یک شرط مهم برای تحقق ظهور امام زمان(عج) و کارشکنی شیطان

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، حجت‌الاسلام عالی به مناسبت سالروز امامت رسیدن امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) در سخنانی در حرم حضرت معصومه (س) گفت:  در کتاب احتجاج علامه طبرسی روایتی از امام زمان دربارۀ شرایط تحقق ظهورشان بیان شده است؛ حضرت می‌فرماید   «وَلَوْ اَنَّ اشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَاَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا؛ اگر شیعیان ما (که خداوند توفیق طاعتشان دهد) در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می‌شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تاخیر نمی‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌شد.» پس می‌فرماید شرط ظهورم این است که شیعیان ما در راه تحقق امر ما با یکدیگر متفق القلب و یکدل باشند.

وی افزود: تمام من و شما می‌دانیم ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه پدیده‌ای اجتماعی برای کل بشریت است. یک انقلاب بزرگ جهانی، ناگهانی رخ نمی‌دهد بلکه باید علل و اسبابش فراهم باشد. آمادگی مردم برای تحمل عدالت، عقلانیت، امامت و معنویت عصر ظهور باید حاصل شود. حرف زدن از عدالت آسان است، اما تحملش به همین سادگی نیست؛ به همین دلیل است که در فراز انتهایی دعای سلامتی امام عصر از خداوند می‌خواهیم حَتَّی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً؛ یعنی مردم با میل و رغبت او را بپذیرند. قرار نیست امام عصر خودش را تحمیل کند، بلکه مردم باید با رغبت او را بپذیرند. انسانها باید خود را در اختیار او قرار دهند تا تربیت شوند.

وی در این باره ادامه داد: شخصی به نام محمود بن لُبید می‌گوید از کنار قبر حمزه عبور می‌کردم که حضرت زهرا سلام‌الله علیها را در حالت گریه دیدم. جلو رفت و از حضرت پرسید اگر پیامبر (صلی ‌الله علیه و آله) امیرالمؤمنین را به خلافت برگزید، پس چرا علی علیه‌السلام سکوت کرد و برای گرفتن حق خویش قیام نکرد؟ حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود «ای اباعمر، رسول خدا فرمود: مَثَلِ امام همانند کعبه است که مردم به سراغ آن می‌روند، نه آن که کعبه به سراغ مردم بیاید؛ مَثلُ الْامامِ مَثَلُ الْکعْبَةِ اذ تُوْتی وَ لَا تَأْتِی». بنابراین امام زمان عجل الله تعالی فرجه غیبتش تا زمانی به طول می‌انجامد که تحمل امامت ایشان وجود داشته باشد و ابتدای شرطش آن است که شیعیان، همدل و یکپارچه امام را بخواهند.

حجت الاسلام عالی یکی از حربه‌های ابلیس را گسستن روابط جمعی معرفی کرد و گفت: وقتی روح جمعی بر شیعه حاکم شود، کمتر قدرتی می‌تواند مقابلش بایستد، لذا یکی از نقشه‌های شیطان از بین بردن صمیمیت بین مؤمنان و برهم زدن پیوندهای مؤمنانه بین زن و شوهر، بین اعضای خانواده و فامیل و بین دو دوست مؤمن است تا به این ترتیب مؤمنان تنها بیفتند، چرا که شیطان می‌داند، اگر انسان تنها شود، سریع در دام او می‌افتد.

وی افزود: کوهنوردها وقتی کوه می‌روند، همدیگر را محکم به هم می‌بندند تا اگر یکی لغزش کرد، ته دره نرود. کوهنوردی که تنهاست، وقتی سر می‌خورد، تا ته دره می‌رود. پس پیوندها می‌تواند انسانها را کنار یکدیگر نگه دارد. امیرالمومنین در این باره فرمود فَإِنَّ یَدَ اللَّهِ [عَلَی] مَعَ الْجَمَاعَةِ، وَ إِیَّاکُمْ وَ الْفُرْقَةَ، فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّیْطَانِ کَمَا أَنَّ الشَّاذَّ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْبِ؛ یعنی همواره با بزرگ‌ترین جمعیّت‌ها باشید که دست خدا با جماعت است. از پراکندگی بپرهیزید، که انسان تنها بهره شیطان است آنگونه که گوسفند تنها طعمه گرگ خواهد بود. اکنون شیطان نقشۀ خود را عملیاتی کرده است. در انگلستان یک وزارتخانه به نام وزارت امور تنهایی تأسیس شد تا به مشکلات تنهایی مردم رسیدگی کند. این تنها بودن هزینه‌های زیادی مثل افسردگی و خودکشی برای جامعه‌شان فراهم آورده است.

این کارشناس دینی با تأکید بر اینکه این نقشۀ شیطان یک توهم نیست بلکه واقعیت است، افزود: از این جهت است که دین اسلام به جماعت تأکید شده است. پیامبر (ص) وقتی می‌دید یک نفر در نماز جماعت حاضر نشده، سراغ او را می‌گرفت. در روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) است اگر اگر ۴۰ نفر در تشییع جنازۀ یک فرد حاضر شوند و بگویند اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ‌ مِنْهُ‌ إِلَّا خَیْراً؛ یعنی خدایا ما جز خیر از او چیزی ندیدیم، خداوند می‌فرماید شهادت شما را پذیرفتم و او را با وجود گناهانی که نسبت به آن علم دارم، آمرزیدم؛ قَدْ قَبِلْتُ شَهَادَتَکُمْ وَ غَفَرْتُ‌ لَهُ مَا عَلِمْتُ مِمَّا لَا تَعْلَمُونَ.

وی افزود: پیامبر (صلی ‌الله علیه و آله) فرمود حتی موقع غذا خوردن، جمعی میل کنید، دسته جمعی باشید؛ در این صورت خداوند نظر رحمت به‌سوی آنها می‌اندازد: «إنَّ الله یُحِبُّ المُؤمِنَ ویُحِبُّ أَهلَهُ ووُلدَهُ، وأَحَبُّ شی‌ءٍ إلی الله تعالی أن یَرَی الرَجُلَ مع إمرَأَتِهِ ووُلدِهِ عَلَی مَائِدَةٍ یَأکلُونَ  فَإذا اجتَمِعُوا عَلَیها نَظَرَ إلیهِم بِالرَحمَةِ لَهُم، فَیَغفِرَ لَهُم قَبلَ أَن یَتَفَرَّقُوا مِن مُوضَعِهِم؛ یعنی خداوند، مؤمن و اهل او و فرزندش را دوست دارد و محبوب‌ترین چیز نزد خدا این است که ببیند مرد با زن و فرزندش بر سفره‌ای غذا می‌خورند. هنگامی که آن‌ها را دور سفره جمع ببیند بر آن‌ها از روی رحمت نظر کند و پیش از آنکه از جایشان متفرق شوند، آن‌ها را بیامرزد.» از این زاویه نگاه است که در دعاها مدام جمع می‌بندیم؛ در سورۀ حمد می‌گوییم «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم»، در سورۀ آل‌عمران می‌خوانیم «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا»؛ خدایا قلوب ما را دچار زیغ و کجی نکن بعد از آنکه هدایتمان کردی. در صورت کلی توصیه شده خودت را نبین بلکه جمع را ببین. این خصلت دربارۀ ظهور امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) بسیار تأثیرگذار است.