در حالیکه مرخصی با حقوق در زمان تولد فرزند برای پدران معمولاً کوتاهتر از مرخصی زایمان برای مادران می باشد، اغلب حقوق بهتری دارند و ۱۶ کشور حقوق کامل را برای کسانی که حقوق متوسطی دارند پرداخت می کنند.
ژاپن – ۳۰ هفته معادل نرخ کامل (در مجموع ۵۲ هفته)
طبق گزارش یونیسف، با وجود قانون مرخصی زایمان مردان که پدران جدید در زمان تولد فرزند خود، می توانند ۳۰ هفته در مرخصی استحقاقی به سر ببرند، اما در سال ۲۰۱۷، فقط ۵% از پدران واجد شرایط مرخصی با حقوق دریافت کردند. عوامل عمده برای عدم اعمال این قانون کمبود نیرو، عدم پیشنهاد کارفرمایان و فضای نامساعد بود.
مرخصی بدون مالیات می باشد و در ۱۸۰ روز اول ۶۷% حقوق و در روزهای بعدی ۵۰% حقوق دریافت می شود.
کره جنوبی – ۱۵ هفته معادل نرخ کامل (در مجموع ۵۳ هفته)
در سال ۲۰۰۷، زمانی که سیاست کره جنوبی معرفی شد، در موارد بسیار نادر مردان از این مرخصی استفاده می کردند. در سال ۲۰۱۸، ۱۷% از والدینی که مرخصی گرفته بودند مردان بودند – اما گزارش دولتی دریافت که اکثر مردان هنوز از تأثیری که این کار می تواند برای شغل آنها داشته باشد می ترسند. پدران می توانند ۵-۳ روز حقوق پدرانه (که برای آنها برای سه روز اول حقوق کامل و دو روز آخر بدون حقوق می باشد) دریافت کنند و یک سال بعد در سه ماه اول ۸۰% از حقوق خود و سپس ۵۰% از حقوق خود را دریافت کنند.
اسپانیا (در مجموع ۱۲ هفته)
این کشور بین سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹ مرخصی پدرانه را از دو هفته به هشت هفته افزایش داده است، اسپانیا به سرعت از سایر کشورها پیشی می گیرد. سال بعد این میزان به ۱۶ هفته نیز افزایش پیدا می کند. این مدت زمان مشابه با مرخصی مادران پس از زایمان می باشد. ۱۰۰% حقوق پرداخت می شود، پدران اجازه ندارند درصورتی که به همسر خود کمک نمی کنند از این مرخصی استفاده کنند.
سوئد (۱۱ هفته معادل نرخ کامل) (در مجموع ۱۴ هفته)
پدر، والد غیر باردار در ابتدا می تواند ۱۰ روز مرخصی استحقاقی با ۷۸% درآمد خود را برای تولد فرزند خود دریافت کند. تمام والدین نیز می توانند تا ۴۸۰ روز مرخصی والدین (قابل تعویض بین والدین) بگیرند – ۹۰ روز برای هرکدام از آنها اختصاص داده شده است. پدران (و مادران) به شرط سابقه کار و شرایط درآمد، هر کدام می توانند ۱۹۵ روز مرخصی با ۷۸% از حقوق خود و ۴۵ روز را با نرخ تعیین شده ۱۸۰ کرون (تقریباً ۱۹ دلار) در روز بگیرند.
ایسلند – ۹ هفته معادل نرخ کامل (در مجموع ۱۳ هفته)
پدران مانند مادران سه ماه مرخصی غیر قابل انتقال دارند و همچنین سه ماه اضافه که می توانند انتخاب کنند چگونه بین مادر و پدر تقسیم شود. مرخصی با حقوق ۸۰% از درآمد می باشد. تمامی والدین بدون در نظر گرفتن رتبه شغلی خود حق درخواست مرخصی دارند، اما به دلیل شکاف حقوقی مربوط به جنسیت، به طور میانگین، مردان شاغل در زمان مرخصی، به طور قابل توجهی حقوق بیشتری نسبت به زنان دارند.
کانادا (۸-۵ هفته)
پدران و والدین دیگر فقط در صورتی که از مقداری از ۶۱-۳۵ هفته مرخصی مشترک والدین استفاده کنند، حق ۸-۵ هفته استفاده از مرخصی غیر قابل انتقال خود را دارند. به مدت ۳۵ هفته، مرخصی با ۵۵%حقوق متوسط بیمه و برای ۶۱ هفته، ۳۳% حقوق بیمه به آنها پرداخت می شود.
مکزیک (یک هفته)
به طور رسمی، پدران می توانند ۵ روز کاری مرخصی با حقوق ۱۰۰% دریافت کنند. گرچه، به دلیل اینکه تقریباً ۶۰% از مردانی که خارج از اقتصاد رسمی کار می کنند، اکثر آنها واجد شرایط نیستند. این سیاست در مورد زوج های همجنس نیز اعمال می شود.
استرالیا (۰.۹ هفته معادل نرخ کامل) در مجموع دو هفته
در استرالیا مرخصی مشروط برای پدران وجود ندارد و مرخصی والدین (۱۸ هفته با حقوق پرداختی حداقلی تقریباً ۵۰۸ دلار، یک هفته قبل از مالیات) به طور خودکار به مادر تعلق می گیرد، مگر اینکه او تصمیم بگیرد که آن را به پدر انتقال دهد. اما "حق پدر و شریک زندگی" به پدران جدید و شریک زندگی مادر دو هفته حقوق می دهد که به میزان حداقل دستمزد ملی برای مرخصی بدون حقوق می باشد.
انگلیس (۰.۴ هفته معادل نرخ کامل) (در مجموع ۲ هفته)
مرخصی پدرانه تنها مختص به کارمندان می باشد (برای مثال، به افرادی که خود اشتغالی دارند یا قراردادی هستند تعلق نمی گیرد) و به میزان ۱۴۹ پوند (تقریبا ۱۹۵ دلار) در هفته یا ۹۰% از حقوق هفتگی میانگین کارمند در حداکثر دو هفته پرداخت می شود که قابل تقسیم نیست و می تواند بین تولد کودک و تا ۵۶ روز پس از آن استفاده شود. پدران تا ۱۸ هفته مرخصی پدرانه و مادران تا تولد ۱۸ سالگی کودک می توانند از مرخصی استفاده کنند، اما بدون حقوق می باشد و محدود به ۴ هفته در سال می باشد.
ایران (۳ روز مرخصی تشویقی)
از تاریخ اجرای قانون برنامه ششم توسعه، تمامی مردان مشغول به کار در قوای سه گانه، بخش‌های دولتی و نیمه‌دولتی که صاحب فرزند می‌شوند، از ۳ روز مرخصی تشویقی زایمان برخوردار باید شوند. هرچند این قانون مشمول کارگران بخش خصوصی نمی‌شود.
آمریکا (۰ هفته)
پدران، مانند مادران تحت پوشش هیچ سیاست مرخصی با حقوق ملی قرار ندارند. تنها مرخصی موجود، تحت قانون مرخصی پزشکی و خانواده می باشد که بدون حقوق است و حدود ۶۰% از آمریکایی ها را تحت پوشش قرار می دهد. گرچه، هشت ایالت کالیفرنیا، نیوجرسی، رودآیلند، نیویورک، واشینگتون، ماساچوست، کانکتیکات و اورگان و ناحیه ای از کلمبیا سیاست های مرخصی استحقاقی خانوادگی خود را معرفی کرده اند که شامل مرخصی پدرانه در زمان تولد فرزند با درصدی از حقوق کارمندی می باشد.
نظر شما