تر از زمان ریاست‌جمهوری‌اش برای آمریکایی‌ها آشکار شده است.
این فیلم، که به شدت با دوران ریاست‌جمهوری جورج بوش تناسب دارد، ظاهری غیرسیاسی دارد. گویا درسی که این فیلم قرار است به بیننده بیاموزد همانی است که «یوزف گوبلز»، دستیار هیتلر، در زمان حکومت نازی‌ها در آلمان به آن اشاره کرده است. گوبلز می‌گفت هر گاه یک «دروغ بزرگ» بارها و بارها با صدای رسا تکرار شود مردم آن را حقیقت خواهند پنداشت. جالب اینجاست که در فیلم می‌بینیم که جورج بوش و کارل راو، اتواتر، که خدمت فراوانی به آنها کرده بود، را در بستر مرگ به حال خود رها می‌کنند.
نامزدهای ریاست‌جمهوری آمریکا را شکل دیگر ببینیم
«بوگی‌مَن؛ ماجرای لی اتواتر» بار دیگر گذشته سیاسی آمریکا را از گور بیرون می‌کشد. این فیلم نه تنها مردی را به تصویر می‌کشد که از کارولینای جنوبی به مرکز قدرت وارد می‌شود بلکه تصویری است از مبارزات سیاسی دولت‌های اخیر آمریکا که پر است از نیرنگ‌های کثیف و مشاورین قدرتمند و به جز فاجعه نام دیگری بر آن نمی‌توان گذاشت.
شاید با دیدن این فیلم بهتر این باشد که به تصاویر نامزدهای انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری آمریکا نگاه دیگری داشته باشیم و ببینیم همانگونه که اتواتر در زمینه عکس‌های ریگان و بوش دیده می‌شود، چه کسی در گوشه‌ای از این عکس‌ها حاضر است و چه کسی قرار است بار دیگر سیاست آمریکا را به سمت و سویی که از پیش تعیین شده براند. آنچه در پی می‌آید مصاحبه‌ای است با استیفن فوربز، کارگردان این فیلم، در باره این فیلم مستند که در سایت «ایندی‌وایر» منتشر شده است.
- چه چیزی باعث شد که شما به فیلمساز شدن علاقه‌مند بشوید؟
پدر من از دوران کودکی فیلم‌های قدیمی اروپایی را در اختیار من قرار می‌داد و من، شاید بسیار زود، با این فیلم‌ها آشنا شدم. من در چنین شرایطی بزرگ شدم و به این اعتقاد رسیدم که فیلم‌ها باید ایجاد انگیزه کنند و می‌توان با سینما زندگی انسان‌ها را تغییر داد.
- چه چیزی باعث شد که به ساختن این فیلم علاقه‌مند بشوید؟
اتواتر همیشه حس کنجکاوی مرا تحریک می‌کرد. نمی‌توانستم درک کنم که چطور یک فرد جنوبی که از مقامات بالای شرقی کشور آمریکا منزجر بود، توانسته است پیروزی سلسله بوش‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را طرح‌ریزی کند. اتواتر به موسیقی بلوز علاقه بسیار داشت و با جیمز براون و بی‌بی کینگ رفاقت می‌کرد و در عین حال در خدمت نژادپرست‌ترین نامزدهای ریاست‌جمهوری آمریکا در 150 سال اخیر قرار گرفته بود و اگر او در پیروزی ریگان و بوش‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری تاثیر‌گذار بود، چطور امکان داشت که یک نفر چنین قدرتی داشته باشد؟
- درباره دیدگاه‌تان در زمینه فیلمسازی توضیح بدهید.
موسیقی در زندگی اتواتر نقش تعیین‌کننده‌ای داشت و من مشتاقانه علاقه‌مند بودم که در این فیلم از موسیقی نهایت استفاده را ببرم. ابتدا نمی‌خواستم تدوین فیلم را خودم انجام بدهم ولی از آن‌جا که هم از لحاظ مالی و هم از جنبه وقت در مضیقه قرار گرفتیم مجبور به انجام این کار شدم و حین کار سؤالاتی درباره ماهیت هر صحنه برای من پیش آمد و این باعث شد که فیلم به‌طور عمیق‌تری ویرایش شود. تلاش می‌کردم که مصاحبه‌های فیلم به‌صورت رک و بی‌واسطه در فیلم پخش شوند.
من و تهیه‌کننده فیلم اعتقاد داریم که تاریخ نیرویی زنده است و تلاش کردیم که مصاحبه‌های قدیمی با شرایط امروز همخوانی داشته باشند. تصمیم گرفتیم که کلیپ‌ها را به فردی که قرار است با او مصاحبه کنیم نشان دهیم و عکس‌العمل واقعی آنها را ثبت کنیم. نتیجه این کار لحظات قدرتمندی از فیلم است. می‌توانم به صحنه‌ای از فیلم اشاره کنم که «مایکل دوکاکیس»، نامزد حزب دمکرات در انتخابات سال 1988، فیلمی از اتواتر می‌بیند که در برابر تعداد زیادی از خبرنگاران به تمسخر او مشغول است. البته ایجاد تعادل بین درام و کمدی فیلم نیز مدتی از وقت ما را به‌خود اختصاص داد. فیلم‌هایی از اتواتر به همراه جورج بوش، رئیس‌جمهور حال حاضر آمریکا، در مبارزات انتخاباتی بوش پدر به دست آوردم که واقعا تماشایی بود.
- بزرگ‌ترین مشکلاتی که در ساخت این فیلم با آن روبه‌رو شدید، چه بود؟
ما پول کافی برای استخدام صدابردار نداشتیم، من مجبور بودم کار صدابرداری را انجام بدهم و حاصل کار را با استفاده از لپ‌تاپ شخصی‌ام ویرایش کنم و البته گاه به‌صورت مقطعی از کمک چند متخصص به‌صورت موقت استفاده کردم. بیان داستان زندگی یک انسان مسئولیت بزرگی است و وقتی این جسارت را داشته باشیم که وارد عرصه‌ای شویم که رقابت‌های پرهیجانی در زمینه آن وجود دارد کار از این هم سخت‌تر می‌شود. من می‌خواستم نزدیک‌ترین دوستان و همکاران اتواتر، بدون آنکه فردی که روایت فیلم را بر عهده دارد آنها را به سمت دلخواه خود هدایت کند، نظر خود را درباره او بگویند و این باعث شد که کار ویرایش فیلم بسیار مشکل شود.
